ชีวิต..ทุกข์ได้ ก็ต้องทนได้ ชีวิต..ต้องเข้มแข็งให้ได้
มีหลายคนเคยบอกฉันว่า “ดูไม่เหมือนคนป่วยเลย” ทุกครั้งที่ได้ยินคำนี้ มันทำให้หัวใจฉันชุ่มชื่นอยู่ตลอดเวลา มีแรงและกำลังใจการก้าวเดินบนถนนสายฝันทุกๆเส้นที่เลือกเดินตลอดมา
เมื่อเวลามันผ่านไปเราก็ต้องยอมรับในพยาธิสภาพของร่างกาย ว่ามันย่อมเสื่อมไปตามกาลเวลาและการดำเนินของโรค แม้ที่ผ่านมาต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเอง สร้างกำลังใจให้ตัวเองให้มีแรงและพลังในการตามให้ด้านดีๆให้กับชีวิต แต่ความรู้สึกของผู้ป่วยเรื้อรังระยะสุดท้ายทุกคน คงปฏิเสธไม่ได้ ณ จุดหนึ่งที่รู้สึกสับสน วุ่นวาย ว่าต่อจากนี้ไปเราจะใช้ชีวิตอย่างไร ที่จะทำให้คนรอบข้างที่เรารัก และรักเราเป็นภาระ หรือเดือดร้อนน้อยที่สุดจากการเจ็บป่วยของเรา
ทุกวันนี้พยายามบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่า “เราต้องเดินต่อไปข้างหน้าได้ ด้วยตัวของตัวเอง ถ้าเราอดทน” ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ขอแค่วันนี้ได้ทำในสิ่งที่ดีๆเพื่อตัวเองและคนรอบข้างก็พอ ฝั่งฝันจะจบลงที่ตรงไหนก็คงต้องยอมรับมัน
ขอบคุณ “โรค” ที่ทำให้ได้เรียนรู้จักกับคำว่า “เจ็บปวด” “อดทน” และ “เข้มแข็ง”
ขอบคุณ “โรค” ที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า “ชีวิตนี้มันมีค่ามากเพียงใด”
ขอบคุณ “โรค” ที่ทำให้ฉันได้ใช้ “ช่วงเวลาที่เหลืออยู่อย่างมีคุณค่ามากที่สุด”
ขอบคุณ “โรค” ที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่าช่วงเวลาของการเป็นผู้ป่วยเรื้อรังระยะสุดท้ายมันเป็นอย่างไร
จากวันนี้ไปฉันจะก้าวเดินผ่านทุกสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นด้วยสติ และหวังว่า โรคเรื้อรังที่อาศัยอยู่ในตัวฉัน จะให้ประสบการณ์ที่ดีในการใช้ชีวิต และเรียนรู้กันและกันต่อไปอีกนานๆ เพราะชีวิตยังมีด้านดีๆให้ตามหาอีกมากมาย หวังแค่เพียงวันนี้เราจะอยู่ร่วมกันและต่อสู้ไปด้วยกันอย่างมีความสุขก็พอ จะขอใช้ช่วงเวลาทั้งหมดที่เหลือที่มี สร้างสรรค์สิ่งดีๆเพื่อสังคมต่อไป
ความเห็น (15)
เป็นกำลังใจให้นะคะ วันก่อนไปช่วยงานจิตอาสา มีคนไข้โรคไตวายระยะสุดท้ายเขาบอกว่าอย่างนี้ค่ะ ขอให้ป่วยเป็นโชค ขอให้โรคเป็นครู ประทับใจค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้เดินต่อไปนะคะ
...ขอให้ทุกวันที่มีเป็นวันดีๆของเหมียวนะ...เป็นกำลังใจให้เสมอจ๊ะ
ขอให้เข้มแข็งอดทน....
เป็นกำลังใจให้...สู้ๆๆๆ
เอาใจช่วยให้เข้มแข็งด้วยพลังใจทั้งหมดที่เรามี.....
คิดถูกแล้วล่ะค่ะที่ว่า.....อยู่ร่วมกับมันอย่างมีความสุข
สู้...สู้....นะคะ
กำลังใจและการมองโลกในแง่ดีสำคัญที่สุดค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้เสมอนนะคะ สู้ๆ ค่ะ
บี๋เชื่อว่าคุณจะต้องผ่านช่วงร้ายๆ นี้ไปได้ค่ะ เข้มแข็งๆ :-)
เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆๆครับ
ย้ายมารร้าย
I Stay with U alway ** Here&Now **
ขอเป็นกำลังใจช่วยคะพี่แมว
สวัสดี คุณน้ำตาหยดสุดท้ายครับ
ขอให้มีสติกับทุกนาทีของชีวิตนะครับ
การวางใจเราให้ถูกเป็นสิ่งสำคัญ
ทำให้ไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่มันเป็นไป
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ...
สวัสดีคะ พี่แมว เล็กเป็นน้องที่ทำงานของพี่อุ๊นะคะ เล็กขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆคะ
สวัสดีค่ะคนสู้ชีวิต
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนขอให้ต่อสู้กับโรคร้ายได้ทุกวันอดทนนะค่ะ ถ้าปฏิหารมีจริงขอให้คุณต่อสู้กับโรคร้ายได้สำเร็จนะค่ะ จะขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆวัน
ขอให้พี่แมวมีกำลังใจสู้ชีวิตในทุกๆวันนะคะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
ส่งกำลังใจมาให้สู้ และมีความสุขอยู่เสมอๆนะคะ
ได้อ่านแล้วทำให้ย้อนดูตัวเองจัง เพราะเราก็เป็นโรคเรื้อรังเหมือนกัน ตอนแรกร้องไห้เป็นเดือน ๆ ตอนนี้ผ่านไป 3 ปีแล้ว ถามว่ายังร้องไห้อยู่ไหม ก็ต้องมีอยู่แล้วสำหรับคนที่เป็นโรคแบบนี้ แต่ทำไงได้ ในเมื่อมันอยู่ในร่างกายของเรา ทุกครั้งที่นึกขึ้นมาได้ ทำให้เสียใจทุกครา แต่ทำได้ก็คือการยอมรับมันซ่ะ และคงต้องยอมรับมันไว้ตลอด จริง ๆ ก็อยากไล่มันให้ออกจากร่างกายเรานะ แต่พระเจ้าคงกำหนดชะตาชีวิตมาแล้ว ชีวิตการทำงานที่กำลังเดินไปอย่างสวยหรู มันพังไม่เป็นท่า ถึงขนาดต้องไปทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กแทน เพราะเหตุผลข้างต้น เพราะฉะนั้นสิ่งที่ทำได้คือ รีบทำความดี เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ความตายมันจะมาเยือนแบบเร็วกว่าปกติ ทำได้ดี เพื่อตนเอง เพราะเกิดชาติหน้าจะต้องเป็นคนที่มีสุขภาพดีให้ได้ เราเชื่ออย่างนั้น
ทำความดีให้มาก ก่อนที่ลมหายใจจะหมดลง..................