เรื่องเล่าจาก "คนหน้างาน" เพื่อวลัยลักษณ์ 1 (เก็บตกเรื่องเล่ามาฝาก)

การค้นพบตนเองและทุ่มเทแรงกายแรงใจในการปฏิบัติงาน รวมทั้งกล้าเผชิญความจริง สู้และแก้ปัญหา สังเกตและประยุกต์ใช้ประสบการณ์จากผู้ที่สำเร็จมาก่อน

"กระผมได้สอบบรรจุเข้าทำงานใน ม.วลัยลักษณ์ ในตำแหน่งนายช่างเทคนิคประจำงานพาหนะ  และเข้าทำงานเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 40     ในการปฏิบัติงานผมได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่จัดรถให้กับบุคลากร ร่วมกับพี่น้อย  ปัจจุบันลาออกไปแล้วเนื่องจากประสบปัญหาเดียวกับผม  คือคนไม่มีความพอดี   

จากการทำงานมีอยู่ครั้งหนึ่งผมต้องจัดรถให้กับอาจารย์สองท่าน   ผมมีรถอยู่สองคัน  คือรถเก่ง และรถปิ๊คอัพ  อาจารย์ ก. จะไปขึ้นเครื่องบินที่ จ.ตรัง  ส่วนอาจารย์ ข.  จะไปเป็นวิทยากรที่ อ.ขนอม   ผมเลยจัดรถกะบะไปขนอม   รถเก๋งไปตรัง (เพราะเห็นว่าเดินทางไกลกว่า)  พอรุ่งเช้าอีกวัน  อาจารย์ ข. ก็เดินมาต่อว่าผมจัดรถไม่เหมาะสมเพราะไปเป็นวิทยากรต้องมีหน้าตามากกว่า

ผมคิดและไตร่ตรองอยู่นานเห็นว่างานนี้ไม่เหมาะกับผม  จึงขอย้ายตัวเองไปอยู่โรงประปา  เนื่องจากเคยไปดูงานแล้วประทับใจ    หลังจากมีการมอบหมายบุคลากร 5 คน  เพื่อรับงานต่อจากบริษัทผู้รับจ้าง  ตอนบริษัทมาบรรยายขั้นตอนทุกคนพยักหน้าเหมือนว่าทำได้  ทั้งที่ทุกคนเป็นช่างยนต์ กล ไฟ(ฟ้า) ซึ่งไม่เกี่ยวกับน้ำเลยสักคน   วันแรกที่เริ่มงานจริง  เราก็เริ่มจากงานที่เราถนัด  คือ กดปุ่ม  ปรากฎว่า Output ที่เกิดขึ้น  คือ  น้ำประปาที่มาจากน้ำดิบที่ใสอยู่แล้ว  ขาวหมดทั้งบ่อ    ปัญหาเกิดขึ้นเพราะต้องจ่ายน้ำตลอดเวลา  หากจะระบายทิ้งต้องใช้เวลาถึง 4 ชั่วโมงเพื่อให้น้ำเต็มบ่อตกตะกอน   ทุกคนต้องยอมทำงานหนักขึ้นเพื่อแก้ปัญหา  ต้องลงไปหมุนประตูน้ำปิด-เปิด และดูแลอย่างใกล้ชิดเป็นเวลาหลายชั่วโมงต่อกัน   ต่อมาเรามีโอกาสได้เดินทางมาแลกเปลี่ยนวิธีการจัดการน้ำประปาของเทศบาลในเขตอำเภอเมือง   และนำเอาเทคนิคไปปรับใช้ทางปฏิบัติมากยิ่งขึ้น  และใช้มาจนปัจจุบันนี้"

 

เรื่องเล่าจากนายอพิรุณ  บุษยากุล

นายช่างเทคนิคประจำโรงน้ำประปา  ม.วลัยลักษณ์