หายจากการเขียนในบล็อกนี้มานานพอสมควรครับ ซึ่งบอกอาการได้ว่า วุ่นกับงานมากจนกระทั่งว่าเวลากับลูกๆ เกือบๆ จะหายไป แต่เมื่อคืนมีอะไรเกิดขึ้นที่บ้านครับ เลยอดที่จะหยิบเอามาเขียนในบันทึกไม่ได้ครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อสองวันก่อนพาลูกไปซื้อชุดนักเรียนครับ ไปซื้อที่โรงเรียนเลย เพราะเป็นปกติที่ชุดนักเรียนแต่ละโรงเรียนมีแบบที่ไม่เหมือนกัน รอบนี้ผมคิดไว้ว่าต้องรีบไปซื้อตั้งแต่วันแรกครับ เพราะรอบก่อนไปวันหลังๆ สุดท้ายไม่มีขนาดที่พอดีกับลูกครับ จึงต้องไปซื้อผ้ามาตัดเอง ฮือ เกือบจะไม่ทันเปิดเทอมแน่ะ
เมื่อคืนฟัจญรีนเจอะกับชุดนักเรียนที่ไปซื้อมานั้นแหละครับ เลยรบเร้าให้อุมมีย์ใส่ให้ ฮิฮิ ชุดนักเรียนของเตาฟิกครับ แต่เนื่องจากฟัจญรีนตัดผมสั้นครับ เลยดูไปดูมาเกือบจะเหมือนเด็กผู้ชายเลย
(ใส่ชุดพี่ชายได้ก็ เดินมาอวดอาบีย์ครับ งานนี้จึงรีบคว้ากล้องมาถ่ายเก็บไว้ครับ)
เห็นน้องสาวหยิบเสื้อตัวเองมาใส่ มีหรือเตาฟิกจะยอม รีบให้อุมมีย์ใส่ชุดนักเรียนให้เลยครับ แต่ใส่ไปใส่มา ปรากฏว่ามันไม่ลงล็อกเท่าไรครับ ฮือ จำได้ว่าชุดอิลฮามคราวก่อนก็เหมือนกันต้องมีการปรับแก้ไขนิดหน่อย
(กระดุมใส่ไม่ได้ครับ เลยต้องระวังเอี้ยงตก)
ก้มหน้าไปนิดหนึ่งครับ เลยต้องขอถ่ายใหม่อีกรอบ แต่กว่าจะได้รูปที่โอเคหน่อยก็หลายรูปครับ
(แอ็กชั้น ถ่ายรูปได้แล้วครับ)
ถ่ายภาพเดี่ยวแล้วก็ขอเป็นภาพคู่บ้างครับ รู้สึกว่างานนี้ได้รับความร่วมมือด้วยดีจากทั้งสองคนเลยครับ
(รู้สึกว่า ฟัจญรีนจะมีความสุขกับการได้ใส่เสื้อพี่ชายมากๆ ครับ)
ตอนนี้เตาฟิกพร้อมไปเป็นนักเรียนอนุบาลหนึ่งแล้วครับ แต่ ฮิฮิ ผมลืมถามไปทางโรงเรียนว่า โรงเรียนเปิดวันไหนครับ (วันเขาประชุมผู้ปกครอง ไม่ว่างครับ เลยตกข่าวทุกรณี ฮิ)
แวะมาสลามฯ อ. ครับ
เห็นภาพแล้วอยากมีลูกขึ้นมาทันทีเลย อิอิ
ขอบคุณครับอาจารย์ นายชุมพล ศรีสมบัติ
ขอบคุณครับ waseemer