บุตรคนรวยผู้ไร้บุญ

บุตรคนรวยผู้ไร้บุญ
จากหนังสือ  กฎแห่งกรรม   ผู้แต่ง หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม

                ศาสนาทุกศาสนาสอนให้คนเราเป็นคนดีในศาสนาพุทธมีความเชื่อมากมายในเรื่องของกรรม  บาปบุญ  คุณโทษ  ความดีความชั่ว ชาวพุทธเชื่อกันว่าการทำบุญทำทานมากจะส่งผลดีกับตัวเองมีความสุขความสบายใจ มีความเจริญในหน้าที่การงาน นอกจากนี้ยังเชื่ออีกว่าการทำบุญทำทานมากๆในชาตินี้จะส่งผลบุญในชาติหน้าจะได้ไม่ทุกข์ยากตายแล้วได้ขึ้นสวรรค์ไม่ตกนรก

               เกริกเป็นบุตรคนรวยล้นฟ้า  เมื่อเขาเป็นเด็ก  พ่อแม่ก็แต่งตัวให้เขาด้วยเครื่องประดับแพงๆพวกแก้วแหวนเงินทอง  ซึ่งนับเป็นบุญของเด็กชายเกริกแท้ๆ  ที่ไม่มีใครจับเขาไปเรียกค่าไถ่หรือจับตัวไปฆ่า  เพื่อชิงแก้วแหวนเงินทองของแต่งตัวราคาแพงมากๆ ครั้นเด็กชายเกริกเติบโตขึ้น  ก็ไม่ชอบเล่าเรียนเขียนอ่าน  ชอบแต่งตัวงามๆแพงๆ  ไปเที่ยวเล่นเรื่อยไป  พ่อแม่ก็ตามใจไม่ว่า  ดังนั้นเกริกจึงเป็นคนไม่มีวิชาความรู้อะไร  ในเมื่อเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว  ก็ไม่มีปัญญาทำการงานอะไรเลย  ชีวิตของเขาจึงว่างเปล่า  วันๆ ก็ได้แต่กินเที่ยวและนอนอย่างเกียจคร้าน  แล้วก็แต่งดีแต่งตัวแพงๆ  ด้วยอาภรณ์อย่างดีมีราคา  และแต่งประดับเป็นประจำด้วยแหวนทอง  แหวนเพชร  นาฬิกาเรือนทองคำ  เพื่อนๆรุ่นเดียวล้วนต้องไปทำมาหากินตัวเป็นเกลียวโดยเฉพาะในยามข้าวยากหมากแพง  ใครๆก็ต้องขยันทำงานเลี้ยงครอบครัวกันทั้งนั้นทุกๆคน  มีแต่เกริกคนเดียวที่ใช้เงินมรดกของพ่อแม่เลี้ยงตัว  และเลี้ยงครอบครัวตลอดมา  ถ้ามีใครมาขอเงินเรี่ยรายทำบุญต่างๆ  ไม่ว่าจะเป็นทอดกฐิน  ทอดผ้าป่าเงินบริจาคช่วยกันเมื่อน้ำท่วม  แม้จะเป็นงานใหญ่ระดับชาติระดับโลก  อย่างเชิญบริจาคเพื่อกาชาด  ไม่เคยยอมบริจาคแม้แต่บาทเดียว  เงินบาทเดียวจากทุกคนนั้นช่วยชาติได้  ชีวิตของเกริกบุตรคนรวยเงินแต่จนน้ำใจ  เป็นเช่นนี้ตั้งแต่เกิดจนเขาตานจากไป  ดั้งนั้นเมื่อเขาตายไปเขาก็ไปแต่ตัวเปล่าไม่มีบุญติดตัวไปเลยแม้แต่น้อยนิด  เนื้อตัวเขาเปลือยเปล่า  เพราะไม่เคยทำบุญทำทาน  แม้แต่ผ้าชิ้นเล็นชิ้นน้อยไม่เคยถวายกระเบื้องมุงหลังคาวัดไม่เคยตักบาตรถวายข้าวพระ  เมื่อเขาไปเจอเพื่อนๆในโลกของคนตายต่างก็มีผ้าปิดกายและมีที่อยู่ที่กินพร้อม  เขาตายมาในภพนี้มีแต่ตัวเปล่าไม่มีที่อยู่  ไม่มีที่กิน  ไม่มีผ้าปิดกาย  เพื่อนใจดีคนหนึ่งนึกเวทนาก็ยื่นผ้าให้เขาผืนหนึ่งเพื่อเขาจะได้ปิดกาย  แต่พอผ้าผืนนั้นกระทบกับมือ  ผ้าก็หายกายเป็นลมพัดผ่านไปในพริบตาเดียว  และเพื่อนใจดีของเขาอีกหลายๆคนให้ที่อยู่ที่อาศัยและของกินต่างๆก็กายเป็นลม  น้ำกายเป็นกรด  ทำให้ดวงวิญญาณของเขาต้องอดอยากยากแค้นเพราะต้องแย่งชิงกับพวกเปรตที่เฝ้ารอบุญทาน  ต้องอยู่อย่างมือฟ้ามัวดินตลอดไป

              คนเราทุกคนที่เกิดมาในชาตินี้หรือชาติหน้า  ก็เกิดมาแต่ตัวเปล่า   ไม่มีเสื้อผ้าไม่มีที่อยู่อาศัย   ไม่มีทรัพย์สมบัติ  และไม่รู้ว่าตายไปแล้วจะไปอยู่ในภพใด   ฉะนั้นคนเราทุกคนเมื่อเกิดมาแล้วต้องมั่นทำแต่ความดี  ซื่อสัตว์  ไม่เห็นแก่ตัว  ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต  ไม่ทำร้ายผู้อื่น  และทำบุญทำทานให้มากๆตายไปในชาติหน้า  จะได้ไม่ตกกระทะทองแดง                   

  อ.สมเกียรติ  รัดไว้  สาขาวิชาสามัญ