ถึงฉันไม่มีวันได้กลับก็ขอให้เธอหลับฝันดี
ถึงฉันไม่มีวันได้กลับก็ขอให้เธอหลับฝันดี
จากการอ่านหนังสือเล่มนี้ ทำให้เราได้เรียนรู้ถึงการปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นๆให้ได้ นี่คือส่วนหนึ่งของการทำงานเพราะมันเป็นทางหนึ่งที่จะทำให้เราเข้าไปอยู่ในหัวใจของผู้อื่นได้ อีกส่วนหนึ่งคือการแสดงออกถึงความจริงใจ เป็นปกติของคนซึ่งหากไม่รู้จักก็จะไม่ค่อยพูดคุยกัน หรือไม่ก็ไม่อยากสมาคนด้วย แต่ในทางกลับกันหากเราเดินเข้าไปแล้วพูดคุยกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เวลาเจอกันก็ทักทายกัน ยิ้มให้กัน บางครั้งคำถามสั้น ๆ ก็สามารถทำให้เรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้ และสิ่งที่เห็นได้ชัดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ความเสียสละและการทุ่มเทในการทำงาน เจ้าหน้าที่ทุกท่านที่ลงไปทำงานที่ 3 จังหวัด มักจะถูกทัดทานจากครอบครับ หรือเพื่อนฝูง แต่คำตอบที่พวกเขาให้กลับไปแก่เจ้าของคำถามคือ “เพื่อชาติ” คำ ๆ นี้แสดงถึงความเสียสละที่ยิ่งใหญ่กับภาระที่ใหญ่ยิ่ง ของเจ้าหน้าที่ที่มาทำงานต้องนอนในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ นอนบนเตียงไม้แข็ง ๆ นอนกอดปืนแทนหมอนข้าง ยุงก็ไม่กล้าตบเพราะมันคือสิ่งเดียวที่ทำให้พวกเขารู้สึกตัวตลอดเวลา ไม่มีที่เที่ยวอยู่ท่ามกลางป่าเขา คิดดูแล้วไม่สบายเอาเสียเลยแต่พวกเขากลับเลือกที่จะไปอยู่ เพื่ออะไรคำตอบท!
ที่เขาให้ไว้แล้วคือ “เพื่อชาติ” กี่ชีวิตที่ต้องพิการเพื่ออะไร “เพื่อชาติ” กี่ชีวิตที่ต้องนอนหลับโดยไม่มีวันตื่นเพื่ออะไร “เพื่อชาติ” และอีกกี่ชีวิตอยู่โดยไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันพรุ่งนี้อีกไหม...เพื่ออะไร คำตอบเดียวกัน “เพื่อชาติ” เห็นแล้วว่าความเสียสละนั้นยิ่งใหญ่จริง ๆ วันนี้หากพวกเราทุกคนเสียสละให้ถึงครึ่งของเจ้าหน้าที่เหล่านั้น สังคมของเราจะน่าอยู่ขึ้นมากกว่านี้
อาจารย์อรวัลย์ จันทร์อ่อน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น