สัตว์ทะเลกำลังจะหายไป ใครเป็นต้นเหตุ
จากหนังสือ สำรวจสัตว์ใต้ทะเลลึก ผู้แต่ง อรษา สิทธิโชติอนันต์
สัตว์ที่อาศัยอยู่ในทะเลนั้นมีตั้งแต่ขนาดเล็กจนเกือบจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าไปจนกระทั่งขนาด
ใหญ่โตกว่ามนุษย์หลายสิบเท่าก็มี จากหลักฐานมากมายทางวิทยาศาสตร์เชื่อกันว่าสิ่งมีชีวิตต่างๆ บนโลกจำนวนไม่น้อยมีกำเนิดและวิวัฒนาการมาจากทะเล สิ่งมีชีวิตเหล่านี้เพิ่มจำนวนแตกเหล่าเผ่ากอจนเกิดเป็นความ
หลากหลายทางชีวภาพที่ค่อยๆ ร้อยเรียงกันเป็นสายของห่วงโซ่อาหาร ยาวขึ้น ซับซ้อนขึ้น ก่อเกิดเป็นสายใยที่
เชื่อมโยงบทบาทชีวิตของสิ่งมีชีวิตต่างๆ เข้าด้วยกัน สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ช่วยให้ท้องทะเลมีชีวิตชีวา และทำให้ทะเลและมหาสมุทรกลายเป็นแหล่งทรัพยากรล้ำค่าของมวลมนุษยชาติ ภายใต้การสร้างสรรค์ของธรรมชาติได้แต่งแต้มสีสันให้กุ้ง หอย ปู ปลาในแนวปะการังมีสีสัน ลวดลาย ฉูดฉาดบาดตาแก่ผู้พบเห็น ในกองหินใกล้แนวปะการังมีปลาหน้าตาประหลาด ผิวตัวขรุขระตะปุ่มตะป่ำ และเต็มไปด้วยพิษร้ายหมอบซุ่มเพื่อฮุบเหยื่อที่ว่ายน้ำผ่านไปมา ปลาบู่กับกุ้งตาบอดมีพันธะสัญญาในการใช้ชีวิตร่วมกันอยู่ภายในรูใต้พื้นทรายขาวสะอาด ฉลามผิวน้ำจ้าวทะเลที่น่าเกรงขามถูกเกาะติดไปด้วยเหาฉลามที่คอยคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง สิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะสูญหายไปจากโลกซึ่งเป็นผลจากการคุกคามของมนุษย์ สัตว์ทะเล เป็นทรัพยากรที่มนุษย์เบิกใช้จากธรรมชาติมานานเป็นอาหาร เป็นสัตว์เลี้ยง เป็นยารักษาโรค และใช้ประโยชน์ในรูปแบบอื่นๆ อีกมากมาย ความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเล
แม้ว่าในปัจจุบันมนุษย์จะสามารถพัฒนาเทคโนโลยีจนกระทั่งเดินทางสำรวจออกไปได้ไกลถึงดาวดวงอื่นแล้วก็ตาม น่าประหลาดที่มนุษย์ยังไม่สามารถสำรวจท้องทะเลในโลกของเราได้ทั้งหมด แต่กระนั้นมนุษย์ก็ยังเบิกใช้ทรัพยากรจากทะเลได้อย่างมากมายไร้ขีดจำกัด ในขณะที่มนุษย์กำลังกอบโกยเอาสมดุลของความอุดมสมบูรณ์ออกไปอย่างต่อเนื่องนั้น อีกด้านหนึ่งของการเป็นผู้ให้ สมดุลธรรมชาติของท้องทะเลกำลังบอบช้ำจากผลกระทบของกิจกรรมของมนุษย์ที่กำลังปลดปล่อยของเสียกลับคืนลงสู่ทะเล สิ่งมีชีวิตหลายชนิดลดจำนวนลงอย่างรวดเร็วจากการประมงผิดวิธีและไร้ความรับผิดชอบ สภาพแวดล้อมเสื่อมโทรม แหล่งวางไข่ และอนุบาลตัวอ่อนถูกบุกรุกทำลายด้วยความโลภและขาดสำนึก สัตว์ทะเลบางชนิดหลงเหลือแต่เพียงภาพวาด ภาพถ่าย และคำเล่าลือเท่านั้นเนื่องจากถูกนำมาบริโภคมากเกินกว่าที่กำลังของธรรมชาติจะสร้างขึ้นทดแทนได้ทัน
ในฐานะของเยาวชนและคนรุ่นหลังที่จะต้องมีหน้าที่ในการพิทักษ์ปกป้องทรัพยากรเหล่านี้ไว้ในอนาคต จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพยายามทำความรู้จักและความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตรอบตัว เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการวางแผนการใช้และการจัดการทรัพยากรให้ถูกต้องและยั่งยืนตลอดไป
อาจารย์ไชโย จันทร์วิน
ไม่มีความเห็น