รัก

ความรัก

         ฉันไม่มีความรักครั้งแรกหรอกเพราะว่า ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนนะซิ ฉันได้แต่ชอบเขาฝ่ายเดียว ตั้งแต่เด็กมีผู้ชายใกล้บ้าน ฉันไม่เคยเล่นกับเขาสักครั้ง พอเห็นเขาใจมันก็ตื่นเต้นไปหมด จนเขาย้ายบ้านไป อยู่โรงเรียนไม่ได้ชอบใครเป็นพิเศษจริง ๆ นะ ชีวิตในโรงเรียนตอนประถมศึกษาสนุกมากทั้งเรื่องเรียนและเรื่องกิจกรรม บางทีอาจจะเพราะว่ามีเพื่อนที่รู้ใจกัน ทำให้ฉันคิดได้ตอนนี้ว่าถ้าเราคบเพื่อนที่โสดเหมือนกันและได้มีกิจกรรมร่วมกันบ้างก็อาจจะครองโสดพร้อมกับมีชีวิตที่สนุกได้ไปจนวันตายเนอะ แต่ว่ามันไม่ได้เป็นอย่างนั้น เพราะว่าเมื่อเพื่อนต้องการมีแฟนและไปใช้                                                                                                                                

           ชีวิตร่วมกันดังนั้นเวลาทั้งหมดและปัญหาก็ต้องใช้ไปกับเรื่องส่วนตัวมากจนไม่มีเวลาให้เพื่อน แต่ว่าตอนประถมศึกษา ฉันก็มีจูบแรก วันนั้นเรียนอยู่ ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าเขามาเรียนในห้องฉันได้อย่างไร เพราะว่าเขาอยู่คนละห้อง ฉันไม่ได้เอะใจว่าเขามานั่งอยู่ข้าง ๆ เพราะว่าวันนั้นทุกคนต้องตั้งใจฟัง และพยายามถาม เนื่องจากว่าครูที่สอนมีคนมาดูงานการสอนของครูเพื่อประเมินการสอน อยู่ดี ๆ เขาก็ยื่นหน้ามาจูบฉัน รู้สึกว่าฉันไม่ประทับใจเพราะว่าฉันไม่ได้เต็มใจนะซิ แต่พออีกวันฉันก็เห็นเขาปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเขาก็ไปเดินกับผู้หญิงอื่น พอฉันเดินสวนกับเขา ฉันรู้สึกนิดหน่อย เมื่อเวลาผ่านไปฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอีกเพราะฉันรู้ว่าเขาไม่ได้จริงใจกับฉัน ดีที่ปีถัดไปทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนมัธยมศึกษาต่างโรงเรียนกัน ตอนนี้ฉันกลับไปคิดว่าทำไมไม่เหมือนกับคนอกหัก ก็เพราะว่าการที่ไม่คิดมาก ไม่จมปักกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึง อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความจริง ไม่คิดเข้าข้างตัวเอง ไม่คิดจินตนาการไปเอง มันก็เลยทำให้ฉันไม่รู้สึกเสียใจ ฉันต้องสู้ต่อไป  ดูเหมือนว่าข้อปฏิบัติมันเยอะแต่ว่าเมื่อทำได้แล้วจะรู้สึกว่าตัวเองมีพลังอย่างบอกไม่ถูกอาจจะเป็นเพราะรู้ว่าตัวเองยังมีคุณค่าอยู่ ไม่ได้ถูกเขาทิ้ง ฉันยังไม่ได้เผลอใจ และรักเขาสักหน่อย

          ตลกที่ตอนมัธยมศึกษา ฉันก็ยังคงแอบชอบอยู่ ชอบคนนั้นชอบคนนี้ ไม่ได้คุยกับคนที่แอบชอบสักครั้ง ฉันจะหลบตลอด ฉันอายมาก ความรู้สึกส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของความทุกข์ ทุกข์เรื่องเรียนที่ยาก ฉันเป็นคนที่ไม่ชอบวิชาคำนวณ ทำไม่ได้เลยจริง ๆ ทุกวันนี้ฉันก็ยังทำไม่ได้ ดีที่ฉันไม่ได้มีความรู้สึกนั้นกับเพื่อนในห้อง มาทราบทีหลังว่าเพื่อนบางคนแอบชอบฉัน ทั้ง ๆ ที่ตอนมหาวิทยาลัยถึงจะอยู่ต่างมหาวิทยาลัยกันเวลาเจอกันสองคนเขาถามบางอย่างกับฉัน ฉันก็ตอบสิ่งที่ไม่ควรตอบไป จนทำให้เขาคิดว่าฉันไม่ได้ชอบเขา ปัจจุบันฉันคิดว่าฉันโง่ที่ไม่เข้าใจเขา

          เมื่อมาอยู่มหาวิทยาลัย ฉันก็ยังมีความรู้สึกแอบชอบ ฉันคิดว่าระดับมหาวิทยาลัยนี่แหละคือที่ที่ฉันมีความรักมากที่สุดเพราะว่าการเรียนไม่หนักมากและก็เรียนในวิชาที่ตัวเองถนัดจากการเลือกเข้ามาเรียนในสาขานี้ จะเป็นวิชาที่เฉพาะทางมากขึ้น ได้เจอคนมากมายกว่าสี่พันคน ได้เรียนต่างคณะบ้าง ได้ทำกิจกรรมร่วมกันบ้าง ทุกสิ่งที่ได้พบ ได้คุยกับคนที่ชอบ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน และที่มันไม่คืบหน้าก็เพราะฉันอีก ฉันรู้สึกว่าการแสดงออกเรื่องความรักเป็นเรื่องผิดปกติหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เพราะว่าฉันรู้สึกว่าชอบใครละก็จะต้องไม่พูด ไม่แสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา ทั้ง ๆ ที่เขาแสดงออกมา เขาอาจจะรู้ว่าฉันชอบ แต่ถ้าฉันไม่ได้พูดออกไปหรือได้ทำความรู้จักเขาให้มากกว่านี้ ทุกอ่างมันก็สูยเปล่าและคาราคาซังอยู่ในจิตใจตลอดเวลาแม้กระทั่งปัจจุบัน ดังนั้นฉันขอบอกว่าพูดออกไป แสดงออกไปให้เต็มที่ และคิดเสมอว่าฉันได้ทำสุดความสามรถแล้ว ไม่ต้องรอคำตอบ ไม่ต้องหวังว่าเขาจะชอบกลับมา แค่นี้ฉันคิดว่าได้ใช้ความรักที่สิ่งมีชีวิตมีนั้นแล้ว

          ปัจจุบันพอฉันแสดงความรักออกมากับคนที่ชอบเขาก็ไม่ชอบฉันเป็นส่วนใหญ่ ดีที่ฉันสามารถเรียกความเป็นตัวเองกลับมาได้อีก เพราะระยะเวลาและประสบการณ์ รวมทั้งความรักที่เกิดจากโดนหลอกให้รัก เพื่อทำร้ายจิตใจฉันเพื่อให้ฉันทำร้ายตัวเอง ตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจว่าเขาทำอย่างนั้นทำไม เพื่ออะไร ทำไมต้องทำร้ายชีวิตคน ๆ หนึ่งได้ แต่พอฉันกลับมาคิดดูก็เพราะฉันนั่นแหละที่ไม่ดี เขาจึงจำเป็นต้องทำไม่ดีกับฉัน และเกิดจากความรู้สึกของคนเข้ามาด้วยที่ คนที่ไม่ชอบสามารถทำอะไรก็ได้ให้คนที่ไม่ชอบรู้สึกย่ำแย่ ฉันเหมือนคนที่ถูกสาป เหมือนเกิดมาเพราะกรรมที่ทำไม่ดีจากชาติที่แล้ว เพราะว่าการแกล้งว่ารักชอบฉัน ฉันรู้สึกว่าความรักไม่ได้เกิดขึ้นจริง เมื่อไม่มีความรักเกิดขึ้น ก็ไม่มีความรัก การไม่มีก็แสดงว่าเป็นสิ่งที่ว่างเปล่า ดังนั้นฉันคิดว่าความรักของฉันเปรียบเหมือนความตาย ที่จุดมุ่งหมายของการเกิดมามีชีวิตของฉันเพื่อมาเล่นละครชีวิตไปวัน ๆ ตามบทที่ถูกกำหนดมาให้ชดใช้กรรม แล้วก็ตายไป