ชีวิต...กับการทำงาน

งานและอาชีพที่ฉันรัก

 

ชีวิต...กับการทำงาน

       งาน คือสิ่งที่ทุกคนต้องทำเพื่อที่จะได้มีเงินจ่ายใช้ชีวิตประจำแต่จะมีซักกี่คนที่ได้ทำงานตรงกับที่ตัวเองเรียนมาซึ่งเหมือนกับดิฉันซึ่งเรียนจบมาทางรัฐศาสตร์เอกบริหาร-รัฐกิจซึ่งเอกของดิฉันมีสายตรงกับการทำงานทางปกครองหรือทำงานเกี่ยวกับนโยบายและแผนซึ่งหลังจากเรียนจบปริญญาตรีกลับมาจากกรุงเทพตอนนั้นพอรับเปิดธุรการโรงเรียนก็ได้ไปสอบและสอบติดมีความคิดอยู่ในใจเสมอว่าจะทำได้หรือเปล่าเพราะไม่ได้เรียนสายนี้โดยตรงและที่สำคัญที่สุดคือการได้ไปเป็นธุรการอยู่บนดอยพอได้ไปสัมผัสสายการศึกษาได้ร่วมงานกับคณะครูและผ.อที่อยู่โรงเรียนทำให้การทำงานที่นั่นราบรื่นและมีความสุขและได้รับคำแนะนำต่างๆที่ทุกคนสอนและพร้อมที่จะปรับปรุงตัวเองเสมอเพื่อให้งานออกมาดีที่สุดและกิจวัตรประจำวันที่ทำทั่วไปคือการทำกับข้าวเพื่อรัประทานอาหารร่วมกันทั้งคณะครูและผู้อำนวยการโรงเรียนจากนั้นให้เวลาตัวเอง 20 นาทีเพื่อจัดการธุระส่วนตัวจากนั้นก็เริ่มทำงานตั้งแต่จัดเอกสาร พิมพ์งานต่างๆตามที่ ผ.อ สั่งพอถึงเที่ยงก็เริ่มบทบาทการเป็นแม่ครัวอีกครั้งโดยการทำกับข้าวถึงจะเหนี่ยวแต่ก็สนุกดีทำให้รู้ว่าฝีมือการทำกับข้าวของตัวเองพอจะรับประทานได้พอทานข้าวเสร็จก็เกือบบ่ายก็เริ่มกลับไปทำงานต่อจนถึง 16.30 น. เป็นแบบนี้ทุกวันแต่ถ้ววันไหนที่ครูบางท่านไม่อยู่ก็มีโอกาสไปสอนหนังสือทำให้รู้ว่าเด็กบนดอยยังขาดอุปกรณ์ในการเรียนรู้หลายอย่างโดยเฉพาะสื่อการเรียนรู้ที่ง่ายต่อความเข้าใจเพราะบางครั้งสื่อที่ใช้ก็ยากเกินกว่าที่เด็กจะเข้าใจได้และทำให้รู้ว่าเด็กที่นั่นต้องการครูมากแค่ไหนทำให้รู้สึกผูกพันกับเด็กและต้องการที่จะไปเป็นครูที่นั่นและต้องการที่จะฝึกสอนที่โรงเรียนนี้ไม่ว่าจะทำงานอาชีพไหนอยู่ที่ไหนไม่สำคัญอยู่ที่ตัวเราว่าเรารักอาชีพที่เราทำมากแค่ไหนและมีความตั้งใจจริงหรือเปล่าถ้าเรามีความสุขกับอาชีพที่เราทำซักวันหนึ่งเราก็จะประสบความสำเร็จ

       ดังคำที่ว่า " ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จอยู่ที่นั่น "