ผญา (กลอนอิสาน) คนฮักเธอแท้ แท้ ยังแคร์เจ้า เว้าคิดถึง

ทุกคืนวันยังฝันพ้อ  ตั้งใจรอกะคือห่าง  เหลียวนำทางคิดว่าไกล้  ช่างไกลแท้แค่ห่างตา

เหลียวนำทางขอบฟ้า  คือโน้มมาจดดินต่ำ เทียวย่างนำหากบ่พ้อ  ไปจอดจ้อกันบ่อนได๋

ลมพัดไหวไปทางพี้  แม่นเคยมีฮอดเจ้าบ่ ยามได๋น้อลมทางพุ้น  ได้หมุนเกี้ยวมาเกี่ยวกัน

แสงตะวันขึ้นจากฟ้า  ยามสายตาอ้ายสอดส่อง แม่นดวงเดียวกับทางน้อง  ยามเหลียวจ้องไส่บ่น้อ

วันที่รอพอศอแจ้ง หล่าคำแพงลืมอ้ายไป่ หากพ้อไผคนผู้นั้น ฝากฝันพ้ออ้ายแน่เด้อ

คิดเสมอหากเป็นได้  ดลดึงใจเจ้ามาแน่ คนที่ฮักเจ้าแท้ แท้ ยังแคร์เจ้า เว้าคิดถึง อยู่สู่ยามคนงามเอยยยย

[แมน]

อย่าไดคึดนำแง่ง โตมันแล่นลงฮู

ให้เจ้าคึดนำปู โตมันอยู่เทิงโคก

ในโจกโหลก ฟ้าผืนนี้บ่มีเธอแค่ผู้เดียว

คั่นได้เทียวไปไกลแห่งสิได้พบพ้อ ดอกอ้ายเอ๊ย

[chetethnomusic]

โอ..คักแท้ๆ แต่ละท่าน

เอามาลงหลายๆเด้อพี่น้องสิรอชมรออ่าน