tippawan
นางสาว ทิพวรรณ ก้อย ขัดลิ

เริ่มต้นสู่ความเป็นผู้ใหญ่


มนุษย์มีช่วงวัยตามพัฒนาการของร่างกายเริ่มจากวัยทารก วัยเด็ก วัยรุ่น วันผู้ใหญ่หรือวัยทำงานและวัยไม้ใกล้ฝั่ง (วัยทำงาน)ซึ่งตอนนี้ฉันได้ล่วงเข้าสู่วัยผู่ใหญ่หรือวัยทำงานแล้ว การทำงานสอนให้เรามีความคิดที่มีเหตุมีผลมากขึ้น คิดละเอียดรอบคอบมากขึ้นซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นประสบการณ์ของชีวิตอีกด้านหนึ่งที่มนุษย์ต้องเดินทางบนเส้นทางนี้ เส้นทางของความเป็น "ผู้ใหญ่" 

 

การเดินทางของฉันได้เข้าสู่อาชีพแม่พิมพ์ของชาติซึ่งอาชีพนี้หลายๆ ท่านคงรู้ อาชีพนี้ก็คือ "อาชีพครู"นั้นเอง

 

โรงเรียนวัดบ้านธิเป็นโรงเรียนที่ฉันปฏิบัติการสอนอยู่ในขณะนี้ ตำแหน่งครูพี่เลี้ยงเด็กพิเศษที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ ในระดับประถมศึกษาปีที่ 1-6 ครูประจำชั้นจะเป็นผู้คัดกรงเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้จากนั้นทำการส่งนักเรียนเหล่านี้ตรวจวัดระดับเชาว์ปัญญาของนักเรียน ข้อมูลเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ในการจัดทำแผนการศึกษาเฉพาะบุคคล(IEP)เป็นการร่วมมือกันระหว่างผู้อำนวยการโรงเรียน ครูประจำชั้น ผู้ปกครอง และครูพี่เลี้ยงเด็กพิเศษเอง มาปรึกษาหารือกันในการจัดแผนการศึกษา นักเรียนบางคนอาจมีแผนการศึกษาเหมือนกันหรือแตกต่างกันขึ้นอยู่กับระดับเชาว์ปัญญาและการทดสอบอีกหลายๆ ด้าน

 

หน้าที่ของฉัน คือ ทำการสอนเหล่านี้ตามแผนการศึกษาเฉพาะบุคคลของนักเรียน และหลังทำการสอนทุกครั้งมีการประเมินนักเรียนทุกครั้งที่ทำการสอนในแต่ละวันและต้องทำหน้าที่เป็นผู้สังเกตลักษณะของนักเรียนด้วย เช่น เดาคำเวลาอ่าน อ่านข้าม อ่านเพิ่มคำ อ่านผิดประโยคหรือผิดตำแหน่ง ผันวรรณยุกต์ไม่ได้ อ่านช้า อ่านคำต่อคำ ต้องสะกดคำจึงอ่านได้ ฯลฯ แต่หากมีลักษณะที่มีความบกพร่องทางด้านคณิตศาสตร์ คือ ไม่เข้าใจค่าของตัวเลข นับเลขไปข้างหน้าหรือถอยหลังไม่ได้ เขียนเลขกลับกัน ฯลฯ นักเรียนบางรายก็ไม่มีความบกพร่องทางการคำนวณแต่นักเรียนบางรายมีความบกพร่องทั้งด้านภาษาและการคำนวณซึ่งเป็นสิ่งที่เลวร้ายและน่าสงสารมาก การสอนฉันปฏิบัติการสอนชั้นเรียนละ 1 ชั่วโมง การสอน้องค่อยๆ ป้อนข้อมูลให้แก่เด็ก อ่านคำสั่งช้าๆ ชัดๆ และยกตัวอย่างให้เห็นภาพเด็กจะสามารถปฏิบัติได้ เด็กบางรายอาจต้องเริ่มพยัญชนะ สระ ใหม่ทั้งหมดหรือบางรายอาจเริ่มจากมาตราตัวสะกดและเพิ่มความเข้มข้นของเนื้อหาให้มากขึ้น

 

จุดประสงค์หลัก คือ เมื่อทำการสอนแล้วเด็กมีพัฒนาการจากแรกเริ่มมากน้อยแค่ไหน จากอ่านไม่ได้เลย เขียนไม่ได้เลย กลับมีพัฒนาการในด้านการอ่านได้ดีขึ้น สามารถเขียนได้เองโดยครูไม่จำเป็นต้องคอยควบคุม

 

 นอกจากหน้าที่ของฉันต้องทำการสอนแล้วการเข้าร่วมกิจกรรมกับทางโรงเรียนหรือทางเครือข่ายของโรงเรียน เช่น กิจกรรมงานวันเด็ก กิจกรรมกีฬา กิจกรรมทัศนศึกษา เป็นต้น หลังจากเลิกงานแล้วตอนเย็นฉันเปิดสอนพิเศษที่บ้านเป็นรายได้พิเศษอกเหนือจากเงินเดือนที่ได้เป็นประจำ ทำการสอนพิเศษทุกเย็น วันจันทร์ -วันศุกร์ เวลา 17.00 น.-18.00 น.เป็นประจำทุกวัน พอดีช่วงนี้เป็นช่วงปิดภาคเรียนฉันเปิดสอนพิเศษช่วงเช้าตั้งแต่เวลา 09.00น.-11.00น.วันจันทร์-วันศุกร์ เช่นกัน

 

                

 

 

หมายเลขบันทึก: 354964เขียนเมื่อ 30 เมษายน 2010 00:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับ คุณครู tippawan ;)

แนะนำกันก่อนเลย

1. ตัวหนังสือต่อเนื่องกันมากเกินไป ทำให้อ่านยาก

2. สีของตัวอักษร อาจจะเป็นสีดำ และเน้นคำด้วยสีอื่น หรือ ตัวหนา จะดูดีขึ้น

3. อาจจะไม่จำเป็นต้องใช้ย่อหน้าในการเขียนบันทึก แต่ให้ชิดซ้ายไปเลยก็ได้นะครับ

ลองปรับดูครับ ;)

ขอบคุณอาจารย์ค่ะที่แนะนำค่ะ

จะลองปรับดูค่ะ

เห็นความตั้งใจของคุณครูแล้ว เด็กได้รับประโยชน์

อ่านออกเขียนได้ยังไงก็หนีไม่พ้นกับคำว่าครูครับ ชื่นชมครับ

ขอบคุณคุณพรชัยมากค่ะที่เข้ามาแวะชม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท