งานของฉัน


อาชีพของฉัน

           คนเราทุกคน ก็คงอยากมีอาชีพที่ใฝ่ฝัน อยากที่จะทำในอนาคต ยิ่งเราโตเป็นผู้ใหญ่ ความฝันของเรา ก็ใกล้จะเป็นความจริง เราเคยถามตัวเองหรือไม่ว่า  เราชอบทำอะไร ?  อยากจะเป็นใคร ?  เราเคยคิดหรือไม่ว่า สิ่งที่เราทำอยู่นั้น  ใช่สิ่งที่เรารัก และฝันไว้  เราแน่ใจหรือเปล่า ?

          ผมทำงานอยู่ที่โรงเรียนบ้านตาลใต้ อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต ๕  เป็นโรงเรียนขนาดเล็ก มีนักเรียนประมาณ ๙๐ กว่าคน  และมีบุคลากรทางการศึกษา ๖ คน

          เริ่มแรก ท่านผู้อำนวยการให้ผมทำงาน ในตำแหน่ง ครูอัตราจ้าง พอเวลาผ่านไปประมาณ ๒ ปี ท่านผู้อำนวยการ ปรับเปลี่ยนตำแหน่งงาน ให้ผมมาเป็นนักการภารโรง คงจะแปลกใจใช่ไหมครับ ทำไมถึงต้องปรับเปลี่ยนตำแหน่งมาเป็น นักการภารโรง ทางสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต ๕ เข้ามาตรวจคุณสมบัติของครูอัตราจ้าง ผมไม่มีใบประกอบวิชาชีพครู จึงไม่สามารถทำงานในตำแหน่งสายผู้สอนได้ จึงต้องเปลี่ยนตำแหน่งนักการภารโรงแทน  ประสบการณ์ครั้งนี้ สอนให้ผมรู้เกี่ยวกับ เส้นทางของความเป็นครู ผมจึงได้มาเรียน ป.บัณฑิต วิชาชีพครู ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏ เชียงใหม่ เพื่อกลับไปสู่ตำแหน่งงานเดิมที่ผมรัก

          ภารกิจแต่ละวันของผม

          ผมต้องตื่นนอนแต่เช้า มาโรงเรียนแต่เช้า (มาเร็วกว่านักเรียน) ผมเริ่มปฏิบัติหน้าที่ ของนักการภารโรง เปิดห้องเรียน ห้องพิเศษต่างๆ รดน้ำต้นไม้ และดอกไม้ ทำความสะอาดหน้าอาคารเรียน  เสร็จแล้ว ผมก็กลับบ้าน อาบน้ำ ทานข้าว พอถึงเวลา ๐๘.๓๐ น.  ผมต้องมาถึงโรงเรียน ทำหน้าที่ครูผู้สอน รับผิดชอบในการเรียนการสอน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒  เสียงกริ่งดังเวลา ๑๖.๓๐ น. เป็นเวลาเลิกงาน ผมก็ยังไม่ได้กลับบ้าน เพราะหน้าที่ของผมยังไม่เสร็จ ผมทำหน้าที่ของนักการภารโรง  ผมต้องเอาขยะไปทิ้ง  และดูแลความเรียบร้อยทั่วไป เช็คระบบไฟฟ้า เครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ หลังจากใช้งาน   ปิดประตูหน้าต่างให้เรียบร้อย ผมจึงได้กลับบ้าน กว่าผมจะได้กลับบ้านก็ประมาณ ๑๘.๐๐ น. 

          บางครั้งผมรู้สึกเหนื่อยท้อ คิดจะลาออก  แต่ผมก็ไม่เคยถ้อย ค่าตอบแทนของผมที่ได้รับแต่ละเดือนนั้น มันไม่มาก แค่พอกินพอใช้ เมื่อเทียบกับอาชีพอื่นๆ แต่ที่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใด คือ ความภูมิใจ ที่ผมสามารถสอนให้เด็กมีความรู้ เป็นคนดี คนเก่ง ของสังคม นี่แหละคือสิ่งตอบแทนทางใจ ที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใด

          ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราสามารถเลือกที่จะทำ เลือกที่จะเป็นได้ อาชีพครูเป็นอาชีพที่ผมใฝ่ฝัน และรักที่จะทำมันในตอนนี้ แม้ผมจะไม่รู้ว่า ในอนาคตข้างหน้า จะเป็นยังไง ผมจะทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด     

               

หมายเลขบันทึก: 354821เขียนเมื่อ 29 เมษายน 2010 11:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 16:23 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับ คุณครู คนเมืองเร็คคอร์ด ;)

ไม่ว่าตำแหน่งอย่างเป็นทางการจะเป็นอะไร หากได้สอนเด็ก ๆ แล้วเพียงครั้งเดียว ก็ถือว่าเป็น "ครู" เทียบเท่ากับครูคนอื่น

ครูมีข้อแนะนำครับ

1. คำว่า "ภารกิจแต่ละวันของผม" มันขยับไม่สวยหรือเปล่า ลองใช้ปุ่มที่เป็น "การเยื้องของย่อหน้า" ดูครับ

2. "คำอธิบายบล็อก" ไม่มีเนื้อความอะไรอยู่เลยครับ ... ลองหาทางเขียนลงให้ได้ครับ เป็นวัตถุประสงค์ที่สำคัญ

ขอให้กำลังใจครับ ;)

สวัสดีครับคุณครู

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ

แล้วผมจะปรับปรุงการเขียนให้ดีขึ้นกว่าเดิม

ขอขอบคุณครับ

แวะมาให้กำลังใจ

ไม่ว่าทำงานตำแหน่งไหน ไม่สำคัญ

แค่เรามีความตั้งใจที่จะสอนเด็กเท่านี้ก็เพียงพอ

สวัสดีครับ คุณครู firststep

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ นะครับ

แล้วผมจะสู้แบบว่าไม่มีถอย ขอบคุณครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท