ก็เป็นอีกวันหนึ่ง..นะครับ..ที่ผมได้.มาเฝ้าหน้าเวป..นี้ อีกครั้งหนึ่ง..ด้วยความระลึก.และคิดถึง..ตลอดช่วงที่..ได้ห่างหายไป...ก็ได้แต่ ผลัดวัน ประกันพรุ่ง..." เดี๋ยว..ๆ ๆ จะเข้ามาเขียน..คำก็เดี๋ยว สองคำ ก็เดี๋ยว.....ก็เลยไม่ได้เริ่ม.สักกะที.เนอะ"
ก็หยิบเรื่องเบาๆ เล็กๆ น้อยๆ มาฝากครับ..
สืบเนื่องจาก..ตลอดทั้งเดือน เมษายน..ที่กำลังจะผ่านไป นั้น ผมเกิดอาการเหน็ดเหนื่อย อ่อนล้า สภาพร่างกาย..สะบักสะบอม..พอสมควร แต่ก็เพียงแค่ร่างกายนะครับ..ขอย้ำ เพียงแค่ร่างกาย..แต่จิตใจ..เต็มไปด้วย ความปิติ ที่ยิ่งใหญ่..นะครับ..
จะอะไรอีกละ..ก็เจ้า ลูกสามคน.ที่ซุกซนเช่นลิง..อีกนั่นแหละครับ...ก้บช่วงซัมเมอร์ ..ผมก็เลือกที่จะ.ให้เด็กๆ ทั้งสามได้เลือกกิจกรรม สำหรับภาคฤดูร้อน...
ใคร.เลืิอกเรียน อะำไร..ตามผมมาครับ..จะเฉลย..ให้เห็น....
1. ลูกชายคนโต."น้องลัคกี้" อายุก็ย่าง..15 ปี ก็เลือกที่จะเรียน "คาราเต้-โด้" ตั้งแต่ 22 มีนาคม ถึง 26 เมษายน 2553
2. ลูกสาวคนกลาง "น้องกิฟว์" อายุก็ย่าง..9 ขวบ ก็เลือกที่จะเรียน "ลีลาส" ช่วงเช้า ควบกับ "ว่ายน้ำ" ช่วงเย็น..ตลอดช่วง 22 มีนา-26 เมษา 2553 เช่นเดียวกัน
3. ลูกชายคนเล็ก.."น้องเกน" อายุก็ย่าง 7 ขวบไม่เต็ม..ได้เรียน แบบไม่ต้องเลือกครับ อย่างไรนะหรือครับ..ก็เจ้าน้องเกน นั้น..สอบเข้าเรียนชั้น ป.1 ในโปรแกรม IEP ได้ ก็เลยต้องเตรียมปรับพื้นฐาน โดยการเรียนและคลุกคลีกับคุณครูฝรั่ง..ตลอดทั้งเดือน..เลยครับ..
ก็ลูก.ได้ทำกิจกรรม..ก็ดีแล้วนิ..จะเหนื่อยอะไรเล่า?
หลายคำถามอาจจะตามมา..แต่..ผมบอกเลยนะครับว่า...ที่ลูกๆ ได้ทำกิจกรรมนิ..ผมดีใจ และมีความสุขครับ..แต่ ที่บอกว่างเหนื่อยก็คือ..การรับ-ส่ง ลูกนะครับ..เพราะสถานที่เรียน..แทบจะบอกได้ว่า ผมต้องขับรถ.ส่ง-รับ ลูกทั้งสาม แทบจะรอบเมืองภูเก็ตเลยครับ..ตอนเช้าหนึ่งรอบ ตอนเที่ยงหนึ่งรอบ ตอนบ่ายหนึ่งรอบ และ ตอนเย็น อีกหนึ่งรอบ...นะครับ..
เหนือยไหม? เหนื่อยครับ แต่เต็มไปด้วยความสุขครับ...โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ ก็ใกล้จะจบคอร์ส แล้ว...ครับ..
ผมยังนึกถึงภาพ..รอยยิ้มที่จะ ปรากฏบนใบหน้าของลูกๆ ทั้งสาม ในช่วงที่จะได้รับมอบใบประกาศ ซึ่งเป็นการบ่งบอกถึง ความสำเร็จ ที่ได้จากความพยายาม และความมุ่งมั่นที่ได้ทุ่มเทไป..
บอกตรงๆ ครับ..คนเป็นพ่อ..ก็ดีใจ..ครับ...
เข้ามา เขียน เพื่อเล่าสู่กันฟังครับ..กับหัวใจของคนเป็นพ่อ..ครับ.
วันนี้..ไปร่วมพิธีมอบใบประกาศ ของลูกๆ ที่เข้าร่วมกิจกรรมภาคฤดูร้อน ..แล้วครับ..
ประทับใจมาก..และมีความสุข กับรอยยิ้ม ที่ปรากฏบนใบหน้า..ของลูกๆ พร้อมกับความภาคภูมิใจ ที่ลูก สามารถฟันฝ่า..เอาชนะอุปสรรค..ทั้งหลาย..
- เอาชนะจิตใจ ตัวเอง..ที่ต้องขยันมาซ้อมทุกๆ วัน..ตลอดหลักสูตร
- เอาชนะจิตใจ ตัวเอง..กับคำว่า น้ำใจนักกีฬา ที่ต้องหมั่นสะสมใ้ห้กับตัวเอง ฝึกฝนเพื่อที่จะรู้จักคำว่า..แพ้/ชนะ
- เอาชนะร่างกาย ตัวเอง..ที่ต้อง ฟันฝ่า ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ที่เกิดขึ้น..ในทุกๆ วัน
และอีกหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่ได้มาจาการเป็นนักกีฬา..ครับ.
ชื่นชม..และ ภูมิใจ มากมาย ครับ..