ครูเพื่อศิษย์
“ครูเพื่อศิษย์” อาจจะฟังดูคล้ายๆ “สู้เพื่อแม่” บางคนคิดว่า ครูท่านนี้คงเกิดมาเพื่อสิ่งนี้....เกิดมาเพื่อเป็นครูและทำเพื่อลูกศิษย์อันเป็นที่รักก็เป็นแน่ เรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริงระหว่างฉันกับคุณครูท่านหนึ่งชื่อ “ครูวารี”
ครูวารีเป็นครูผู้หญิง รูปร่างท้วม ผิวคล้ำ ท่าทางออกจะเป็นทอม และไม่มีแฟนด้วย แต่ครั้งหนึ่งท่านเคยเล่าให้ฟังว่า ที่ท่านไม่มีแฟนเป็นเพราะท่านรู้สึกดีกับผู้ชายคนหนึ่งที่ตอนเด็กเคยไปรับจ้างชกมวย เพื่อนำเงินมาให้เพื่อนรักอย่างครูวารีไปสมัครสอบตำรวจ แต่ตอนนี้เขาแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว ฉันจึงอนุมานว่าคุณครูวารีคงรักผู้ชายคนนี้คนเดียวในใจ ถ้าไม่ใช่ชายคนนี้คงไม่แต่งงานด้วย (ฉันเดาเอาเอง) และที่คุณครูออกดูทอมๆ คงเพราะ ครอบครัวท่านมีแต่ผู้หญิง ท่านจึงต้องปกป้องพี่สาว น้องสาวที่อยู่ในบ้าน และที่สำคัญท่านรักคุณแม่ของท่านมาก มีอยู่บ่อยครั้งท่านจะรับคุณแม่จาก จ.กำแพงเพชร มาอยู่ที่เชียงใหม่ และเดินไปซื้อหมูมาปิ้งให้คุณแม่ของท่าน เพราะท่านบอกว่าคุณแม่ท่านชอบทานหมูปิ้งที่สุด
คุณครูวารี เป็นครูสอนวิชาฟิสิกส์ที่ดุมาก ชอบตี และเข้มงวดกับการตรวจงาน และเป็นคนที่ตรงต่อเวลามากๆ ใครส่งงานช้าจะถูกตี และพูดทำร้ายจิตใจอย่างแรง มีหลายครั้งที่ฉันทั้งกลัวและเกลียดท่าน แต่ภายหลังต่อมาท่านสนับสนุนให้ฉันไปที่ต่างๆ เพื่อไปแข่งขันตอบปัญหาวิทยาศาสตร์ การทำโครงงาน ท่านจะดุด่าฉันเสมอและคำดุด่านี้เองเป็นกำลังใจให้ฉันฮึดสู้เพื่อตัวเอง เพื่อพ่อแม่และเพื่อครูวารีที่ทุ่มเท พร่ำสอนฉันทุกอย่าง
ตอนไปแข่งขันตอบปัญหาที่กรุงเทพฯ ครูวารีพาฉันไปนั่งรถเมล์ทุกสายทุกสีในกรุงเทพฯ และสอนเรื่องการนั่งรถในกรุงเทพ ความปลอดภัย การระวังตัวในเมืองใหญ่ ได้สอนอะไรมากมาย และที่ฉันจำได้แม่นยำและใช้สอนเด็กทุกวันนี้คือ เคล็ดลับครูวารี คือ การทานช็อคโกแล็ตเวลานั่งรถนานๆ ฉันเป็นคนเมารถได้ง่าย และจะเชื่องซึมตลอด ครูวารีซื้อช็อคโกแล็ตให้ฉันซึ่งพอฉันทานแล้วรู้สึกดีมาก ทุกวันนี้เวลาฉันเมารถก็จะซื้อซ็อคโกแล็ตมาทาน และนึกถึงครูวารีเสมอ
เมื่อปีที่แล้วฉันกลับไปเยี่ยมโรงเรียนเดิมได้พบคุณครูวารี ตอนนี้ท่านแก่ขึ้นมาก และกำลังจะย้ายโรงเรียนไปสอนสันทรายวิทยาคม เพราะท่านต้องการให้คุณแม่ท่านอยู่ใกล้โรงพยาบาลให้มากที่สุด เพราะมีปัญหาสุขภาพ ฉันหวังว่าสักวันคงได้เจอกับท่านอีก... คุณครูวารีของฉัน...ครูเพื่อศิษย์จริงๆ
ครูวารีได้สอนให้ฉันรู้สัจธรรมที่ว่า “คุณจะได้ทำงานตรงกับที่ใจรักได้ยากมาก ถ้าคุณไม่มีเส้น...” สมกับคำกล่าวที่ฉันเคยได้ยินมาว่า “ค่าของคนอยู่ที่ว่าคุณเป็นคนของใคร” มันอาจไม่จริงเสมอไป แต่ครูวารีเคยอยากเป็นตำรวจ แม้สอบได้คะแนนสูงสุด แต่ก็แพ้เส้น... จึงมาเป็นครู แต่ครูเองก็รักในอาชีพของตน...
ส่วนฉันอยากเป็นครู แต่เดินทางมาผิดสายอ้อมไปตั้งไกลกว่าจะกลับมาสู่จุดมุ่งหมายของชีวิต ก็นานพอดู แล้วจึงได้เข้ามาเป็นครูก็เพราะเส้นสาย ฟังดูแล้วอาจน่าอับอายแต่ฉันก็ภูมิใจที่ได้เป็น “ครู” และฉันจะทำเพื่อศิษย์ของฉันต่อไป โดยเป็นแบบอย่างที่ดีต่อศิษย์ และชักนำศิษย์ไปในทางที่ดี เป็นกำลังใจให้ให้คำชี้แนะแก่ศิษย์ อย่างเช่น คุณครูวารีของฉัน...
ความเห็น (20)
หวัดดีค่ะ ลีลาวดี..เขียนได้ดีนะคะ..มาให้กำลังใจในการบันทึก..และเป็นกำลังใจในการเรียนต่อนะคะ..ครูวารีได้อ่านคงซึ้งใจขอให้โชคดีค่ะ บันทึกแล้วทำตัวหนังสือให้น่าอ่านหน่อยสงสารสายตา ครู...
สวัสดีนะ อ่านแล้วซึ่งคะ ได้ข้อคิดอะไรดีๆเยอะเลย
สวัสดีค่ะ คุณ rinda ที่ให้คำแนะนำเป็นอย่างดี ดิฉันจะนำไปปรับปรุงนะคะ
ครูคือ ผู้ที่เด็กกำลังเรียนรู้เกือบทุกอย่าง ทุกย่างก้าวของครู
ขอบคุณนะครับ..
สวัสดีค่ะ คุณครูป้อม คนล่าฝัน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่เข้ามาแวะเวียนนะคะ
- สวัสดีค่ะ คุณลีลาววดี
- มาให้กำลังใจสมาชิกใหม่ค่ะ เขียนได้น่าสนใจดีค่ะ
ถ้ามีภาพประกอบสักนิดจะเพิ่มสีสันมากขึ้นค่ะ - ชื่นชมคุณครูวารี "ครูดีที่ศิษย์รัก" และนั่งในใจศิษย์ตลอดกาล
- ขอบคุณที่ไปทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณลีลาวดี
มาให้กำลังใจค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆค่ะ สู้ต่อไปน่ะค่ะ
ความพยามยามอยู่ที่ไหน
ความสำเร็จอยู่ที่นั่นค่ะ
หวัดดีครับ คุณลีลวดี เขียนได้ดีเลยทีเดียวครับ แวะมาเยี่ยมครับ
คุณลีลาวดี มีต้นแบบที่น่ายกย่อง
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ ธรรมทิพย์
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะหมูหวาน
ขอบใจมากนะจ๊ะที่เข้ามาเยี่ยมชมอีกครั้ง
สวัสดีค่ะคุณ tummasu
ของคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะคุณไข่ตุ๋น อ่านชื่อแล้วน่าทานจังเลยนะคะ ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาทักทาย
สวัสดีค่ะ คุณครูเพื่อชีวิต
คุณก็พูดจาฉะฉานไม่แพ้กันนะคะ ขอบคุณที่มาทักทายคะ
ส่วนหนึ่งที่เป็นเหตุให้พระเรวัตตะ ไม่บรรลุธรรมของพระศาสดา คือ การจมอยู่กับอดีต
ครูลีลาวดี ได้เป็นครูจะด้วยอะไรก็ตามเถิด เพราะนั่นเป็นอดีตแล้ว ที่สำคัญอยู่ที่
ฉันจะทำเพื่อศิษย์ของฉันต่อไป โดยเป็นแบบอย่างที่ดีต่อศิษย์ และชักนำศิษย์ไปในทางที่ดี
ขอเป็นกำลังใจอีกแรงให้คุณครูทุกคนครับ
สวัสดีค่ะคุณเปลวเทียน
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่มักจมอยู่กับอดีต และรำคาญตัวเองเอามากๆที่ไม่ค่อยจะลืมอะไรง่ายๆ หวังว่าต่อไปคงได้รับคำชี้นำจากคุณนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับ ว่างๆเข้ามาดูใหม่นะครับ จะอัฟเข้าบล็อคเรื่อยๆครับ
เช่นกันค่ะ คุณ ศิลป์"สติ"
โอกาสของการได้เป็น "ครูที่ดี" มีอยู่ไม่มากครับ หากเป็นแล้วก็ทำให้ดีที่สุดเนอะ ;)