อิสลามอยู่ที่ไหน
เมื่ออิสลามอยู่ที่.....
เมื่ออิสลามอยู่ที่...
เมื่ออิสลามอยู่ที่ท่อนขา...เส้นทางไปมัสยิดจะเป็นที่ดึงดูดแก่เรามากกว่าเส้นทางไปร้านเกมส์
เมื่ออิสลามอยู่ที่อ้อมแขน...การแบ่งปันจะเป็นที่มุ่งหวังของเรามากกว่าการกอบโกย
เมื่ออิสลามอยู่ที่ปลายนิ้ว...การนับคำซิกรุลลอฮฺจะเป็นที่คุ้นเคยแก่เรามากกว่าการกดเบอร์โทรศัพท์ของใครคนนั้น
เมื่ออิสลามอยู่ที่หน้าท้อง...อาหารของพี่น้องมุสลิมจะเป็นที่โอชารสแก่เรามากกว่าอาหารของผู้ที่ฆ่าพี่น้องมุสลิม
เมื่ออิสลามอยู่ที่สีข้าง...การเข้าเฝ้าอัลลอฮฺในยามค่ำคืนจะเป็นที่ปรารถนาของเรามากกว่าการหลับใหล
เมื่ออิสลามอยู่ที่กระดูกสันหลัง...ที่อยู่อาศัยในโลกหน้าจะเป็นที่หวังพักพิงของเรามากกว่าที่อยู่อาศัยในโลกนี้
เมื่ออิสลามอยู่ที่คอหอย...ความตายจะเป็นที่ระลึกถึงของเรามากกว่าการมีชีวิตอยู่
เมื่ออิสลามอยู่ที่ริมฝีปาก...คำพูดอันอ่อนโยนจะเป็นที่คุ้นชื่นแก่เรามากกว่าคำด่าทอ
เมื่ออิสลามอยู่ที่ฟันกราม...ความอดกลั้นต่ออุปสรรคที่มาประสบจะเป็นที่เพิ่มพูนแก่เรา
มากกว่าความท้อแท้
เมื่ออิสลามอยู่ที่ใบหู...เสียงกุรอานจะเป็นที่รื่นรมย์แก่เรามากกว่าเสียงดนตรี
เมื่ออิสลามอยู่ที่ใบหน้า...กิบลัตจะเป็นที่ผินหน้าของเรามากกว่าจอโทรทัศน์
เมื่ออิสลามอยู่ที่ศีรษะ...ความนอบน้อมจะเป็นสิ่งที่เราแสดงออกมากกว่าความโอหัง
เมื่ออิสลามอยู่ในดวงตา...ความตายของพี่น้องมุสลิมในดินแดนที่ถูกกดขี่จะเป็นที่หลั่งน้ำตาของเรามากกว่าความตายของตัวละครในภาพยนตร์
เมื่ออิสลามอยู่ในสำนึก...ปัญหาของประชาชาติอิสลามจะเป็นที่ขบคิดของเรามากกว่าปัญหาของตัวเอง
เมื่ออิสลามอยู่ในหัวใจ...ความรักที่มีต่ออัลลอฮฺจะเป็นที่อิ่มเอิบแก่เรามากกว่าความรักใดใด
เมื่ออิสลามอยู่ในชีวิต...การใช้ชีวิตเพื่ออิสลามจะเป็นที่พอเพียงแก่เรามากกว่าทุกสิ่งที่บรรจุอยู่ในโลกดุนยา
เมื่ออิสลามอยู่ที่อ้อมแขน...การแบ่งปันจะเป็นที่มุ่งหวังของเรามากกว่าการกอบโกย
เมื่ออิสลามอยู่ที่ปลายนิ้ว...การนับคำซิกรุลลอฮฺจะเป็นที่คุ้นเคยแก่เรามากกว่าการกดเบอร์โทรศัพท์ของใครคนนั้น
เมื่ออิสลามอยู่ที่หน้าท้อง...อาหารของพี่น้องมุสลิมจะเป็นที่โอชารสแก่เรามากกว่าอาหารของผู้ที่ฆ่าพี่น้องมุสลิม
เมื่ออิสลามอยู่ที่สีข้าง...การเข้าเฝ้าอัลลอฮฺในยามค่ำคืนจะเป็นที่ปรารถนาของเรามากกว่าการหลับใหล
เมื่ออิสลามอยู่ที่กระดูกสันหลัง...ที่อยู่อาศัยในโลกหน้าจะเป็นที่หวังพักพิงของเรามากกว่าที่อยู่อาศัยในโลกนี้
เมื่ออิสลามอยู่ที่คอหอย...ความตายจะเป็นที่ระลึกถึงของเรามากกว่าการมีชีวิตอยู่
เมื่ออิสลามอยู่ที่ริมฝีปาก...คำพูดอันอ่อนโยนจะเป็นที่คุ้นชื่นแก่เรามากกว่าคำด่าทอ
เมื่ออิสลามอยู่ที่ฟันกราม...ความอดกลั้นต่ออุปสรรคที่มาประสบจะเป็นที่เพิ่มพูนแก่เรา
มากกว่าความท้อแท้
เมื่ออิสลามอยู่ที่ใบหู...เสียงกุรอานจะเป็นที่รื่นรมย์แก่เรามากกว่าเสียงดนตรี
เมื่ออิสลามอยู่ที่ใบหน้า...กิบลัตจะเป็นที่ผินหน้าของเรามากกว่าจอโทรทัศน์
เมื่ออิสลามอยู่ที่ศีรษะ...ความนอบน้อมจะเป็นสิ่งที่เราแสดงออกมากกว่าความโอหัง
เมื่ออิสลามอยู่ในดวงตา...ความตายของพี่น้องมุสลิมในดินแดนที่ถูกกดขี่จะเป็นที่หลั่งน้ำตาของเรามากกว่าความตายของตัวละครในภาพยนตร์
เมื่ออิสลามอยู่ในสำนึก...ปัญหาของประชาชาติอิสลามจะเป็นที่ขบคิดของเรามากกว่าปัญหาของตัวเอง
เมื่ออิสลามอยู่ในหัวใจ...ความรักที่มีต่ออัลลอฮฺจะเป็นที่อิ่มเอิบแก่เรามากกว่าความรักใดใด
เมื่ออิสลามอยู่ในชีวิต...การใช้ชีวิตเพื่ออิสลามจะเป็นที่พอเพียงแก่เรามากกว่าทุกสิ่งที่บรรจุอยู่ในโลกดุนยา
ขอบคุณ forward mail คะ...
คำสำคัญ (Tags): #อิสลาม
หมายเลขบันทึก: 351563เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2010 11:46 น. ()ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ คุณ ผุสดี
เมื่ออิสลามอยู่ที่ฟันกราม...ความอดกลั้นต่ออุปสรรคที่มาประสบจะเป็นที่เพิ่มพูนแก่เรามากกว่าความท้อแท้
เมื่ออิสลามอยู่ในชีวิต...การใช้ชีวิตเพื่ออิสลามจะเป็นที่พอเพียงแก่เรามากกว่าทุกสิ่งที่บรรจุอยู่ในโลกดุนยา
ดิฉันขอยก 2 ท่อนนี้ เพื่อเป็นการทักทายค่ะ...และขอบคุณสำหรับทุกข้อความจาก forward mail นี้ด้วยเช่นกันค่ะ
ขอบคุณคะ คุณ S-me ดิฉันก็ชอบคะ อิสลามอยู่ในชีวิต...คะ..
เมื่อวานสอน นศ.เรื่อง เกสตอลท์ .. องค์รวมหรือภาพรวมเป็นสำคัญ..
เลยบอกเขาไปว่า ถ้ามองอิสลามควรมองให้เป็นเกสตอลท์..
ใช่ว่าเห็นปิดหน้าแล้ว..นั้นคือ อิสลาม
หรือเห็นเขาละหมาดแล้ว.. นั้นคืออิสลามแล้ว..
สลามคะ บาบอ ....ญาเห็นด้วยมากเลยคะ....เพราะพวกเราส่วนใหญ่ สอนให้เน้นภาพภายนอก จนลืมภาพของแท้ของเรา ที่มีค่ามากๆ คะ