เพชรบุหรี่

ฟ้าครับ ถึงเดือนเมษา พ่อต้องพาฟ้าไปภูเก็ตตามสัญญา เพราะฟ้าเรียกร้องมาหลายเดือนแล้ว เราไปเยี่ยมญาติพี่น้องของแม่และทำบุญให้ยายหลิ่มด้วย

เราออกจาก กทม. ค่อนข้างสาย แวะไปรับพี่ตุ๊ รับแต๋ม แล้วขึ้นทางด่วนออกถนนธนบุรี-ปากท่อ ไปแวะกินข้าวกลางวันกันที่ดอนหอยหลอด ร้าน “แดงอาหารทะเล” เจ้าเก่า อร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะหอยหลอดผัดฉ่า (ไม่เผ็ด) และปูผัดผงกะหรี่

ลูกหมูย้ายจากรถอีกคันหนึ่งมานั่งรถของเรา ทำให้ฟ้าคึกครื้นมาก คุยตลอดทาง กับลูกหมูบ้าง พูดคนเดียวบ้าง จนมาถึงจังหวัดเพชรบุรี

ลูกหมู (12 ขวบ) “ปู่แป๋ง เมืองเพชรนี่มันมีเพชรเยอะแน่เลย ถึงได้ชื่อว่าเพชรบุรี”

ปู่แป๋ง “เปล่าหรอกลูก ไม่อย่างนั้นจังหวัดอ่างทองก็ต้องมีอ่างทำด้วยทองเยอะแยะสิ”

ย่าต๊อ “มันก็ไม่แน่นะพ่อ แต่ก่อนอาจจะมีก็ได้...”

แล้วเสียงใส ๆ ของระฟ้า (4 ขวบครึ่ง) ที่นั่งฟังเงียบ ๆ อยู่พักหนึ่ง ก็แทรกขึ้นมาลอย ๆ มาจากข้างหลัง

ระฟ้า “มันต้องมีบุหรี่เยอะแน่เลย”