มีหลายๆ คนที่ยังไม่เข้าใจอารมณ์ซึมเศร้าเพียงพอ แยกไม่ออกกับความเครียด นำไปสู่การรักษาที่ไม่ตรงจุด ใช้ยาคลายเครียดเลี้ยงโรคอยู่นานจนติดและคุณภาพชีวิตแย่ลง เสียเวลาอย่างน่าเสียดาย โรคนี้รักษาได้ เกณฑ์การวินิจฉัยคือ
ก.มีอาการต่อไปนี้ 5 อาการหรือมากกว่า (ต้องมีข้อ1 หรือข้อ 2 อย่างน้อยหนึ่งข้อ) นาน 2 สัปดาห์ขึ้นไปและต้องมีอาการเหล่านี้อยู่เกือบตลอดเวลาแทบทุกวันไม่ใช่เป็นๆ หายๆ 1.มีอาการซึมเศร้า 2.ความสนใจ หรือความเพลิดเพลินในกิจกรรมต่างๆลดลงอย่างมาก 3.น้ำหนักลดลงหรือเพิ่มขึ้นมาก เบื่ออาหารหรือเจริญอาหารมาก 4.นอนไม่หลับหรือหลับมากไป 5.กระวนกระวายอยู่ไม่สุขหรือเชื่องช้าลง 6.อ่อนแรง ไร้เรี่ยวแรง 7.รู้สึกตนเองไร้ค่า 8.สมาธิลดลง ใจลอย หรือลังเลใจไปหมด 9.คิดอยากตาย
ข.อาการเหล่านี้ทำให้มีปัญหาด้านต่างๆเช่น ด้านกิจวัตรประจำวัน การงาน การเรียน การพูดคุยเข้าสังคมอย่างมาก
ค.อาการเหล่านี้ไม่ได้เป็นจากโรคทางกายจากยาหรือจากสารเสพย์ติด
โรคซึมเศร้ารักษาได้ ยารักษาซึมเศร้าไม่ได้ทำให้เสพติด การรักษาต้องต่อเนื่องรักษาโดยผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะ การรักษามีทั้งการใช้ยา จิตบำบัดและถ้าไม่ดีขึ้นก็รักษาด้วยไฟฟ้า ครอบครัวสำคัญมากค่ะ ต้องเข้าใจ ผู้ป่วยเฉื่อยชาไม่ใช่เขาขี้เกียจ ผู้ป่วยอยากตายไม่ใช่เรียกร้องความสนใจ เข้าใจสักนิด ชีวิตก็เป็นสุขค่ะ
กลั๊ว กลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ
แบบว่าอายุมากขึ้นแล้วเบื่อโลก ชอบอยู่บ้าน...คนเดียว อิอิ
ไม่อยากแก่แล้วแก่เลย....และไม่อยากเป้นโรคซึมเศร้าด้วย
อ่านดูแล้ว...ดีใจจัง..เราไม่เป็น