หนีร้อนเข้าป่า
ขอบคุณป่าแห่งนี้ที่ทำให้ฉันมีความสุข
เสียงลมพัดเหนือยอดไม้ดัง หวืด... หวืด... กิ่งก้านใบไหวเอนไปตามแรงลม เสียงนกป่าหลายชนิดร้องส่งเสียงทักทายกันเจี้ยวจ้าว บินไปต้นนั้นแล้ววกกลับมาต้นนี้ จักจั่นพร้อมแมลงป่า ร้องแต่งแต้มเสียงแห่งพงไพร
มันเป็นอีกวันหนึ่งที่ร้อนมาก ปลายเดือนมีนาคมแล้วอากาศร้อนมาก ยิ่งถ้าเข้าสู่เดือนเมษาไม่รู้ว่าจะร้อนมากขนาดไหน เขาบนกับตัวเองขณะนั่งพักอยู่ที่เพิงพัก
เขารู้สึกว่าทำไมมันจึงวุ่นวายมาก คนก็เยอะปัญหาต่างๆก็มากตาม อากาศก็ร้อนจะมีสักกี่ที่ที่จะทำให้เขารู้สึกดีขั้นมาบ้าง จึงตัดสินใจไปในที่ที่เขาเคยไปมาแล้วครั้งหนึ่ง มันอยู่ใกล้ๆกับ ความวุ่นวายของเมืองที่เขาอยู่ แต่ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายที่จะแสวงหาความสงบ พวกเขายังคงสนุกสนานกับความเป็นสังคมเมือง ที่เต็มไปด้วยความสะดวกสบาย ยังอภิรมย์ในห้างร้านต่างๆ ที่เที่ยวเดินกันทุกวัน
ความเป็นป่าเก่าที่ได้รับการดูแลอย่างดีจากเจ้าหน้าที่ จึงมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นอยู่หนาแน่น ที่เห็นๆก็มีต้นยางนาขนาดใหญ่ ที่เป็นต้นไม้เจ้าถิ่นในป่านั้น มีขนาดตั้งแต่ 2 คน โอบไปจนหลายคนโอบ ข้างๆป่ารายรอบไปด้วยแม่น้ำสายเก่าเช่นกัน กาลเวลาทำให้แม่น้ำสายนี้ถูกตัดออกจนขาดสาย กลายเป็นเวิ้งน้ำที่คดเคี้ยวคล้ายเป็นเกาะ ที่มีแม่น้ำโอบกอดป่าผืนนี้เอาไว้ ส่วยแม่น้ำสายเดิมก็เปลี่ยนทิศทางไหลเป็นสายใหม่ ปล่อยให้ส่วนที่ถูกตัดออกเป็นเกาะอยู่อย่างนั้น
เขานั่งอยู่ที่นั้นนานแค่ไหนไม่รู้ หากแต่ความที่เป็นป่าทำให้เขารู้สึกสงบหายร้อนได้ ลมที่พัดมาเรื่อยๆ ทำให้เขาสดชื่นดีนัก เขาลงมานั่งที่ริมน้ำบ้างทอดสายตามองออกไปกลางแม่น้ำเห็นเรือของชาวบ้านกำลังหาปลา เห็นสะดุ้ง ที่ชาวบ้านหาปลา ฝากหนึ่งของแม่น้ำ เด็กๆเล่นน้ำ กันตูมๆ ส่งเสียงหัวเราะกันสนุกสนาน พ่อแม่ตักน้ำไปรดน้ำผักที่ปลูกไว้ข้างๆ ตลิ่ง มีข้าวโพด ถั่วฝักยาว มะเขือเทศ พริก ต้นหอม ผักกาด ผักคะน้า ฯลฯ
เวลาเย็นแล้วหนอ แสงแดดยามเย็น เต้นระยิบอยู่ในน้ำสีเหมือนขันทองเหลืองที่เห็นตามวัด ลมยังพัดอยู่ไม่ได้ขาด ลูกยางนา หล่นจากต้นอันสูงชะลูดกระทบพื้นดังแป็กๆ เสียงจักจั่น แมลงป่าตัวเล็กๆยังส่งเสียงร้องอยู่เหมือนเดิม นกกระยางสีขาวตัวหนึ่งบินโฉบผ่านหน้าเขาไป เย็นมากแล้วเขาจึงลาป่าแห่งนี้ กลับไปสู่สังคมเมืองอันเป็นบ้านของเขา
ขอบคุณป่าแห่งนี้ที่ทำให้ฉันมีความสุข
คำสำคัญ (Tags): #ขุนเขา#หนีร้อนเข้าป่า
หมายเลขบันทึก: 347310เขียนเมื่อ 26 มีนาคม 2010 13:56 น. ()ความเห็น (6)
เวลาเดินเข้าป่า เสมือนกับว่าโลกทั้งใบช่างสงบ ฟังเสียงดนตรีธรรมชาติ มุมไหนก็ดูช่างน่ารื่นรมย์
... สายหมอก ดอกไม้ ใบหญ้า สกุณา สายธารา ต่างบรรเลงตามที่ตนเองถนัด หากแต่เป็นท่วงทำนองที่กลมกลืน สอดคล้องได้เหมาะเจาะอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ...
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านบันทึกนะคะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆ นี้ค่ะ
^__^"
สวัสดีครับคุณ 
poo
- ดีใจครับที่เข้ามาทักทาย
- มีความสุขในวันปีใหม่ไทยครับ
- เป็นกำลังใจให้ในทุกๆการเดินทางของชีวิตครับ
สวัสดี น้อง 
ต้นเฟิร์น
- ขอบคุณครับที่แวะมาอ่านบันทึกพี่
- มีความสุขมากๆในวันปีใหม่ไทยนะครับ
- เป็นกำลังใจให้ในทุกๆการเดินทางของชีวิต
สวัสดีค่ะ
นี่ไม่ใช่แก่งคุดคู้นะค่ะ
