63. เศรษฐีกับชาวนา

        ผมเตรียมการที่จะไปเวียดนาม เพื่อเที่ยวสามมรดกโลก จัดการหลายอย่างเสร็จแล้ว อยากจะพักสมองบ้าง ก็เลยเข้าไปหาอ่านนิทานเล่นในเว็บต์ อ่านหลายเรื่องจนมาเจอเรื่องนี้ อ่านแล้วประทับใจ เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ

        มหาเศรษฐีเกือบจะชราผู้หนึ่ง สุดแสนจะภูมิใจที่ลูกชายวัยห้าขวบของเขา กำลังจะได้เข้าเรียนในโรงเรียนชื่อดัง ซึ่งระดับเศรษฐีอย่างพวกเขาเท่านั้น จึงจะมีปัญญาส่งลูกหลานเข้าเรียนใน โรงเรียนนี้ได้

           โดยส่วนตัวของเขาเองก็อยากจะสอนให้ลูกชายรู้จักกับชีวิตจริงในโลกควบคู่ไปกับการสอนทฤษฏีในโรงเรียน 
          ในวันหยุดเขาจะตระเวนพาลูกชายคนเดียวไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่างๆ

แล้ววันหนึ่งเขาก็คิดถึงหัวข้อการสอนเรื่อง

"ความยากจน"

          เพราะเขามีความเชื่อว่าลูกชายของเขาคงไม่มีวันรู้จักแน่นอน

          เขาจึงพาลูกชายไปเยี่ยมครอบครัวชาวนาครอบครัวหนึ่งและพักอยู่กับชาวนา เป็นเวลา 1 วัน 1 คืน

         เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ของเขาในวันต่อมา มหาเศรษฐีก็จะทดสอบว่า ลูกชายได้อะไรบ้าง จากการไปพักแรมกับชาวนาผู้ยากจน

          ลูกชายตอบคำถามผู้เป็นบิดาว่า เขาขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่ได้พาเขาไปพบกับชาวนาและพักแรมที่นั่น ซึ่งทำให้เขาได้พบว่า............

          ...........ชาวนามีที่ทำงานเป็นท้องนาที่กว้างใหญ่
ในขณะที่พ่อมีเพียงห้องสี่เหลี่ยมที่ว่ากว้างแต่ก็ยังน้อยกว่าท้องนาที่ทำงานของชาวนา  

ภาพจาก taklong.com

 

          อาหารที่ชาวนารับประทานสามารถหาได้ตลอดเวลารอบๆ บริเวณบ้านโดยไม่ต้องซื้อหา
          ในขณะที่บ้านของเรามีตู้เย็นเท่านั้นที่เป็นที่เก็บอาหาร
          เวลารับประทานอาหารก็มีเพื่อนคุยอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก
          ในขณะที่ตัวเองก็ต้องนั่งทานอาหารกับโต๊ะอาหารที่ยาวเกือบสิบเมตรและมีเก้าอี้ว่างเปล่าทั้งสองด้าน 
          ลูกชาวนาที่ซ้อนท้ายจักรยานของพ่อเขาต้องกอดเอวพ่อให้แน่น เพื่อจะได้ไม่ตกจากจักรยาน

          แต่เขาเองต้องนั่งในรถที่ใหญ่โตอยู่ข้างหลังเพียงลำพัง โดยมีคนขับรถ พาไปทุกที่ 
          ชาวนามีแสงดาวแสงจันทร์เป็นโคมไฟส่องสว่างตลอดเวลาในเวลากลางคืน โดยไม่ขาดแคลน  

          แต่เขาก็มีเพียงแสงจากโคมไฟที่ต้องซื้อด้วยเงิน

 

           ชาวนามีรั้วบ้านเป็นแม่น้ำ ภูเขาที่กว้างสุดลูกหูลูกตา แต่เขาเองกลับมีเพียงแค่กำแพงบล็อกในพื้นที่ไม่กี่ไร่ 
          ลูกชาวนาได้มีเพื่อนเล่นเป็นจิ้งหรีดหิ่งห้อยนับร้อยนับพัน แต่เขาเองกลับ ไม่มีใครเลย

          เขาขอบคุณพ่ออีกครั้งที่ทำให้เขารู้คำตอบว่า........

จริง ๆ แล้ว.......เรายากจนกว่าชาวนามาก

 

[สาธุ อนุโมทามิ]

ขอขอบคุณชาวนาผู้ร่ำรวย        ที่ได้ช่วยชูชุบอุปถัมภ์

ส่งข้าวปลาเลี้ยงดูผู้ระกำ           ได้ดื่มด่ำความสุขทุกคืนวัน

แสนใจกว้างดั่งทะเลทุ่มเทให้     ทุกคนได้กินข้าวปลาธัญญาหาร

เป็นกุศลยิ่งใหญ่ได้บุญทาน       สุขสำราญเถิดหนาชาวนาไทย

[ลุงเทียน]

สวัสดีครับ คุณวิโรจน์ พูลสุข

     นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่บล็อคนี้ได้รับการจารึกสำนวนกลอนที่เฉียบคมและลึกซึ้ง

     ขอบคุณครับ

     

[kunrapee]

คิดต่างมุม..

ทำให้คำตอบ..ของคำถามแต่ละข้อมีมากมาย..

ขอบคุณนิทานทุกเรื่องค่ะ

[ลุงเทียน]

ใช่ครับ...

การมองต่างมุม หรือ หลายๆ มุม ทำให้เิกิดความคิดสร้างสรรค์

และที่สำคัญมาก....คือ...ทำให้ใจกว้าง ไม่คับแคบ

ชาติเราจะได้เจริญก้าวหน้า...ไม่สะดุด..

อ้อ...อย่าคิดไปไกลนะครับ...แหะ แหะ...