ลุงณรงค์...นักสู้เเห่งบางเพรียง
ณรงค์....นักสู้เเห่งบางเพรียง ผมให้ฉายานี้ด้วยความภาคภูมิใจ ชื่อจริงตามบัตรประชาชนคือ นายณรงค์ รมยะสมิต อายุอานาม 63 ปี เป็นคนชุมชนบางเพรียง อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ ลุงเป็นนักต่อสู้อย่างเเท้จริง ด้วยบุคลิกที่ฉับไว การพูดคมคาย จับประเด็นในการสนทนาเเม่นเหมือนจับวาง ผมจึงถือโอกาสแอบถอดบทเรียนลุงณรงค์ขณะมีเวลาว่างจากการเข้าร่วมกิจกรรมการประชุมเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพคณะกรรมการกองทุน กข.คจ.(โครงการเเก้ไขปัญหาความยากจน) ซึ่งพัฒนาชุมชนจังหวัดสมุทรปราการจัดขึ้นที่ห้องประชุม อบจ.เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2553
ผมพูดคุยกับคุณลุงอย่างออกรสชาด เครื่องมือที่ผมใช้ในการจดบันทึกคือ แผนที่ความคิด(MIND MAP) ลุงเล่าว่าเป็นคนพื้นเพที่บางเพรียงเเห่งนี้ เป็นลูกเกษตรกรเต็มขั้น พื้นที่ทำกินเดิมเป็นทุ่งนากว้างใหญ่ มีเป็นพื้นที่ป่าอยู่บ้างก็คือป่าเเสม เเละต้นจาก กว่าครึ่งชีวิตลุงทำนามาตลอด
จนปี พ.ศ. 2510 จึงหันมาเลี้ยงปลาสลิดเฉกเช่นเกษตรกรคนอื่นๆในระเเวงเดียวกัน ลุงเล่าว่าต้องต่อสู้กับภาวะวิกฤตหลายต่อหลายครั้ง ต้นทุนการเลี้ยงปลาสูงขึ้น ประกอบกับมีผู้ผลิตมากหลายราย จึงหันมาเลี้ยงปลาเบญจพันธ์แทน(ผมไม่แน่ใจว่า เบญจพันธ์ สะกดแบบนี้หรือไม่ แต่ลุงบอกว่ามันหมายถึงการเลี้ยงปลาหลายๆชนิดในที่เดียวกัน เช่น ปลาตะเพียน ปลายี่สก ปลาจีน ปลาหัวโต เป็นต้น) ชีวิตเริ่มดีขึ้นเเด้รับการยอมรับจากชุมชนที่เป็นผลจากการประกอบอาชีพเป็นตัวอย่างที่ประสบผลสำเร็จให้ชาวบ้านเห็น
ชาวบ้านที่บ้านเพรียงมีความศรัทธา ชื่นชม และให้โอกาสลุงรับตำแหน่งผู้นำชุมชนอยู่หลายตำแหน่งทั้งจากอดีต จนปัจจุบัน เช่น ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ประธานกองทุนต่างๆในชุมชน เเละล่าสุดเป็นประธานสภา อบต.บางเพรียงอีกด้วย ลุงเป็นผู้นำชุมชนที่มองการณ์ไกล และมีวิสัยทัศน์โดยเสนอเเนวคิดในที่ประชุม คณะกรรมการกองทุน กข.คจ. ว่า การเป็นเครือข่ายขององค์กรชุมชนเป็นสิ่งต้องทำ เพราะหากพี่น้องไม่ช่วยกันเองเเล้ว ใครที่ไหนจะมาช่วยเรา...นั้นคือ ต้องพึ่งตนเองสร้างการเรียนรู้เป็นเครือข่ายให้เข้มเเข็งนั่นเอง ปัจจุบันลุงส่งเสริมชาวบ้านปลูกข่า จำหน่ายสร้างรายได้ให้ชุมชนเป็นกอบเป็นกำ ฟื้นฟูเศรษฐกิจชุมชนให้พี่น้องบางเพรียง ยกระดับความเป็นอยู่ระดับน้องๆเศรษฐีเลยนะจะบอกให้......
เเละนี่เป็นวิถีเเห่งคนสู้ชีวิต ที่ชนรุ่นหลังพึงเอาเยี่ยงอย่าง ผมคุยกับลุงได้ไม่นานนักเเต่สิ่งที่พรั่งพรูจากประสบการณ์ของลุงณรงค์ รมยะสมิต กลับเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังเเห่งการเริ่มต้นของภูมิปัญญาที่จะถ่ายทอดเรื่องราวไปสู่ชุมชนอื่นๆต่อไป......เขาคือ คนทำทางที่นำทางให้ผู้คนในชุมชนเดินตาม คนทำทางให้ชุมชนอื่นๆทำตาม..ขอยกให้ลุงณรงค์ เป็นนักสู้เเห่งบางเพรียง..เป็นคนทำทางในหัวใจผมตลอดไป...ฝากเพลงนี้ให้คนทำทางทุกคนในโลกใบนี้
ความเห็น (19)
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านบันทึกดีๆ
พร้อมกับมาขอชื่นชมลุงณรงค์นะคะ
ขอบคุณค่ะ
หลับฝันดีค่ะ^___^
ขอบคุณนะที่มาเรียนรู้ยามดึก
สวัสดีค่ะ
- อยากจะให้ทุกชุมชนมีผู้นำที่เข้มแข็งอย่างน้อยชุมชนละ ๑ คน
- จะทำให้มีเครือข่ายความเข้มแข็งได้มาก ๆ ค่ะ
ลุงเพรียงลักษณะท่านเหมือนท่าน..วอญ่า...เลยเน๊าะท่านอาจารย์...คนลักษณะนี้ช่างมีใจสาธารณะจริงๆเน๊าะ
...รับสมัครเพื่อนอ้อยเรียนวิชาการจัดการความรู้หน่อยได้ไหมคะ...ท่านอาจารย์..
ขอบคุณขอรับครูคิม
- ชื่นชมลุงณรงค์ ผู้นำ คนทำทาง และนักสู้เเห่งบางเพรียงครับ
- ขอบคุณเรื่องราวตัวอย่างดีๆครับ
ขอบคุณอาจารย์ธนิตขอรับ
เเวะมาอ่านผู้นำคนชนบทครับ
สวัสดค่ะ ท่านอาจารย์ 
ที่เคารพ
ชื่นชม ศรัทธาบุคคลที่สู้ชีวิต อดทน ขยันหมั่นเพียร สู้ชีวิต ที่คนรุ่นหลังพึงเอาเยี่ยงอย่าง สีหน้าของคุณลุง ท่านเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ของผู้ที่ไม่ยอมแพ้จริงๆ
นับว่าเป็นบุคคลที่น่าเคารพยกย่อง เป็นปูชนียบุคคลทางภูมิปัญญาที่จะถ่ายทอดเรื่องราวไปสู่ คนรุ่นใหญ่ และขยายเครือข่ายให้เติมโตทางภูมิปัญญานี้สู่ชุมชนแห่งนี้ ไปยังชุมชนอื่นๆ และสังคมไทยค่ะ....
คนต้องฝากความเคารพ ความศรัทธา ไปยัง คุณลุงณรงค์ รมยะสมิต อายุท่านพึ่ง 63 ท่านยังสามารถสร้างประโยชน์ให้กับสังคมอีกนานเท่านาน ขอแสดงนับถือค่ะ นับเป็นความภาคภูมิใจของชาวสมุทรปราการ มากๆ ค่ะ
**************************************
** เห็นอาจารย์ทำงานไม่ได้พักเลย เหนื่อยมั้ย?? แต่ดีนะที่อาจารย์ไม่ขับรถเองแล้ว ช่วงนั่งรถก็มีเวลาพักผ่อน และได้อ่านหนังสือดีๆ ค่ะ
** ขอให้อาจารย์มีความสุข หายจากความเจ็บป่วย สุขภาพแข็งแรงเร็วๆ นะคะ
*** เห็นอาจารย์ใส่แว่นสายตา...ฮา ดูขลังพิลึก มาดนักวิชาการเลยอ่ะนะ.... เห็นอาจารย์ แต่งรูป ของคุณลุงณรงค์ มีหลายรูปแบบ แสดงว่า พอจะว่างแล้วซะนะ ฮ่า ฮ่า ดีใจจัง เย้... ผ่อนคลายบ้างดีมั่กมากค่ะ
** แต่ ชอบให้ใส่แว่นดำ มากกว่า เทดี ฮา เพราะทำให้คิดถึง พี่หนุ่ย ฮา... ระวังจะคิดถึงอาจารย์นะน่ะ คิดถึงพี่หนุ่ย เพลงพี่แก เจ๋งๆๆๆ
** เอารูปมาแข่งกับอาจารย์ เปล่าๆ ไม่ได้คิดจะเทียบชั้นกับอาจารย์นะจ๊ะ... รูปนี้ ลูกศิษย์ทำไม่เป็นหรอก เมื่อตอนกลางวัน ครูกระแตเธอทำมาให้ที่บันทึกน่ะ ลูกศิษย์ ไม่มีเวลา และมิสามารถทำได้หรอก ฮา.... ครูกระแตเธอก็เก่งนะ ไปหารูปของลูกศิษย์มาทำ ใจดีจังเลย สงสัยว่า ครูกระแตคงสงสารว่าลูกศิษย์งานยุ่ง และคงไม่มีเวลาทำเอง....อาจารย์ช่วยลูกศิษย์ขอบคุณครูกระแตด้วยนะจ๊ะ.. เอามาให้ดู เพราะอยากให้อาจารย์ ยิ้มเยอะๆๆๆ ไม่เครียด ไม่เครียด... ฮิ ฮิ
** อาจารย์ขา ก่อนนอนอย่าลืมสวดมนต์นั่งสมาธินะจ๊ะ จะได้หลับสบาย หายป่วยไวๆ ไม่กวนใจอาจารย์ละนะ.... บายค่ะ
** ด้วยความเคารพเป็นอย่างสูงค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ สบายดีนะค่ะ มาพร้อมกับภาพสายฝนมาฝากเพื่อจะช่วยลดภาวะโลกร้อนได้บ้าง .........
- มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
ท่านอาจารย์พี่ที่เคารพ... พอลล่าได้แนวคิดในการนำเสนอ Role Model ในแต่ละด้าน แบบอาจารย์ท่านพี่ แล้วขอรับกระผม
ขอบคุณครับ อิอิ
อยากเม้นยาวแบบพี่ครูใจดี อิอิ แต่หมดมุกแล้วค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณคุณSIMSONมากขอรับ
ดีใจที่เข้าขอรับ เรื่องงานของคุณครูลูกศิษย์ ผมอ่านอยู่ เขียนได้ดีมากๆๆ ตัวละครจะช่วยออกแบบให้นะ
ขอบคุณที่เเวะเวียนมาขอรับ
หายไปนานเชียวนะขอรับ
ขอบคุณน้องสาวจ้า
ขอบคุณทุกท่านที่มาเป็นกำลังใจให้ภูมิปัญญานะขอรับ