ถูกมิจฉาชีพ ฉก กระเป๋า
คนที่มองโลกในแง่ดี และไว้วางใจ คนอื่น ทำให้ต้องได้รับผลกระทบไปด้วย
เป็นวันที่สอง(20 มีนาคม 53)ของการจัดงานนัดพบแรงงาน ณ อาคารพลศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (เขตพื้นที่ขามเรียง)
กิจกรรมในงานมีหลากหลาย อาทิ ขายสินค้าราคาประหยัด การตรวจเช็ครถจักรยานฟรี การรับสมัครงาน การให้คำปรึกษาเรื่องงานและอาชีพอิสระ อีกทั้ง การเสวนา โดยเชิญชวนแต่ละบริษัท ขึ้นเวที ในการสนทนา แลกเปลี่ยน แนะนำธุรกิจของตนเอง ตำแหน่งงานว่าง คุณสมบัติผู้ที่จะร่วมงานด้วย และต่างๆที่น่าสนใจ ในการสมัครงาน แต่ละบริษัทให้การสนทนา กับพิธีกร 2 สาว อย่างคุ้นเคย และได้ประโยชน์มาก ผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมก็มีส่วนร่วมในแต่ละกิจกรรมในครั้งนี้อย่างเป็นกันเอง สนุก
การใช้คำถามของพิธีกร เจาะลึกในแต่ละธุรกิจของบริษัท ทำให้ผู้ประสงค์จะสมัครงานได้ความเข้าใจและเข้าถึงแต่ละบริษัทมากยิ่งขึ้น
นอกจากนั้นบรรยากาศก็เป็นไปอย่างเรียบง่าย ผู้สมัครก็ไม่ได้มากนัก ทำให้ผู้สมัครงานได้มีโอกาสในการซักถามนายจ้าง และสอบถามในแต่ละธุรกิจได้อย่างครอบคลุมและเข้าถึง
ก่อนที่จะจบการรับสมัครงานในครั้งนี้ ด้วยผู้บันทึกเองเป็นแม่งาน ของทีมงานแนะแนวและจัดหางาน กองกิจการนิสิต ร่วมกับสำนักงานจัดหางานจังหวัดมหาสารคาม ที่จะต้องดำเนินกิจกรรม ต้อนรับผู้มาสมัครงาน การดูแล ต้อนรับนายจ้าง สถานประกอบการ ทำให้มั่นใจว่าการทำงานคงจะผ่านไปด้วยดี และแต่ละคนที่มาสมัครงานหวังว่า คงจะได้สมัครงานตามที่ตนเองถนัดและตรงกับความรู้ความสามารถ
นายจ้างที่มารับสมัครงาน จะได้คนที่ต้องการ ในการไปร่วมงานด้วย เพราะตำแหน่งแต่ละบริษัทต้องการมีมากพอ และครอบคลุมกับผู้สมัครงาน คนไม่เลือกงานต้องได้งานแน่ๆ หวังเป็นเช่นนั้น
สำหรับงานในครั้ง ผู้จัดงานขอขอบคุณ นายจ้าง ขอบคุณสำนักงานจัดหางาน ขอบคุณมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ขอบคุณผู้มาสมัครงานทุกท่าน ในนามของผู้จัดงาน หวังเป็นอย่างยิ่งที่จะได้ร่วมมือกับทุกท่านเช่นนี้ในโอกาสต่อๆไป
และขอแสดงความเสียใจกับคูหาฟาร์มโชคชัย ที่ได้วางโทรศัพท์ 2 เครื่องไว้บนเก้าอี้นอกอาคารพละ เพียงแค่วิ่งเข้าห้องน้ำไม่กี่นาทีออกมา โทรศัพท์ได้หายไปแล้ว ได้แต่ประชาสัมพันธ์และให้กำลังใจ ให้ได้ของรัก คืนๆเร็วๆ
สำหรับส่วนตัวผู้บันทึกเอง เมื่อเช้าที่ออกไปดำเนินงานจัดหางาน โดยสะพายกระเป๋าเป้ แบบสบายๆในวันหยุด เมื่อไปถึงอาคารพลศึกษา ได้วางกระเป๋าบนเก้าอี้หน้าเวทีการจัดงาน ภายในตัวอาคาร ในกระเป๋าได้พกกระเป๋าสตางค์ เงินสด3,750 บาท เอกสาร ATM บัตรทุกอย่างที่มี พร้อมเอกสารสำคัญทางราชการ พร้อมกุญแจบ้าน กุญแจหอพัก สำนักงาน กุญแจรถจักรยานยนต์ กุญแจรถยนต์
ช่วงเวลาบ่ายๆ กะว่าจะเอาเอกสารในกระเป๋าพบว่า กระเป๋าได้หายไปแล้ว ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น น่าแปลกใจ ขนาดเราเป็นผู้จัดงานของยังหายได้ งานนี้ไม่ได้โทษใคร คงจะต้องโทษตัวเองที่เผลอเลอ เชื่อใจคน แต่ด้วยความเชื่อว่า งานที่เกิดขึ้น เพราะเป็นเจ้าภาพแท้ๆ ไม่น่าจะมีอะไรที่สูญหายได้ แต่สุดท้ายหายไปจนได้ แทบไม่น่าเชื่อเลย ทำให้เจ้าของเดือดร้อนมาก เป็นการสูญเสียของรักทุกอย่าง คนที่หยิบไปอาจจะด้วยความตั้งใจและไม่ตั้งใจ แต่ทำให้ผู้ได้รับผลกระทบเดือดร้อนมาก
เสมือนคนพิการอย่างหนึ่งที่จะต้องขาดสิ่งที่ใช้ในชีวิตประจำวัน และวันนี้เป็นวันหยุดด้วย จะติดต่อช่างก็ลำบาก เข้าใจความรู้สึกผู้ที่เคยประสบปัญหาแบบนี้ ว่าเขาเป็นอย่างไร จะอายัดบัตร ทำอะไรก็ไม่ถูก จำเลขบัตรอะไรไม่ได้ แต่ก็ค่อยๆคิดและตั้งสติ ว่าจะเริ่มต้นตรงไหนก่อน หลังจากนั้นได้ไปลงบันทึกประจำวันกับร้อยเวร เกี่ยวกับเอกสารที่หายไป
บรรดามิจฉาชีพ ที่คอยจะฉกและหยิบฉวย สิ่งของคนอื่น ก็คงจะสร้างความทุกข์ให้คนดีๆ มีมากมาย เขาทำบุญด้วยอะไรน๊ะ ที่จะคอยหยิบฉวยสิ่งของของคนอื่นเขา แต่เมื่อมองมุมกลับเป็นความโชคร้ายของตนเอง หรืออาจจะมีอะไรที่มากกว่านี้ก็ได้ ทำให้ความรู้สึกให้ตัวของเราดีขึ้น ก็หวังเพียงแค่เอกสารสำคัญเท่านั้นแหละที่อยากจะได้คืนค่ะ
อนงค์ ปะนะทัง
20 มี.ค.53
หมายเลขบันทึก: 345892เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2010 21:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม 2012 15:55 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (16)
เป็นกำลังใจค่ะ พี่นงค์...หายไปแล้ว เดี๋ยวเราก็ทำใหม่นะคะ
พี่นงค์คะ..
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ
- ขอบคุณเรื่องเล่าเตือนใจค่ะ..จะได้ระวังตัว
ขอบคุณค่ะน้อง
สวัสดีค่ะ..ครูบันเทิงเคยโดนกรีดกระเป๋าค่ะ..ที่ป้ายรถเมล์สวนลุม..คนรอขึ้นรถเยอะมากๆ โดนไป 7,000 กว่าบาท แถมมันเป็นเงินที่ต้องเอาไปแบ่งให้เพื่อนด้วย..เลยต้องชดใช้ให้เขาด้วย..2 ต่อเลย..ซวยสุดๆค่ะ..
เจริญพร โยมอาจารย์อนงค์
เรื่องมิจฉาชีพ ฉก ชิง นั้นขนาดเป็นพระยังโดนเลย พวกนี้ไม่เลือกว่าเหยื่อเป็นใครทั้งนั้นอาจารย์ ให้มีโอกาสและจังหวะเป็นอันใช้ได้ เป็นเพื่อนสนิทกันแท้ๆยังไว้ใจไม่ได้เลยนะอาจารย์
เจริญพร
กราบนมัสการค่ะท่านพระปลัด
มิจฉาชีพ ไม่ยกเว้นสักอาชีพเลย
สวัสดีค่ะ
- ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
- มิจฉาชีพ เราไม่อาจทราบได้ว่าใครเป็นใคร
- ไม่เป็นไรค่ะ เสียดายนิดหน่อย ถือว่าฟาดเคราะห์นะคะ
- ขอให้มีแต่ความสุขและโชคดี ในชีวิตต่อ ๆ ไปค่ะ
- ครูแป๋มเองก็เคยมีประสบการณ์ของหายคล้ายๆกันค่ะ
- วันต่อมาได้รับซองพัสดุสีน้ำตาลที่ไปรษณีย์นำมาส่งถึงบ้าน
- ได้ของคืนทั้งหมด เว้นเงินในกระเป๋า.. เกลี้ยง!!!
- ครั้งนั้นโทษความสะเพร่าของตัวเอง นึกว่าฟาดเคราะห์ไป
- จากวันนั้นยังไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกเลยค่ะ.
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ค่ะ จะได้ระวังตัวให้ยิ่งขึ้น
(^___^)
ไม่เคยโดนฉก กระเป๋า แต่วางกระเป๋า ไว้ที่เคาท์เตอร์ธนาคาร ระหว่างนั่งรถประจำทางจะหยิบสตางค์จ่ายค่ารถ เลยรู้ว่ากระเป๋าสตางค์ไม่อยู่ รีบโทรศัพท์ไปที่ธนาคารปรากฎว่า เจ้าหน้าที่เคาท์เตอร์ คนนั้นเก็บไว้ให้... ใจหายใจคว่ำ ..เพราะบัตรสำคัญทุกอย่างอยู่ในนั้น...
ถ้าหายก็คงเป็นเหมือนคุณนงค์ คือจะทำอะไรก่อน เห็นใจจริงๆ
อาจจะโชคไม่ดีค่ะพี่
นงค์ ยังตามทำบัตร...ไม่เสร็จเลยค่ะ
..ได้รับบทเรียนสำหรับตัวเองค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ