มีคำถามเข้ามาเสมอ ๆ และเข้าใจว่าเป็นประเด็นข้อสงสัยของคนหลายคน คือ รัฐมีมาตรการใดบ้างในการควบคุมการใช้นิวเคลียร์และรังสีมิให้มีผลกระทบกับประชาชน
คำตอบในเรื่องนี้อยู่ที่กฎหมายที่ใช้ควบคุมการใช้พลังงานปรมาณูเพื่อสันติ ซึ่งมีอยู่มาตราหนึ่ง คือมาตรา ๙(๔) กำหนดให้คณะกรรมการพลังงานปรมาณูเพื่อสันติ มีอำนาจในการกำหนดมาตรฐานต่าง ๆ อันพึงใช้โดยเฉพาะเกี่ยวกับพลังงานปรมาณู ช่องทางนี้เปิดไว้สำหรับให้จัดทำกำหนดมาตรฐานเพื่อให้การใช้พลังงานปรมาณูมีความปลอดภัย ซึ่งรวมทั้งการดำเนินการต่าง ๆ ตามมาตรฐานของทบวงการพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ เกี่ยวกับการควบคุมการได้รับรังสีของประชาชนจากการดำเนินการใด ๆ ทางนิวเคลียร์และรังสี เพื่อมิให้มีผลกระทบกับประชาชน ดิฉันได้ถอดความจาก Basic Safety Standards for Protection against Ionizing Radiation and for the Safety of Radiation Sources, Appendix III Detailed Requirement for Public Exposure ผู้ที่สนใจสามารถเข้าไปอ่านได้ที่ http://portal.in.th/files/7/0/8/2010/03/20/public.pdf
สำหรับเรื่องนี้ ความปลอดภัยของประชาชนขึ้นอยู่กับการดำเนินการของผู้รับใบอนุญาตหลายส่วน เช่น การควบคุมการเปรอะเปื้อนทางรังสีไว้ภายในพื้นที่ปิด การควบคุมการเข้าเยี่ยมชมกิจการ การควบคุมการจัดการกากกัมมันตรังสี การรักษาความมั่นคงปลอดภัยต้นกำเนิดรังสีชนิดปิดผนึก การเฝ้าตรวจการได้รับรังสีของประชาชน และการควบคุมการผลิตและจำหน่ายเครื่องอุปโภคที่มีรังสี อย่างไรก็ตาม มาตรฐานการควบคุมการได้รับรังสีของประชาชนนี้ เป็นเพียงหลักการเท่านั้น ในการดำเนินการให้เป็นไปตามมาตรฐานนี้ สำนักงานปรมาณูเพื่อสันติ ในฐานะหน่วยงานกำกับดูแลการใช้พลังงานปรมาณู(นิวเคลียร์และรังสี) อาจจัดทำรายละเอียดของการดำเนินการ เช่นแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการเฝ้าตรวจการได้รับรังสีของประชาชน เป็นต้น
ไม่มีความเห็น