เด็กๆก็เหมือนผ้าขาว คำำนี้ได้ยินมานานมาก และคิดว่า จนถึงปัจจุบันนี้เด็กๆก็ยังคงเป็นผ้าขาวที่ผู้ใหญ่อย่างเราๆจะนำสีอะไรมาป้าย มาแต่งเติม ให้เป็นสีอะไรได้ดังที่เราต้องการ
การมีลูก การสอนลูก การดูแลลูกให้เติบโตเป็นเด็กดีไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นผู้ใหญ่ที่คิดเป็น จัดการชีวิตของตนเองได้อย่างเหมาะสม ยิ่งเป็นเรื่องยากเข้าไปอีก
เมื่อวานตัดสินใจซื้อหนังสือ ที่ตั้งใจจะอ่านเพื่อปรับวิธีคิดของตัวเอง ทำอย่างไรให้มีความสุขกับทุกอย่างที่ทำให้มากกว่านี้ (ตอนนี้ว่ามากแล้ว แต่ยังมีบางครั้งที่หน้าตายังเหมือนไม่มีความสุขเท่าไหร่) พอมีปัญหามักจะเครียด ทั้งๆที่รู้ว่าแก้ไขได้ แต่ก็เครียดโดยไม่เข้าใจตนเองเหมือนกัน กะว่าจะฝึกสร้างความสุขให้ตนเอง มองโลกด้านบวกแบบอัจฉริยะ เลยซื้อหนังสืออัจฉริยะสร้างได้ ของคุณหนูดีมาอ่าน ดีมากเลย อ่านง่ายไม่่เบื่อ นำมาปรับใช้ในชีวิตตนเอง ชีวิตครอบครัวการทำงานได้มากทีเดียว
อ่านไปแล้วรู้สึกประทับใจกับการเป็นคนที่ใส่ใจกับทุกๆคน กับทุกๆอย่างที่อยู่รอบตัว เก็บรายละเอียดทุกอย่างได้มาก เรียบง่าย ไม่รกรุงรัง ลดความซับซ้อน และรู้จักการจัดการชีวิตแบบสุดยอด ยกให้เป็นอาจารย์ได้เลย
ตอนที่เรียน ป.โท ที่มหาวิทยาลัยรังสิต ได้อ้างถึงทฤษฎีพหุปัญญา ของท่านโฮเวิร์ด การ์ดเนอร์ เช่นกัน ดีใจที่อ่านหนังสือแล้วพบว่า คุณหนูดีเป็นลูกศิษย์ท่าน
ชื่นชมคุณแม่ของคุณหนูดีที่สร้างลูกได้เป็นอัจฉริยะตามที่ท่านหวังไว้ ส่วนตัวแล้วหวังว่าเด็กๆที่อาศัยอยู่ในชนบท น่าจะได้รับการส่งเสริมให้มีอัจฉริยภาพได้เช่นเดียวกัน
ภาพน้องภัทรน้องภูมิ พี่น้องที่เติบโตมาพร้อมกับการเรียนรู้ของคุณแม่ตลอดเวลา แม่ต้องรู้เท่าทันลูก น้องภัทรเปิดเทอมนี้จะขึ้นชั้นอนุบาล 3 แล้ว น้องภูมิเข้าอนุบาล 1 ที่ โรงเรียนมารีวิทยา อ เมือง จ.ศรีสะเกษ ความฉลาดของเด็กไม่รู้ว่าเท่าไหร่จะพอดี รู้แต่ว่าให้ลูกๆสามารถช่วยเหลือตนเองให้มาก ไม่เป็นภาระของพ่อแม่ ตายาย จัดการชีวิตตนเองในบางส่วนได้ตั้งแต่เด็ก ก็ดีมากแล้ว