..สม เป็นยอดนักรบผู้ทรนง
...เพียร บุกป่าฝ่าดงดับไฟใต้
....เอก อุโฆษณ์นามระบือเลื่องลือไกล
.....สม ญาให้ " วีรบุรุษของแผ่นดิน " ............
ผมไม่อยากเป็นวีรบุรุษ และจะไม่ขอตายในชุดนักรบ !! คำสุดท้าย พ.ต.อ. สมเพียร เอกสมญา ผกก.บันนังสตา...
คำสดุดี ข้างต้น และคำกล่าวของวีรบุรุษ ผู้จากไปในบรรทัดต่อมา คนที่ต้องทำงานอยู่ในชายแดนภาคใต้อย่างพวกเรา รู้ซึ้งความหมายมันดียิ่งนัก เราอาจไม่ใช่นักรบที่ยิ่งใหญ่เหมือนท่านผู้จากไป เราอาจเป็นแค่บุคคลที่ต้องมอบชีวิต ความปลอดภัยให้อยู่ในความดูแลของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหารในพื้นที่ แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเราอยากบอก คือเราสำนึกในบุญคุณของท่าน และเราขออาลัยท่านด้วยจริงใจ ขอดวงวิญญาณของท่านไปสู่สุขคติเถิด
ผมไม่อยากเป็นวีรบุรุษ คำคำนี้คนไม่ได้อยู่ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ไม่มีวันรู้หรอก บางคนมองไปถึงขนาดว่า ไอ้พวกที่ย้ายลงมาอยู่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ลงมาเอาสิทธิกำลังพล หวังความก้าวหน้า โห้ คิดได้อย่างไรกันเนี่ย
ถามว่ามาอยู่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ได้รับสิทธิอะไรบ้าง สำหรับข้าราชการโดยเฉพาะข้าราชการท้องถิ่นอย่างพวกผม
๑. ที่พูดกันมากก็คือ ค่าเสี่ยงภัย วันนี้ได้ค่าเสี่ยงภัยกันคนละ ๑,๐๐๐ บาทต่อเดือน ทั้งที่คณะรัฐมนตรี อนุมัติเพิ่มให้อีกเดือนละ ๑,๕๐๐ บาท รวม เป็น เดือนละ ๒,๕๐๐ บาท แต่ท้องถิ่นไม่มีเงินงบประมาณมากพอที่จะเบิกจ่ายให้ ต้องรอให้กระทรวงมหาดไทยทำเรื่องขอรับการอุดหนุนไปที่รัฐบาลก่อน ถ้ารัฐบาลท่านใจดีมีเงินเหลือ พวกเราก็จะได้ค่าเสี่ยงภัยกันคนละ ๒,๕๐๐ บาทต่อเดือน
๒.อายุราชการทวีคูณ ทุกคนที่อยู่นอกเขตสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ คิดว่าพวกเราได้อายุราชการทวีคูณ แต่ความจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น พวกเราได้อายุราชการทวีคูณเฉพาะช่วงที่มีการประกาศกฎอัยการศึก หลังจากมี พ.ร.ก.บริหารราชการฯ มาบังคับใช้แทน ก็เป็นอันว่าไม่มีการนับอายุราชการทวีคูณอีกต่อไป คงมีแต่การนับอายุราชการทวีคูณ เพื่อนำมาใช้ในการเลื่อนระดับ ซึ่งยังคงนับให้อยู่เท่านั้น
๓.เหรียญราชการชายแดน เป็นเหรียญตราที่มอบให้แก่ผู้ปฏิบัีติหน้าที่ในราชการชายแดน บางคนอยู่มาเป็นสิบปีแล้วยังไม่ได้เลย ทั้งๆที่ปฏิบัติราชการอยู่ที่ชายแดน ติดประเทศมาเลเซียแค่เดินข้ามแม่น้ำตื้นๆ(ในหน้าแล้ง)ไปก็เป็นประเทศมาเลเซียแล้ว ทั้งๆที่ตามระเบียบปฏิบัติหน้าที่ในชายแดนหกเดือนก็มีสิทธิขอแล้ว บางคนบอกว่าให้ได้มีโอกาสประดับกันตอนเป็นๆดีกว่า จะเอาไปประดับที่รูปหน้าหีบศพนะครับ
๔.มีอะไรอีกนึกไม่ออก เพราะแทบไม่มีความแตกต่างเลยเรื่องสิทธิกำลังพลในพื้นที่ปกติ กับพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้
ที่บ่นๆมาก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่ระบายและอยากให้คนทั่วไปได้รับรู้บ้าง ว่าข้าราชการในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีสิทธิประโยชน์อะไรมากมายอย่างที่คนภายนอกคิดหรือไม่
วันนี้บางเทศบาลขาดอัตรากำลังครูที่จะสอนในโรงเรียน ๒๐-๓๐ อัตรา เพราะครูขอย้ายออกนอกพื้นที่เกือบหมด โดยอ้างสถานการณ์การก่อการร้ายและความไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน แล้วผู้บังคับบัญชาที่ไหนจะใจดำ ไม่อนุญาตให้ย้ายได้ละ ทั้งๆที่รู้ว่าให้ย้ายไปก็ไม่มีคนมาบรรจุแทนได้ เพราะระเบียบของการบรรตุแต่งตั้งกำหนดมัดคอตัวเองไว้แล้ว สอบแข่งขันจังหวัดไหน บรรจุได้เฉพาะจังหวัดนั้น ขอใช้บัญชีข้ามจังหวัดไม่ได้ ยังดีในปัจจุบันเขตพื้นที่การศึกษาเปิดสอบแข่งขันไว้ ยังพออาศัยไหว้วานขอบัญชีครูมาบรรจุบรรเทาความขาดแคลนไปได้ เมื่อไหร่ กท. จะแก้ไขปัญหา ให้เปิดสอบแข่งขันกรณีพิเศษ เฉพาะพื้นที่ในแต่ละจังหวัดในสามจังหวัดชายแดนใต้ซะที โดยเงื่อนไข
๑.ไม่ต้องผ่านภาค ก.ของกรมส่งเสริมก็ได้
๒.สมัครสอบได้เฉพาะจังหวัดที่ตนมีภูมิลำเนาอยู่
๓.สอบได้ต้องบรรจุอย่างน้อย ๕ ปี ถึงย้ายได้
๔.สนับสนุนงบประมาณให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และส่วนราชการในการจัดหาที่พักให้กับข้าราชการที่ไม่มีที่พักอาศัยในพื้นที่
เพื่อให้ได้คนในท้องถิ่นเข้ามาทำงานตัดปัญหาการโอนย้ายออกนอกพื้นที่จะที
ท่านครับจะให้สิทธิอะไร จะตอบแทนด้วยผลประโยชน์หรือสวัสดิการอื่นใด ก็รีบๆให้ในขณะที่ได้มีโอกาสใช้เถอะครับ ผมเชื่อว่า ทุกคนไม่อยากเป็นวีรบุรุษ
ขอเป็นกำลังใจให้คนชายแดนใต้ทุกคน โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และบุคคลากรนอกพื้นที่ ที่อาสาเข้ามาทำงานในพื้นที่นี้ ขอให้ท่านปลอดภัย เพราะท่านคือผู้รักษาแผ่นดินไทย และชาวไร่ ชาวนา พ่อค้าประชาชน ในพื้นที่ทุกคน เขาก็คือผู้รักษาแผ่นดินไทย เขาไม่ยอมเสียแผ่นดินให้ใคร ขอคนไทยทั่วประเทศเป็นกำลังใจด้วย