ในบางครั้งอะไรที่เราตั้งใจไว้ก็ไม่ได้ดั่งใจเสมอไปนะคะ
ช่วงนี้พ่ออาการไม่ค่อยดี หลายวัีนก่อนวัดความดันโลหิตไม่ได้ ก็ต้องเรียกรถพยาบาลไปรับจากบ้านมาโรงพยาบาล
ก่อนหน้านี้ ก็หอบกันไป-มาระหว่างบ้านพ่อกับบ้านพี่สาว ด้วยว่าพี่สาวดูแลกลางวันส่วนหนูดูแลกลางคืน พอนานเข้าก็เริ่มปัญหาเรื่องพาหนะรับ-ส่งพ่อ สุดท้ายหนูก็ตัดสินใจซื้อรถยนต์มาเพื่อหวังจะให้พ่อได้นั่งไป-มาระหว่างบ้่านพี่สาวกับบ้านพ่อ แม้ว่า...อีกความคิดก็คอยเตือนว่า "ไม่จำเป็น....นะ...ยังพอมีรถให้ใช้"
พ่อนั่งไป-มาได้แค่ 3 ครั้ง พ่อก็ทรุดหนัก ลุกไม่ไหวอีกเลย รถยนต์ที่ซื้อมาให้พ่อ ก็จอดนิ่งให้ฝุ่นจับและแมวข่วนเล่นอยู่ข้างบ้าน
หนูนั่งดูพ่อกับรถยนต์ เลยคิดอยากตั้งชื่อให้รถว่า"แทนบุญ" เพราะตั้งใจซื้่อมา่ให้พ่อนั่ง แม้่ว่าพ่อจะได้นั่งไม่กี่หน ก็รู้สึกอิ่มใจ แต่...ก็ยังแห้งแล้งเพราะเ้กิดทุกข์ไปพร้อมพ่อที่นอนแช่บนเตียง
ความทุกข์ทรมานทางด้านจิืตใจ ยากที่จะข่มให้บางเบา แต่ก็ต้องพยายามให้ถึงที่สุด แม้จะไม่ได้ออกมาเป็นคำพูด แต่แววตาก็ยัีงฟ้อง ความเศร้าหมองยังคงปรากฏทั้งพ่อและลูก
"แทนบุญ" จะเป็นตัวแทนระหว่างแววตาอันหม่นหมองที่ปรารถนาให้ไปถึงความสุขสบาย เท่าที่ได้เท่้ามี
ฝัีนดีค่ะ แม่
ลูก
9 มีนา 2553 : 19.36 น.
อ่านจดหมายถึงแม่ของป้ามณีคราใด ซึ้งไปเลยค่ะ
"แทนคุณ" จะเป็นตัวแทนระหว่างแววตาอันหม่นหมองที่ปรารถนาให้ไปถึงความสุขสบาย เท่าที่ได้เท่้ามี
เปี่ยมหวัง พลังใจ เป็นกำลังใจค่ะป้าแดง คิดถึง
คุณมณีคะ
ขออนุโมทนา ในบุญของความกตัญญุที่ปฏิบัติต่อคุณพ่อ จนถึงที่สุด ความทุกข์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป ได้เหมือนกันนะคะ ครูเตือน เคยตกอยู่ในสภาพเช่นนี้มาก่อน เมื่อตอนนั้น นึกว่า จะมีชีวิตอยู่อย่างไรหนอ ...เมื่อเวลาผ่าน วัน ผ่านเดือน ผ่านปี...เราก็ จักเข้มแข็งขึ้นนะคะ
ป้าแดงคะ ขอแสดงความเสียใจที่คุณพ่อจากไปนะคะ
ป้าแดงได้แทนบุญ ดูแลคุณพ่อดีที่สุดแล้วคะ