เมื่อวาน(เสาร์ที่ 6 มี.ค.53)ตอนบ่ายกลับจากไปพบกับแกนนำชุมชนบ้านเลือก
แวะร้านหนังสือ ได้มาเล่มหนึ่ง“เลือกเส้นทางชีวิตได้ภายใน 3 วินาที”
เป็นหนังสือในชุด “สร้างสุขได้ภายใน 3 วินาที”
อดคิดไม่ได้ว่า.....
ความสุขอะไรกันนะจะสามารถสร้างได้ในเวลาอันรวดเร็วอย่างนั้น
เป็นความสุขที่สร้างได้ภายใน 3 วินาที...
มิใช่ 3 นาทีด้วย ทำได้อย่างไร
.................................
รู้ไหมครับว่า
คนเราปีนเขาไปเพื่ออะไร
“ระหว่างการปีนเขา จะรู้สึกอึดอัด แล้วก็ทรมานมาก
จนอดคิดไม่ได้ว่า”จะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว””
ความเหน็ดเหนื่อยเหล่านั้นจะหายเป็นปลิดทิ้ง
เมื่อได้ยืนอยู่บนยอดเขา
แต่หลังจากนั้น ความทุกข์ทรมานจะกลับมาอีกครั้งเมื่อเริ่มเดินทางลงจากเขา
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความทุกข์ทรมาน
จะกลายเป็นเพียงความทรงจำ
แน่นอนว่าไม่ใช่ความทรงจำที่เลวร้าย
แต่เป็นความทรงจำที่ยอดเยี่ยม
นี่คือสาเหตุที่ทำให้คนเรา
อยากกลับไปปีนเขาอีกครั้ง
และนี่คือ......เคล็ดลับการมีความสุขได้ภายใน 3 วินาที
ความทุกข์ทรมานแสนสาหัส
จะเปลี่ยนเป็นความทรงจำที่ยอดเยี่ยม
เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่านี่คือความจริงแห่งการดำเนินชีวิต
น่าอิจฉา!
คนที่กำลังทุกข์ทรมานอยู่ในขณะนี้
เพราะพวกเขากำลังจะมีความทรงจำที่ยอดเยี่ยม
เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม!!
..........................................................................................................................................................................
ที่มา “วิธีการดำเนินชีวิตอย่างเข้มแข็ง” โดย มิวะ อะกิฮิโระ
(สำนักพิมพ์ชุฟุโตะเซกัตสึฉะ)
.......................................................................................................................................................................
นั่นเป็นตอนหนึ่งของหนังสือ “เลือกเส้นทางชีวิตได้ภายใน 3 วินาที”
ฮิสึอิ โคะทะโร เขียน และอาลียา รัตนวิระกุล แปล
เป็นหนึ่งในชุดหนังสือ “สร้างสุขได้ภายใน 3 วินาที” ซึ่งมีทั้งหมด 4 เล่ม
เป็นหนังสือที่น่าอ่านเล่มหนึ่งในวันหยุด
อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว
ทำให้ต้องกลับไปอ่านบันทึกเก่าๆที่ได้บันทึกไว้ภายหลังการปีนเขาในครั้งก่อน
อ่านแล้วทำให้อยากจะปีนเขาอีกสักครั้ง......
รู้แล้วครับ ทำไมต้องปีนเขา
ว้าว
เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่านี่คือความจริงแห่งการดำเนินชีวิต
เปลี่ยนเป็นความทรงจำที่ยอดเยี่ยม
อย่างนี้นี่เองนะคะท่านเทพฯ
ยังจำปฐมบทแห่งการปีนเขา เส้นทางสายภูกระดึง ได้จนทุกวันนี้เลยค่ะ
อ่านแล้ว อยากกลับไปปีนเขา อีกครั้งจังค่ะ มีความทรงจำได้ประทับใจ
ยังจำปฐมบทแห่งการปีนเขา เส้นทางสายภูกระดึงได้จนทุกวันนี้เลยค่ะ
เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่านี่คือความจริงแห่งการดำเนินชีวิต
ความทุกข์ทรมานแสนสาหัส
จะเปลี่ยนเป็นความทรงจำที่ยอดเยี่ยม
สวัสดีค่ะ
ยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ "วิธีการดำเนินชีวิตอย่างเข้มแข็ง” โดย มิวะ อะกิฮิโระ
อ่านเรื่องย่อ ๆ แล้ว เห็นด้วยและชอบที่ว่า...
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความทุกข์ทรมาน จะกลายเป็นเพียงความทรงจำ
แน่นอนว่าไม่ใช่ความทรงจำที่เลวร้าย แต่เป็นความทรงจำที่ยอดเยี่ยม
คล้ายกับที่อ.ธ.วัชชัย เคยกล่าวไว้เลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^___^)
นี่ก็เป็นความสุขอีกอย่างครับ จาก Blog "อาหารเพื่อจิตวิญญาณ"ในบันทึก "เรื่องชวนยิ้ม (2-83)"ของคุณ "คนไม่มีราก" แบ่งปันมาจาก คุณกานดา น้ำมันมะพร้าว ครับ
ผมคนหนึ่งอยากจนจำ จำได้ว่าเรียน รด.โดนบังคับปีนเขาน่าดู หรือ ตอนที่ทำงานกับพี่น้องชนเผ่าปีนเขาจนตกเขาไปเลย เดี้ยงไปหลายวัน แต่ความสุขอยากที่พี่บอกมันคือความทรงจำจริง"
สวัสดีค่ะ
ปีนเขาคิชกูฏทุกปีเลยค่ะ
แต่ปีนี้งดเพราะคนเยอะ ได้ข่าวว่ารอนานมากกกกกกกก
อยากไปปีนเขาที่มีคนน้อย น้อย ค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ดี นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะท่านเทพฯ
คิดถึงๆ คิดถึง อยากจะหาเวลาปลีกตัวไปผ่อนพัก ปีนเขาจังค่ะ แต่ภาระงานยังไม่สามารถ จริงๆ ช่วงนี้ภูกระดึงเข้าป่าปิดได้แล้วด้วย ... อยากไปๆ
สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์แม้ในสถานการณ์ กำลังลุ้นๆ เดินทางปลอดภัยในเมืองกรุงนะคะ ...
พี่สุเทพว่างๆแวะเที่ยวเมื่อแพร่แบบจิงจัง รับรองติดใจคนเมืองแพร่แน่ๆเลย
น้องโอโอมะซังครับ