“รู้ตน รู้ตื่น รู้ผู้อื่น รู้เบิกบาน” : วันวาน วันนี้ วันต่อ ๆ ไป (ตอนที่ 2 ตอนจบ)

ความเดิมตอนที่แล้ว... จะด้วยเงื่อนไขอะไรก็ตาม ความลงตัวของทีมที่เกิดขึ้น ก็สอดรับกับกิจกรรมในงานของทีม วันเวลาที่กำหนด ถูกวางไว้อย่างลงตัว ในแบบที่ไม่ทำให้เกิดความขัดแย้งใดๆ แม้จะเกิดอุปสรรคบ้าง แต่ทุกครั้งก็จะผ่านไปได้ด้วยดี ในแบบที่มันสมควรจะเป็น...

            หลังจากทีมได้ผ่านการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ได้เตรียมการ และความพร้อมในการทำกิจกรรม บทบาทใหม่ที่ทีมต้องแสดง และต้องผ่านคือ วันสอบสัมภาษณ์ บรรยากาศเหมือนๆ จะสบายๆ แต่ก็เล่นเอาทีม ต้องงัดกลยุทธ์ และกลวิธีมากมาย เพื่อให้งานบรรลุตามเป้า แอร์มันเย็นไปเหรอ หรือห้องสัมภาษณ์กว้างไป หรือว่าป้ายประชาสัมพันธ์โครงการมันกดดันกันแน่ แต่ในที่สุด ก็ได้ 36 คนที่เหมาะสม เชื่อเถอะว่า “คนที่เหมาะสม จะทำ(อยู่)ในสิ่ง(ที่)ที่เหมาะสม ในเวลาที่เหมาะสม” ไม่ว่าจะด้วยเงื่อนไขใดๆ ก็เพราะเงื่อนไขนั่นแหละ ที่ทำให้ทุกสิ่งเข้าสู่ความเหมาะสม

            ถามตอนนี้ว่าจำชื่อเด็กๆ ที่ไปป่าคาด้วยในโครงการได้ทั้งหมดหรือเปล่า? ตอบได้เต็มปากเลยว่า จำได้ไม่หมด ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆ ในเรื่องนี้ รู้แค่ว่าช่วงนั้นการบริหารจัดการข้อมูลค่อนข้างจะมีปัญหา เพราะความผิดหวังในบางสิ่ง กับข้อขัดแย้งบางประการในงานประจำ อย่างไรก็ตามด้วยเงื่อนไขเหล่านี้ ทำให้เวลา 3 วันที่ป่าคา เป็นช่วงเวลาที่เต็มใจไปมากที่สุด ประจวบกับบทบาทที่จับฉลากได้ ก็ไม่ได้ยากเกินขีดความสามารถ หน้ากากที่สวมประจำ ทำให้ภาพ “กระทิง” มันชัดเจน

            อากาศที่ป่าคาไม่ได้หนาวเกินไป กลางวันก็ไม่ได้ร้อนจนกิจกรรมกลางแจ้งต้องติดขัด เป็นความลงตัวที่ที่ช่วยให้การขับเคลื่อนกิจกรรมเป็นไปได้ด้วยดี และเพราะความเป็นมืออาชีพของ “พี่ศักดิ์” ผู้ชายที่ต้องปิดทองหลังพระ ณ ป่าคา ก็ช่วยเปิดประสบการณ์ให้ทีมและเด็กๆ ได้เรียนรู้เป็นอย่างมาก ขอบคุณครับที่พี่ช่วยยืนยันว่า “ต้องทำการบ้าน” ถ้าอยากจะทำงานให้สำเร็จ

            จากป่าคา สู่ งานวัด บทบาทที่ได้รับแตกต่างออกไป ทีมยังคงเป็นทีม แต่การงานที่ต้องทำก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป อาจเหมือนห่างหาย แต่ก็ไม่ได้ไกลเกินกว่าจะเรียกหากัน ยังคงมีของเล่นใหม่ๆ ให้พิสูจน์แรงยึดเกาะของทีมเสมอ

            ชีวิตคนเราสั้นเกินกว่า จะหมดเปลืองไปกับความกังวล รุ้งที่สวยงามประกอบด้วยสีที่แตกต่างกันหลายๆ สี เรียนรู้ที่จะชื่นชมกับความแตกต่างของคน เพื่อเห็นความงดงามของการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ร่วมกัน (วรัญญา สะอาดเอี่ยม ริเท็นนิส, 2552)

            งานวัดจบลงแล้วเมื่อวันก่อน แต่วันนี้ แม่เลี้ยงเอ๊ะ เศรษฐีนีบ้านทุ่ง, ปลัดพัน ปลัด อบต.ไฟแรง, กำนันปิ๊กกับนายแม่ปุ้ม แห่งตำบลทุ่งทอง, ผู้ใหญ่จากับแม่นายติ๋ว แห่งบ้านหนองปลาชุม, หมอต่อกับหมอแนน อศม.ประจำหมู่บ้าน, คุณครูนก ครูอาสาผู้อารี, อี่นางเปิ้ล สาวสวยแห่งทุ่งรวงทอง, ไกด์ก๊อต มัคคุเทศก์ ผู้หลงใหลกลิ่นโคลน สาบนา, เฮียหนุ่ม(ฟู) โกแนน หัวโจกประจำท้องทุ่ง และเจ้าชิค เจ้าตั้ม ลูกสมุน อาจยังคงโลดแล่น มีชีวิตในทุ่งความทรงจำของใครสักคน จากปากสู่ปาก ก็เป็นได้

เอกสารอ้างอิง

     พระไพศาล วิศาโล. (2552). สุขแท้ด้วยปัญญา : วิถีสู่สุขภาวะทางปัญญา พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ. ปาปิรุส พับลิเคชั่น

     วรัญญา สะอาดเอี่ยม ริเท็นนิส. (2552). HAPPINESS IS ALL AROUND (เมื่อความอยู่รอบตัวเรา). กรุงเทพฯ. บ.โพสต์ พับลิชชิง จำกัด (มหาขน)