สถานีอนามัยความคาดหวัง และความเป็นจริง
เขียนซะเพลินเกือบลืมไปว่าลงชื่อนามสกุลจริงไป พาดพิงคนอื่นมาก ไม่ได้เดี๋ยวโดนฟ้อง
กลับมาที่ตัวเองหลังจากจับสลากได้มาอยู่ สอ.ทั้งที่ก่อนหน้านี้ทุนโรงพยาบาล พอมาดูที่ทำงานน้ำตาตกในกันดารมากในความรู้สึกเรานะ แม้ว่าจะไม่เหมือนสมัยก่อน แต่เรายังปรับความรู้สึกไม่ทัน หลังจากที่ตรมใจ เฮ้ยทำใจสักอาทิตย์ก็รายงานตัวไปทำงาน
ไปเจออาคารปูนสองชั้นสภาพกลางเก่า กลางใหม่มีพี่ที่อยู่ก่อน 2 คน แล้วไงที่เรียนผ่านมารับเวร ดูคนไข้ รับออเดอร์ ให้ฉีดยา ทำแผล suction ให้การพยาบาลตามเตียง ประสานงานเสร็จลงเวร
มารักษาคนไข้เอง จำได้ว่าเคยเรียนมาประมาณ 4 ชม. แล้วทำไงครับที่นี้ ก็อ่านฉลากยาแล้วจ่ายยาครับ บางทีก็ถามหรือคนไข้บอกเลยว่าเคยได้ยาตัวนี้ แล้ว ก็หาหนังสือมาเปิด พร้อมกับปัว(รักษา) ไปพร้อมกัน
อยู่ได้สักพักก็ว่าพออยู่แล้ว แต่ลืมไปว่า สอ.ไม่ได้มีแค่งานรักษา ก็โดนสะท้อนจากผู้หวังดี(ประสงค์ร้ายหรือเปล่า) คาบข่าวมาบอก (หรือว่าเป็นอีกาเพราะคาบได้) ว่าน้องที่อยู่ไม่ค่อยทำงานเราก็เอ๋ คนไข้ก็รักษา
มันยังมีงานโครงการ สร้างสุขภาพต่างๆ แต่ไม่มีการนิเทศ สอนงาน ขออนุญาตแล้วก็จะเป็นไหม? ไม่ได้อัจฉริยะขนาดนั้น
จากนั้นชีวิตก็มีการปรับตัว......ต่อไป
ความเห็น (11)
555+ นั่นแหละเรื่องจริง..ไม่ต้องท้อ..เดี๋ยวก็ดีเอง
ว่าไปท่านรู้เกี่ยวกับอนามัยมากกว่าข้าพเจ้าตอนจบใหม่ ๆ อีก
อยู่ไปเถอะ..แล้วจะรักสถานีอนามัยมากกว่านี้
มีอะไรดี ๆ รอให้เรียนรู้มากมาย (ถ้าใจรักที่จะเรียนรู้)
..พยาบาลทำงงานสอ.เหมียนกัน 555555555+
ไม่นึกว่าจะมีคนมาอ่านบล็อก
ไม่ทราบว่าเป็นพยาบาลเหมือนกันไหมครับ?
อยู่ภาคไหน?
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
สวัสดีค่ะ..เป็นพยาบาลเหมือนกันค่ะ
แต่ปัจจุบันสอบเปลี่ยนตำแหน่งเป็นนักวิชาการแล้ว
อยู่ภาคเหนือ (หรือป่าวหว่า?) จังหวัดตาก
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน
ตามหมอเอมาครับ
หมอเออยู่เหนือครับ
เหนือกำแพง อิ อิ
เขียนได้ดีค่ะ ป้าจะตามอ่าน เขียนต่ออีกนะคะ รับรองว่าการเขียนของน้องkhaeker เป็นประโยชน์ต่อคนที่สนใจแน่นอนค่ะ สู้ สู้ ค่ะ
ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน และให้กำลังใจ
บ้างเรื่องเขียนไปแล้วกลับมาอ่านตอนนี้ ยังแปลกใจครับ ว่าอืมเรา
ตอนนั้นทำไม เราคิดแบบนั้น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันก็คือ พื้นฐานของตัวเราเองในวันนี้...
แรกๆผมก็ประมาณนั้นล่ะครับ แต่ศักยภาพของพวกเรามันสูงมาก จนสามารถทำอะไรๆ เรียนรู้งานได้หลายอย่าง นั่นก็คือสิ่งที่ภาคภูมิใจครับ รักการอยู่กับชุมชน อยู่กับชาวบ้าน
แต่ไม่ชอบระบบอย่างมาก หน้าที่จับฉ่าย ทำงานไม่เอื้อต่อสาชาวิชาชีพ โดนวิชาชีพอื่นแบ่งแยก (เมื่อก่อนผมก็ไม่เคยคิดว่าเขาแบ่งแยก นึกว่าทำงาน สอ.เหมือนกันก็หมออนามัยเหมือนกัน) งานรับผิดชอบ พยาบาลสามารถปฏิบัติงานรับผิดชอบของสถานีอนามัยได้หมด เพราะเรียนมาครบทุกเรื่อง (ยกเว้นการเงิน และพัสดุ) ทุกวันนี้ปวดใจครับ มีเรื่องมากมายให้เหนื่อยใจมากกว่าเหนื่อยกาย พยาบาลคนไหนที่จะมาอยู่ใน สอ. คิดไตร่ตรองให้ดีนะครับ มันใช่ที่ของเรารึปล่าว ความก้าวหน้ามีใหม แล้วเมื่อเราแก่ขึ้นไปมากๆ เราจะเป็นพยาบาลวิชาชีพ 7 (ชำนาญการ) ให้หัวหน้า จพ.6 รุ่นน้องมาสั่งงาน และมาประเมินเรารึป่าว
เท่าที่ผ่านมาผมยังไม่เคยเจอพยาบาลคนไหนเกษียรราชการ ในระบบ สอ. เลยนะ (ที่ๆผมอยู่)
ทั้งหมดเป็นการแสดงความคิดเห็นและอยากแนะนำออกแนวระบายนิดหน่อยนะครับ จากคนที่เป็นพยาบาลวิชาชีพคนแรกของอำเภอที่ต่อสู้ลงสถานีอนามัย
^_^
ขอบคุณสำหรับข้อคิดครับ คุณozone006
ตอนนี้ก็นึกอยู่ว่าจะคงอยู่ใน สอ.ในบทบาทอะไรเมื่อมองไปข้างหน้า
คิดว่าจะเรียน โท ทำ APN ชุมชน ผมว่าถ้าบทบาท ในตรงนี้เราชัดเจนก็น่าจะอยู่ได้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็น หัวหน้า สอ.ก็ตามครับ
ศาสตร์จากรามคำแหงมายื่น อีกคน จพ.1 สัปดาห์มาทำงานช่วงเช้าวันเดียว บ่ายหาย ช่วงบอลโลกหาย เพราะอยู่แบบพี่น้องสบายจนเคยตัว พวกนี้หยิบยาให้คนไข้ได้ โดยไม่ต้องอาศัยองค์ความรู้ ในการประเมินผู้ป่วยเลย ที่อ้างว่าไม่ฉีดทำแผล เขาก็ไม่ว่านะแต่ถ้าคุณไม่ทำตามนี้ถามว่าคุณจะทำอะไร ที่ระบุว่าคุณมีตัวตนทำงานค้มเงินเดือนที่หลวงจาก เชื่อไหมว่าตอบไม่ได้ ถึงตอบได้ก็ไม่คุ้มเงินเดือนเพราะที่คุณทำได้นะ อสม.ป.4เค้าก็ทำได้ ตอนนี้ที่คนไข้ล้น รพ.เพราะสอ.ไม่มีคุณภาพ ชาวบ้านเขาฉลาด ถ้าไม่พอใจก็ลาออกไป หรือนัดหยุดงานประท้วงก็ได้ ถ้ามีผลกระทบกับประชาชน นายอำเภอ ผู้ว่า หรือรัฐมลตรีเขาจะมาเจราจาต่อรองคุณเองแหละ ดูพวกนี้ทำงานแล้วจากนักศึกษา ป.ตรี สาขาอะไรสักอย่างมาทำงานแทนยังดีกว่าบรรจุแล้วปล่อยให้เป็นข้าราชการเช้าชามเย็นชามแบบที่ชาวบ้านว่าและเห็นจนชินตาเสียอีก
เขาเรียกว่าบล๊อกของ สอ.หรือจะเปลี่ยนชื่อเป็น รพ.สต(ส้นตีน)อะไรก็แล้วแต่ มันเสียมาตั้งแต่เกิดแล้วต้อรอพวกนี้เกษียน ถ้าเอาเด็กจบใหม่มามันก็copy มาจากรุ่นเก่าๆมาอยู่ดีเพราะมันคิดว่าพวกนี้ทำถูกต้องแล้ว เคยเป็นพยาบาล รพ.จังหวัด รพ.อำเภอจนคิดว่าขึ้นเวรไม่ไหวในยามชราแน่แล้วจึงขอย้ายมาอยู่สอ.ไม่คิดว่าหมอใหญ่ของอนามัยจะขีเกียรติกันขนาดนี้ เริ่มตั้งแต่การบันทึกเวชระเบียน พวกนี้ไม่บันทึก หยิบยาให้คนไข้ตั้งแต่เดินเข้าประตูรั้ว บอเรา(พยาบาล วช.7)ว่าคนนี้ไม่ต้องพูดอะไรมากหยิบยาให้ไปเลย เป็นคนแก่อายุ70 ปี มาชอบบ่น ปวดหัว แน่นท้อง ปวดหลังเบื่ออาหาร ปวดขา มาทุกอาทิตย์ แล้วหมออน.คนนี้เขาก็มีมาตฐานการรักษาของเขาแบบนี้,ครั้นเราสู้ให้มีการลงเวชระเบียน ก็ลงแบบความเคยชินของเขา คนไข้มีตกขาว เขียนDx.เจ็บหอยคะ ครั้นเราจะบอกว่าไม่ต้องตรวจเขาจะสูญเสียบทบาทและความสำคัญในการอยู่ในชุมชน พวกนี้จะชอบแย่งตรวจ และปลูกฝังความเคยชินที่ผิดๆให้กับคนไข้ตลอด รายงานที่ป้อนทุกเดือน นะเข้ามาทำแค่วันสิ้นเดือน นั่งเทียนแค่ชั่วโมง เดียว เขาบอกว่าประเทศชอบแบบนี้ มาทำงานแค่เดือนละวันทุกคนล้วนระอาใจ แต่เขาอยากตรวจมากเลยนะคะ เพราะเขาเปิดคลินิคฉีดยาคนไข้ เข็มละ 100 บาท เคยถาม หัวหน้า สสอ.ทำไมปล่อยให้เปิด เขาตอบว่าก็ไม่มีประชาชนเดือดร้อน หรือร้องเรียน งงเลยคะ เออมันก็จริง เลยเกืดดวงตาเห็นธรรม พวกนี้อยากตรวจให้ตรวจเลยคะ เพราะถ้ามีปัญหาเราจะรอดตัว เพราะพวกนี้ไม่มีใบประกอบวิชาชีพ เรื่องจบในชุมชนนั่นแหละ เหมือนเราพยาบาลเวช.เป็นทหารพระรามอาสา ทำแทนแพทย์ เขาก็เงียบเหมือน เขาสบายมือ สบายใจ
ไม่เสี่ยงด้วยเพราะมีกฏหมายข้อหนึ่งที่พยาบาลขอทำได้โดยเข้าชื่อขออแต่ผู้ทำต้องรับผลจากการปฎิบัตินั้นด้วยตนเอง หมออนามัย.(จพ.)เขาคิดว่าถ้าเขามีใบประกอบวิชาชีพ เขาจะได้รับการคุ้มครอง ไม่เลย วิชาชีพคือกรอบข้อบังคับที่ให้คุณปฎิบัติเพราะคุณได้เรียนและได้ฝึกปฎิบัติมาตามหลักสูตรซึ่งลงถึงรายละเอียดวิชา หน่วยกิต การเรียนที่บังคับว่าคุณต้องผ่าน ถ้าไม่ผ่านก็ไม่จบ ต้องซ่อม แล้วจู่ๆหมออนามัยก็ยื่นให้รัฐมนตรีพิจารณาวิชาชีพ ให้มีใบประกอบวิชาชีพเพราะคุณไม่ได้เรียน ไม่ได้ฝึกมา แต่คุณทำมาแทนจนเป็นความเคยชิน และทำได้แล้ว และคิดว่าถูกต้องแล้วในความคิดของคุณ มันตลกสิ้นดี แต่ทั้งนี้ทั้งทั้งปวงคือ เขาต้องการค่าตอบแทน วิชาชีพแค่ข้ออ้าง ลองให้วิชาชีพแต่ไม่มีค่าตอบซิพวกนี้จะว่าอย่างไร โตขึ้นมาจากระบบเส้นสาย มาเฟียชัดๆเก่งทางด้านโกงกิน เล่นแร่แปรธาตุความรู้ส้นตีนชัด
ก็ว่าักันไปครับ......สำหรับ แต่ละ สอ.หรือ รพ.สต.
ขอบคุณมากนะครับ สำหรับคุณ [IP: 118.175.183.201] เพราะว่าทุกความเห็นต่างก็มีคุณค่า เจอมาเหมือนกันครับ.....
จบบางครั้งผมก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่า มันต้องมีอะไรสักอย่างที่ผิดพลาดในกระบวนการผลิต เจ้าหน้าที่ที่อยู่ สอ.มานาน หรือว่าในยุคนั้น สมัยนั้นมันเหมาะสมกับบริบทชาวบ้าน แต่ผมว่าตอนนี้ เจ้าหน้าที่ที่อยู่ สอ.ต้องปรับกันละครับ
วิชาชีพเราที่อยู่ สอ.ก็มีครับ แต่ไม่มาก แต่ถ้าจะนับ กาฝาก ที่อยู่ สอ.ต่างๆ คอยกินแรงเพื่อน ก็มักมีแต่กลุ่มนี้ซะเป็นส่วนใหญ่....
อย่า่งไรก็ตาม เห็นที่พัฒนาดีขึ้น ก็มีครับ
มีอะไร? ก็ลองคุยกันบ้างครับ ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ เปลี่ยนก็ได้
หรือคุณว่าไงครับ?