let's hope,not expectation

เพราะความหวังคือความโอกาสความเป็นไปได้ในขณะที่ความคาดหวังคือการเป็นภาระ

ฉันได้อนุมัติและการสนับสนุนจากหน่วยงานในการเข้าอบรมหลักสูตรSatir's Modelระยะเวลาในการอบรม3ปีโดยทุกหกเดือนอาจารย์จะนัดสอนกลุ่มใหญ่ ครั้งละห้าวัน  ส่วนแต่ละเดือนจะมีเรียนกลุ่มย่อยสามคนครั้งละหนึ่งวัน โดยกิจกรรมการเรียนรายเดือน ช่วงเช้าจะเป็นการรวมกลุ่ม ผู้เรียนนัดพบเรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่ตัวเองได้พบมาในช่วงเดือนก่อนที่จะมาพบกันว่าแต่ละคนมีเคสหรือปัญหาอะไรบ้าง มีการฝึกทำจิตบำบัดในกลุ่มด้วยกันเองหนึ่งเคสส่วนยามบ่ายเป็นการพบกับอาจารย์ที่ปรึกษากลุ่มมีการนำเสนอเคสและนำมาเรียนรู้ด้วยกันในกลุ่ม

ครั้งล่าสุดที่เรานัดพบกันคือวันที่16ก.พ.ที่ผ่านมา ณ.ภปร.ชั้น12 ร.พ.จุฬา เป็นการนัดกลุ่มสามคนรวมกันสองกลุ่ม(Double Trio)เนื่องด้วยฉันเพิ่งหายจากไข้หวัดใหญ่เสียงยังแหบห้าวเป็นเป็ดเทศ..เพื่อนๆจึงให้งานฝึกเป็นผู้สังเกตุการณ์แทนการฝึกเป็นผู้บำบัด..ตกตอนบ่ายเราได้พบกับอาจารย์ที่ปรึกษา  คือ ดร.สดใส  คุ้มทรัพย์อนันต์และ อาจารย์ พญ.ปริชวรรณ อาจารย์จะเริ่มต้นด้วยการให้เราบอกเล่าถึงสิ่งที่เรียนรู้ด้วยกันในช่วงเช้าว่าเป็นอย่างไร วันนี้ผู้เปิดประเด็นคือพี่แอ๋วจิตตาพรรณเล่าถึงจุดสะกิดใจที่ได้รับจากการสังเกตของเพื่อนว่าเธอมักจะติดการวิจารณ์/ตำหนิตนเอง..ทั้งๆที่ทำได้ผลน่าพอใจ..แต่ก็จะ..เป็นอย่างนี้เป็นประจำซึ่งพี่แอ๋วไม่เคยรู้ตัวมาก่อนแต่เมื่อรู้แล้วก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่าทำไมเป็นเช่นนี้และไม่แน่ใจว่าจะเลิกนิสัยนี้ได้ดีมากน้อยแค่ไหน...อาจารย์สะท้อนถามพวกเราว่าการรู้ถึงพฤติกรรมหรือนิสัยประจำตัวบางอย่างจากการสะท้อนของเพื่อน หรือคนอื่นๆ มันกระทบต่อความรู้สึกหรือการรับรู้ความเป็นตนเองอย่างไร..เราคาดหวังอย่างไรกับตนเอง..

.ฉันประทับใจอีกจุดที่อาจารย์พญ.ปริชวรรณยกตัวอย่างบทความในหนังสือที่อจ.Satirเขียนเกี่ยวกับ"การสื่อสาร" ว่า การสื่อสารที่เราแสดงออกมานั้นเป็นเรื่องของการเรียนรู้ ไม่มีคนใดที่เกิดมาโดยมีลักษณะการสื่อสารใดลักษณะติดตัวมา  เราค่อยปรับและสร้างวิธีการสื่อสารผ่านการเรียนรู้และประสบการณ์ที่มีอยู่ของเรา ดังนั้น เราจึงสามารถที่จะปรับเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและสื่อสารของตัวเราได้ ..เมื่อฟังแล้วบอกความรู้สึกกับอาจารย์ว่า มันทำให้เกิดกำลังใจและความหวังที่จะพัฒนาตนเองด้านในให้เติบโตเพิ่มขึ้น..

อาจารย์ก็ให้ข้อคิดว่าขอให้พวกเรารู้ตัวว่าเรากำลังบอกหรือสื่อสารสิ่งที่เป็นความหวังหรือความคาดหวังอะไรบางอย่างให้แก่ตัว..

แล้วมันแยกกันอย่างไรล่ะคะ

อาจารย์ : เพราะความหวังคือ โอกาส ความเป็นไปได้ ในขณะที่ความคาดหวัง คือการเป็นภาระ