มาบอกว่า..เธอ-ฉัน..ในวันนี้
ขอให้มี..สัมพันธ์..กันฉันท์เพื่อน
ก่อนเคยเป็นอย่างไร..ให้ลืมเลือน
พร้อมกับเลื่อน..คำว่ารัก..ออกจากใจ
เธอว่าเธอ..ไม่ดีพอ..สำหรับฉัน
แล้วสักวัน..ฉันจะเจอคนที่ใช่..
..เธอว่าเรานั้นห่างกันเกินไป..
หนทางไกล..ใจนั้น..พลันห่างตาม
คนไม่ดี..แต่รักได้..ไม่ใช่หรือ
เธอยึดถือสิ่งใด...ใจอยากถาม
คนห่างกันสุดหล้า...ขอบฟ้าคราม
ใจยังถาม..ถึงกัน..ทุกวันคืน
..บอกว่าฉันจะเจอ..คนที่ใช่..
แต่ตัวเธอจากไกล..ไปเป็นอื่น
ทิ้งใจฉัน..เจ็บช้ำ..สุดกล้ำกลืน
แล้วหยิบยื่น...คำว่าเพื่อน..เข้าเฉือนใจ
มาบอกว่า..เธอ-ฉัน..ในวันนี้
ขอให้มีสัมพันธ์..ฉันท์เพื่อนใหม่
แล้วจะเปลี่ยนใจฉัน..นั้นอย่างไร
ก็..ในเมื่อหัวใจ..รักไปแล้ว
กิ่งไผ่...ใบหลิว
..สวัสดีครับ
..ไม่ได้มีเจตนาที่จะถาม..รัก..กับ..ลืม
..ทำให้บทกลอนเศร้ากว่าเดิมอีก..ตะวันกำลังจะขึ้นอยู่แล้วเชียว
..
ยังดีที่เค้าหยิบยื่นความเป็นเพื่อน
ดีกว่าเค้าลืมเลือนแม้เพื่อนก็ไม่ให้
โห..แบบนี้มันก็เจ็บแปล้บๆในดวงใจ
ทำไมน่ะทำไมช่างใจดำ
สวัสดีค่ะ
กลอนนี้เข้าถึงอารมรณ์จังเลยคะ
ก็ "คนมันรักไปหมดใจแล้ว จะให้กลับไปเป็นเพื่อนคงไม่ได้หรอก"
เศร้าใจจัง....
มาชม
ยังคงหวานน้ำคำคุณค่าแห่งความรักอยู่นะครับ...
ก็เกิดมีวจีกลอนวอนว่ารัก
ในใจภักดีมั่นคงจงจำหมาย
เมื่อมั่งมีแม้หมดมีรักไม่วาย
หัวใจกายยังรอรักดุจดังเดิม
ใจหมดตัวหัวใจให้หมดแล้ว
รักไม่แคล้วคลาดกันหมั่นส่งเสริม
ไปไหนเราไปด้วยกันหมั่นต่อเติม
แล้วรักเพิ่มพูนสุขทุกวัน...เอย.
รักแล้ว รักเลยค่ะ..
เอากล้วยบัวมาฝากค่ะ..สบายดีน่ะค่ะ..
สวัสดีค่ะ