อยากจะบอกว่ารักสักเท่าฟ้า
ในวันแห่งความรัก
มีกลอนรักมาฝาก
จากหนังสือดี ๆ ที่น่าอ่านเล่มหนึ่ง
"อยากจะบอกว่ารักสักเท่าฟ้า"
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
โอษฐ วารีรักษ์
กาลครั่งหนึ่งนานมาแล้ว ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๓๔ เป็นต้นมา ท่านอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ได้กรุณาให้เกียรติแก่ชาวสาธารณสุข เดินทางร่วมไปกับ ท่านอาจารย์โอษฐ วารีรักษ์ ในการอบรมพัฒนาพฤติกรรมบริการ ให้กับโรงพยาบาลต่าง ๆ ทั่วทุกภูมิภาคของประเทศ
ท่านอาจารย์ไปเป่าขลุ่ย อ่านบทกวี เล่าเรื่องราว พาเราท่องไปบนเส้นทางแห่งวิถีกวีอันงดงาม ฉายภาพสามมิติของ หัวจิตหัวใจ จิตวิญญาณในความเป็นคนของเรา ของคนอื่น ถ่ายทอดลงไปในจิตสำนึก ในหัวใจของชาวสาธารณสุขทั้งมวล
ท่านอาจารย์จะขึ้นต้นด้วยเพลงขลุ่ย "คนทำทาง" อันยอดเยี่ยมแล้วเริ่มด้วยบทกวี
"เรียนแพทย์ใช่เพื่อแพทย์
ใช่เพื่อรับความนับถือ
พันธะของแพทย์คือ
เพื่อผู้คนที่ทนทุกข์...
ฯลฯ
ต่อด้วยกลอนของชาวพยาบาล
...ดวงหน้านั้นงามประณีตหมวกขีดครอบ
ตายิ้มตอบปลอบปลุกทุกขณะ
ฉันแว่วยินเสียงเพลงเย็นเย็นเป็นระยะ
คุณหมอคะเขาตื่นเขาฟื้นแล้ว
แล้วจบลงด้วยการร้องเพลง "รุ้งพระจันทร์"
"จะอยู่ที่ไหนไกลแสนไกล
ไม่ไกลเท่าใจคิดถึง...
ฯลฯ
ถึงโลกจะสูญสิ้นกาลเวลา
ไม่สิ้นเสน่หาแห่งใจ...
ด้วยสมาธิจิตที่แรง นิ่ม นุ่ม ลึก สะกดให้คนฟังสงบเย็น ผ่อนคลาย และปิติ อย่างยากที่จะพบได้ในชีวิต
อาจารย์ทั้งสองท่านพบกันและรู้จักกันตั้งแต่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย (จุฬา-ธรรมศาสตร์) จนกระทั่งกลายเป็นญาติกัน แม้ท่านอาจารย์เนาวรัตน์จะมีศักดิ์เป็นลูกหลาน แต่ท่านอาจารย์โอษฐ์ก็ให้การยกย่อง นับถือในฐานะผู้ให้คุณค่าต่อชีวิตสูงสุดคนหนึ่งเลยทีเดียว ทั้งสองท่านต่างก็เดินไปตามเส้นทางของตัวเอง จนกระทั่งทางด่วนของชีวิตมาบรรจบเข้าหากันตอนวัยใกล้จะหกสิบ ซึ่งทำให้อาจารย์โอษฐ วารีรักษ์ ได้พบบทสรุปที่ว่า
การพบกันรู้จักกันนั้นเป็นปรากฏการณ์ปกติของชีวิต
แต่...การพบกันรู้จักกันแล้วช่วยกันทำให้ชีวิตดีขึ้น นับเป็นบุญวาสนาของชีวิต ฯลฯ
ท่านอาจารย์ทั้งสองมาพบกัน เขียนหนังสือเล่มนี้ ด้วยความตั้งใจที่จะเป็นสื่อ เป็นสะพานเล็ก ๆ ที่ชักพาให้ผู้อ่านได้ประสบกับบุญวาสนาของชีวิต ในการได้พบได้รู้จักกับผู้คนหลากหลาย เป็นอนุสตินำพาทุกท่านไปสู่ความสุข ความอบอุ่น ความโชคดี ความสำเร็จในชีวิตความรักตลอดไป
.......................<<<<<<.............
เรื่องราว...ปรุงแต่งจาก
คำนำพิมพ์ครั้งที่ 2 รักเมื่อแรกพบ ..โดย กุลธิดา กุรางกูล 29 ธันวาคม 2543
............<<<...>>>>................
ความรัก
......<^_^>....... 
ความรักไม่ต้องการแค่วันเดียว
ความรักไม่ต้องเกี่ยวกับวันไหน
ความรักไม่ต้องมีเวลาใด
ความรักไม่ต้องใช้ให้ใครชี้
ความรักไม่ต้องมีข้อวิจารณ์
ความรักไม่ต้องการการกดขี่
ความรักไม่ต้องการให้ใครตราดี
ความรักไม่ต้องมีเส้นพรมแดน
ความรักไม่ต้องรอข้อพิสูจน์
ความรักไม่ต้องพูดตามแบบแผน
ความรักไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
ความรักไม่ต้องแค่นหัวใจคน
ความรักไม่ต้องการการเป็นต่อ
ความรักไม่ต้องรอขอเหตุผล
ความรักไม่ต้องย้ำความมีจน
ความรักไม่ต้องทนที่จะรัก
ความรักคือหัวใจให้แก่กัน
ความรักคือนิรันดร์มั่นสมัคร
ความรักคือศรัทธาสามิภักดิ์
ความรักคือความประจักษ์ในในเรา
ความรักคือนิยายไร้นิยาม
ความรักคือความงามใช่ความเขลา
ความรักคือหมอกควันอันบางเบา
ความรักคือการเฝ้าเข้าใจกัน
ความรักคือสะเนียงเสียงปลอบปลุก
ความรักคือความทุกข์และสุขสันต์
ความรักคือเสน่หาสารพัน
ความรักคือความฝันอันตราตรู
ความรักคือศิลปะของหัวใจ
ความรักคือสายใยโยงใจอยู่
ความรักคือการให้ไม่หมายรู้
ความรักคือใจผู้รู้ค่ารักฯ
สุดท้าย ...ในวันแห่งความรักและวันแห่งความกตัญญู (วันตรุษจีน)
ขอให้ทุกท่านมีความสุขทุกวัน และให้ทุกวันเป็นวันแห่งความรักนะคะ
.........<<<...>>>........
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและแลกเปลี่ยนค่ะ...^_^
...........<<<.....>>>.........
ท้องฟ้าเมืองอุดรฯ หน้าบ้านหรรษา...
ความเห็น (26)
- อยากบอกว่ารักเท่าฟ้าค่ะ รักมากมายค่ะ
- รักแท้ชนะทุกสิ่งค่ะ เหมือนมิตรภาพความรักของพวกเราชาวGotoknowค่ะ
- ที่ยั่งยืนยาวนานค่ะ สุขสันต์วาเลนไทน์ค่ะ
มีความรักและความสุขทุกๆวันค่ะ
ขอบคุณข้อคิด มุมคิดดีๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ krutoiting 
- เป็นบทกวีอันทรงคุณค่า และเป็นอมตะของท่านกวีเอก อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ที่เราลูกหลาน (ร่วมโลก) ควรบอกต่อนะคะ
- ขอบคุณค่ะ....^_^
สวัสดีครับ มาเยี่ยมเยียนพร้อมกับขอบพระคุณที่แวะไปทักทาย ครับ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมค่ะ และมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
รักแค่ไหน...
รักเท่าฟ้า...
...เด็กๆ มักยกคำเปรียบนี้มาบอกพ่อกับแม่เสมอ เพราะแกรับรู้ว่า ท้องฟ้า หรือแผ่นฟ้ากว้างใหญ่เกินชั่งวัดได้...
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณ บุษรา 
- กุหลาบสีเหลืองหมายถึง ฉันขอเป็นเพื่อนด้วยคนนะคะ
- ยินดีค่ะ...
- ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ
- สุขสันต์วันมาฆบูชาค่ะ
- ขอบคุณค่ะ...^_^
สวัสดีค่ะท่านอ. แผ่นดิน
.....>>>........
ความรัก...คือการให้ ให้เธอจงชื่นชม
หากมีทุกข์ระทม เจ้าจงกล้าฝ่าฟัน....
....>>>....
วันนี้ของเรา หนุ่มสาวของโลก
ดั่งนกน้อยบินโบก
ดั่งหัวใจ บินโบก เริงลม...
....ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ
สุขสันต์วันมาฆบูชาค่ะ ...
ขอบคุณค่ะ....^_^
สวัสดีค่ะ วันหยุดยาว ไม่ไปไหนรึค่ะ..สบายดีอ่ะปล่าวค่ะ..
- แวะมาอ่านผู้มีประสบการณ์ด้านความรักสูงค่ะ อิอิ นับถือ ๆ ค่ะ ซึ้งมากเลย
- ช่วงนี้กำลังเตรียมตัวสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ในชีวิตค่ะ เรียบร้อยแล้วจะมาหยอกล้อใหม่นะคะ ยุ่งหัวฟูแต่ก็ระลึกถึงเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ
ความรักที่เต็มไปด้วยเมตตา กรุณา
อนุโมทนาค่ะ
สวัสดีค่ะ
- มาอ่านบันทึกของความรักค่ะ
- ไม่ได้เข้ามาหลายวัน ขอขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
คุณ New.ครูบันเทิง
อยู่แถว ๆ นี้อ่ะค่ะ...บ้าน และที่ทำงาน แล้วก็ที่ทำงานและบ้าน...อิ อิ
สุขสันต์วันหยุดนะคะ...
ขอบคุณค่ะ...^_^
สวัสดีค่ะ อ. ศิลา Sila Phu-Chaya 
หอมดอกเล็บมือนาง กรุ่น ๆ มาถึงอุดรเลยค่ะ
อาจารย์สบายดีนะคะ
คิดถึงเสมอค่ะ...
โหมงานมากเดี๋ยวไม่สบาย หาเวลาพักผ่อนบ้าง นะคะ
ขอบคุณค่ะ....^_^
"รัก" คำเดียว พจนานุกรม ให้ความหมายไม่หมด
สวัสดีค่ะพี่ครูคิม 
สบายดีนะคะ ทำงานเยอะ ก็พักผ่อนบ้างเนาะ...
สุขสันต์วันหยุดค่ะ...
ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ...
ขอบคุณค่ะ....^_^
กุลธิดา กุรางกูล
ขอขอบพระคุณอาจารย์ แทนอ.โอษฐ วารีรักษ์ และอ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ที่ส่งต่อความรักให้กับทุกๆคน มีความสุขมากค่ะ คิดถึงบรรยากาศ วันนั้นจัง ถ้าอยากฟังเพลง คนทำทาง รุ้งพระจันทร์ ฟังกวี กับเสียงขลุ่ย ของอ.เนาว ก็ประสานงานมา นะคะ
เพราะ ความรักคือหัวใจให้แก่กัน ความรักคือนิรันดร์มั่นสมัคร
ความรักคือศรัทธาสามิภักดิ์ ความรักคือความประจักษ์ในใจเรา
จาก อ.กุลธิดา กุรางกูล ( อ.เจี๊ยบ ค่ะ)
ว้าว ๆ ๆ ...ดีใจจังค่ะ อาจารย์ กุลธิดา กุรางกูร มาเอง
ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ
วันที่ได้หนังสือ เล่มนี้มาเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ดีใจมาก ๆ ค่ะ เพราะหนังสือเล่มนี้ ท่านอาจารย์ โอษฐ วารีรักษ์ กรุณาเซ็นต์ที่หน้าปกให้ด้วยตัวเอง อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วยิ้มคนเดียว อยู่เป็นนานสองนานค่ะ ....
อยากฟังเพลง คนทำทาง รุ้งพระจันทร์ ฟังกวี และเสียงขลุ่ยของอาจารย์ เนาว อีกครั้งค่ะ แล้วจะประสานไปนะคะ
ขอบพระคุณค่ะ....^_^
ไม่ได้มาหาเสียนานเลยครับ แวะมาหาความรู้ครับ เอาภาพท้องฟ้ามาฝากด้วยครับ
สวัสดีครับ
ผมและแม่บ้านของผมได้มีโอกาสเข้ามาในห้องนี้ครั้งแรกครับ ผมและแม่บ้านของผมต่างก็เป็นลูกศิษย์อาจารย์โอษฐ์และอาจารย์กุลธิดา มีโอกาสรับฟังสิ่งที่มีคุณค่า(เกิน3ครั้ง) นำคำสอนของอาจารย์ทั้งสองมาใช้ในชีวิตครอบครัวอย่างมีความสุข(เราสองคนรู้จักกันก็เพราะงานด้วยรักและศรัธา ที่แจ้ซ้อน ลำปาง) คิดถึงอาจารย์ทั้งสองมาก เจอท่านทั้งสอง ครั้งสุดท้ายที่แจ้ซ้อน ประมาณปี 41 ครับ เจอท่านฝากบอกท่านด้วยลูกศิษย์ทีงานด้วยรักและศรัธา แจ้ซ้อน ลำปางคิดถึงครับ
สวัสดีค่ะ
ชอบข้อความนี้ค่ะ... การพบกันรู้จักกันนั้นเป็นปรากฏการณ์ปกติของชีวิต แต่...การพบกันรู้จักกันแล้วช่วยกันทำให้ชีวิตดีขึ้น นับเป็นบุญวาสนาของชีวิต...
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
กุลธิดา กุรางกูล
คิดถึงทุกคนค่ะ