Slow Movement...ชื่นชมธรรมชาติบน “ภูพาน"
“ทุกสิ่งในโลกนี่ธรรมชาติเพิ่นจัดสรร
เกิดความสมดุลกัน อีกแบ่งปันบ่เหมิดสิ้น
คนเฮามีความโลภอันประมาณเหลือขนาด
ธรรมชาติบ่อาจให้สุขได้มั่นยืน...พี่น้องเอ้ย
สูงสุดกลับสู่พื้นคืนสู่สามัญ...แท้แล้ว
คนเฮามีความคึดอยากสิเอาบ่จบสิ้น
คึดว่าคนเฮาสร้างหรือทำลายกันแน่
คึดให้ส่องสอดแท้คุณล้นเอนกนันต์
ก้าวที่เดินไปข้างหน้าพัฒนาสร้างคุณค่า
ก้าวที่เดินไปให้ซ้าลงบ้างหากสิเห็น
ธรรมชาติมีพอให้พอเพียงเลี้ยงพลโลก...
แต่บ่อาจสิให้เพียงคนโลภแม่นผู้เดียว...เด้พี่น้อง”
“Speed and hurry”...is not an answer
ความช้าในการใช้ชีวิตไม่เพียงแต่ช่วยชะลอการบริโภคทรัพยากรธรรมชาติเท่านั้น ที่สำคัญบางบริบทในความช้ายังช่วยรักษาเอกลักษณ์และวัฒนธรรมของชนชาติสร้างการเรียนรู้ กระจายรายได้ และช่วยพัฒนาปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนในสังคมเดียวกัน... “ความเร่งรีบ” ก็อาจมิใช่การเร่งไปสู่การพัฒนาแต่อาจกลายเป็น “การเร่งไปสู่หายนะร่วมกันของมวลมนุษยชาติ”ท่ามกลางชีวิตที่เร่งรีบแนวคิด “การก้าวไปอย่างช้าๆ”slow movementจึงเกิดขึ้นราวกับเป็นเสียงเรียกให้เราหันกลับไปมองย้อนถึงคุณค่าและความหมายของการใช้ชีวิตอย่างสมดุล
( Power the Thought 1 January-March 2010)
ยามแลง...ที่ผานางเมิน
ผมผ่านบ่อยๆแต่ไม่เคยหยุดดูเลยครับ
สวัสดีครับคุณครู จอมใจ
ดีใจค่ะที่อ้ายเหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์มาเยี่ยมชม
มีความสุขทุกวันๆนะคะ
เสียดายคุณเบดูอิน...ผ่านมาอีกแวะนะคะ
หน้านี้ ผักหวาน ไข่มดแดงเยอะมาชิมนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณครู JOY
-ไม่เป็นไรค่ะรู้สึกดีๆมีอิสระสบายๆดีที่สุด
-ใช่ค่ะเทศกาลพิเศษส่งรักส่งยิ้ม ปราชญ์ท่านสอนไว้ว่า
เมื่อมี"ความรัก"จะต้อง
...มีเมตตา อยากให้คนรักเป็นสุข
...มีความกรุณา อยากให้คนที่รักพ้นทุกข์
...มีมุทิตา ยินดีเมื่อคนรักมีความสุข
...มีอุเบกขา วางเฉยในบางเรื่องไม่ถือโทษ
มีความสุขนะคะ
ธรรมชาติ สุดๆเลยค่ะ..
ขอให้มีความสุขในวันคืนแห่งรักน่ะค่ะ..
แวะมาทักทายนะคร๊า
คุณครูคนสวย
วันนี้ได้บทกลอนสนุกด้วยนะคร่า
>>>ครูก็สอนดีนะคร๊า<<<
ทำไมไม่เปิดเผย...พวกเด็กผี...