ความรักคือความผูกพันด้วยจิต
แน่นด้วยพิศวาสแห่งสายใย
ความรักแม้นอยู่แสนห่างไกล
ผูกพันตลอดไปไม่ร้างรา
ไม่เคยบอกกล่าวสักครั้งใจทรมาน
ปล่อยให้กาลผ่านเลยนานมา
แต่ทุกวันทุกเวลา
ปรารถนาอยู่ใกล้กันตลอดไป
พอใจที่ได้รักใครสักคนก็พอ
นั่นแหละรักแท้
สุขใจในวันดีๆตรุษจีน ควบวาเลนไทน์ค่ะ
ขอบคุณ ครูอี๊ด มากนะครับที่มาให้กำลังใจ
เข้ามาเพราะตกใจ
นึกว่าตัวเองทุกทีเลยค่ะพี่มนัสนันท์ อิอิ
กลอนนี้สั้น แต่ใช่เลย
ไม่ต้องตกใจหรอกครับคุณสุดสายป่าน
ชื่อจะเหมือนกันจะเป็นไรไป
ใจอาจจะเหมือนกันก็ได้
กลอนสั้นก็เขียนจากใจนะ แม้จะไม่เก่งแต่จากใจจริง
ห่วงใยบ้านเมืองกันหน่อย ติดตามข่าวคราวด้วย
ปรารถนาให้คนไทย เปี่ยมด้วยรัก เพื่อภราดรภาพ และสันติภาพประจักษ์แก่ประชาคมโลก
เอ ความหวังนี้คงไม่มากหรือสูงส่งเกินไปใช่ไหมคะ ... เราต้องกลับมาสุข สงบเช่นเคย
สวัสดีครับคุณมนัสนันท์
สวัสดีครับคุณ poo
อ่านคำปรารภคุณ poo มาหลายแห่ง ประทับใจในความนึกคิดของคุณ
ทุกคนอยากให้บ้านเมืองสงบ คาดหวังเช่นเดียวกับที่คุณคาดหวัง
ความสงบ สันติ ต้องเกิดขึ้นในบ้านเมืองของเรา
ไม่อยากให้ประชาชนผู้บริสุทธิ์ตกเป็นเครื่องมือของผู้ไม่ประสงค์ดีต่อชาติบ้านเมืองและสถาบันครับ
สวัสดีครับคุณครู JOY (จ่อย)
คนที่ทำดี สมควรแก่การยกย่อง เราต้องเชิดชูครับ
เพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีของสังคม
คุณครูจ่อยน่ายกย่องมากครับที่มาแสดงออกถึงความรับผิดชอบร่วมก้นในสังคม
โดยการเรียกร้องเพื่อยุติความรุนแรง
เท่ากับเป็นการตัดวงจรที่ไม่ปรารถนาดีชาติและต่อสถาบันอีกประการหนึ่งด้วยครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะคุณมนัสนันท์
มาทำความรู้จักฐานะชื่อเหมือนกัน และอาชีพเดียวกันค่ะ
บทกลอนน่ารัก ไพเราะมากค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณมนัสนันท์
กลับเมืองน่านบ้างหรือเปล่าคะ
แล้วจะแวะมาเยี่ยมบล็อคนี้บ่อยๆ นะคะ
สวัสดีครับคุณ nong (ภูริดา นงค์ จันต๊ะพรมมา) เพิ่งกลับบ้านเมื่อสัปดาห์ที่แล้วครับ
คุณสบายดีนะครับ
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม
ขอขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาอ่านนะครับ
เป็นกลอนที่อ่านแล้วรู้สึก...ตรงมากค่ะ
ขอบคุณที่ทำให้คิดอะไรดีๆได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณ เบญจมาศ
ขอบคุณมากครับที่คุณอ่านแล้วรู้สึกตรงใจ
ก็คงคิดเหมือนกันในเรื่องของความรัก
ผมก็มีความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆครับ
แวะมาอีกนะครับ