จับถูก "รถไฟฟ้า ....มาหานะเธอ" ซีนที่ 2
มาถึง ซีนที่ 2
ก่อนอื่นผมขอยกย่องและชมเชย ผู้กำกับ พี่ปิ๊ง อดิสรณ์ ตรีสิริเกษม
ที่รังสรรค์ผลงานภาพยนต์เรื่องนี้มาได้อย่าง น่ารัก น่าเอ็นดู
และที่ผมจะขอยกย่อง คือ เบื้องหลังการถ่ายทำ ที่พี่แกคิดขึ้นมา
เราลองมาจับถูกกันดูทีละ ชอต กันเลยครับ
Discovery : เรื่องเสื้อผ้า
คุณทราบหรือไม่ว่า ภาพยนต์ทั้งเรื่อง พระเอก(คุณลุง) นางเอก(เหมยลี่) และ ตัวแสบ(น้องเพลิน) ทั้งเรื่องนั้น ใส่ชุด เป็นสีเซตเดียวกันทั้งหมด
พี่ปิ๊ง(ผู้กำกับ)กล่าวใน DVD Special ว่า
เรื่องสีของตัวละคร หยิบมาจาก การ์ตูนญี่ปุ่น เรื่องการ "จดจำตัวละครด้วยสี"
อาทิเช่น
ลุง วิศวกรหนุ่มทำงานBTS ภูมิฐาน ดูดีในทุกมุมมอง สวมเสื้อสี โทนฟ้าถึงน้ำเงิน
เหมยลี่ ผู้หญิงวัยทำงาน โสดมาได้ถึงขั้นนี้ เปิ่น ขี้เหงา โทนสีชมพู ถึง ม่วงเข้ม
น้องเพลิน น้องสาววัยรุ่นตัวแสบสันแก่แดดได้ใจ เป็นสีเขียวที่ดูสดใส แต่ลึกลับน่ากลัว
Dream :
จริงๆแล้ว ผมเองมีเพื่อนคนหนึ่ง เธอชื่อว่า "หญิงเดียว"
ที่ได้ชื่อว่า หญิงเดียว ก็เพราะว่า เธอชอบสวมเสื้อสีเดียว ไม่มีลวดลายใดๆ
ผมว่าก็เข้าท่าดีนะครับ เป็นที่จดจำ และ รู้จักของบุคคลอื่นอย่างชัดเจน
ผมว่า ผู้หญิงเรา ควรจะมีโทนสีประจำตัว (หรือว่าพวกคุณมีกันอยู่แล้วนะ)
Design :
ออกแบบเสื้อผ้า ตามโทนสี ตามโทนอารมณ์ของผู้หญิง
(อ่านดูได้จาก กระทู้เก่าๆของผม เรื่อง สีสีน สำคัญ ไฉนรือ)
Desitiny :
ร้านจำหน่ายเสื้อผ้าตามโทนอารมณ์ของผู้หญิง เพื่อให้เป็นที่จดจำของทุกๆคน
มันช่าง ALMON จริงๆเล้ย
โทรปรึกษาธุรกิจฟรี 3 ครั้ง
รับฝึกอบรม สัมมนา การบริหารด้วยการจับถูก
ค่าจ้างครึ่งหนึ่งมอบให้การกุศล
ความเห็น (1)
แต่ว่า ผู้หญิง 2 บุคลิกล่ะ
หรือผู้หญิงที่มีความชอบหลากหลาย
ตามเทรนล่ะคะ จะอธิบายได้ว่าอย่างไร
j