ปรัชญาของชีวิต

สวัสดีชาว goto ทุกคนค่ะ  หายหน้าหานตาไปนานจากวงการนี้ เพราะเปลี่ยนโรงเรียนใหม่ค่ะ เจอนักเรียนใหม่  ครูในโรงเรียนใหม่  สิ่งแวดล้อมใหม่ๆ  ทำให้ต้องปรับตัวหลายด้าน แต่ก็ยังไม่ลืมชาว  goto know  นะค่ะ พอว่างๆ ก็อ่านหนังสือ เล่มหนึ่ง ชื่อว่า เซน (กระ )เซน  น่าสนใจมาก  ลองดูและให้ข้อเสนอแนะ ความคิดเห้นได้นะค่ะ

ปรัชญาของชีวิต

“ชีวิต” ที่ต้องเรียนรู้

บางคนบอกว่า “ความตาย” ช่างน่ากลัว

แท้จริงแล้วการมีชีวิตอยู่เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากกว่า

ในวงสนทนาของผู้โง่เขลา

ยอมเต็มไปด้วยเรื่องวีรกรรมของพวกเขาเองและพวกเขาเชื่อว่า

นั่นเป็น ความฉลาด อย่างเหลือร้าย

นกบางตัวชมชอบที่จะอยู่ในกรง

พอใจที่จะถูกป้อนเหยื่อจนลืมไปว่าปีกมันมีไว้สำหรับบิน

คนบางคนชมชอบที่จากผู้อื่นหยิบยื่นให้

มากกว่าการออกไปแสวงหาเองจนสมองกลายเป็นส่วนเกิน

หากยังมีคนกล่าวกันว่า

หนทางมักเต็มไปด้วยอุปสรรค  นั่นย่อมแสดงว่าเขายังใช้พลังกายมากกว่าสมอง

หากเขามีสมองเขาย่อมเลือกหนทางที่มีอุปสรรคน้อย

และไปถึงจุดหมายได้รวดเร็วกว่า........

การค้นพบความจริง

บางครั้งกลับปวดร้าวมากกว่าการไม่รู้อะไรเลย

แต่การไม่รู้อะไรเลยแม้มีปวดร้าว  แต่เป็นชีวิตที่จืดชืดเสียนี่กระไร

 

บางคนมารู้ว่าต้องการอะไรในชีวิตก็ต่อเมื่อสายเสียแล้ว

การเริ่มต้นชีวิตใหม่เป็นสิ่งที่ดี  แต่หากเริ่มต้นอยู่ร่ำไป

ก็ไม่มีโอกาสไปถึงจุดมุ่งหวังแห่งชีวิต

ในโลกนี้ไม่มี  คนชั่ว อย่างแท้จริง   และไม่มี  คนดี  อย่างถาวร

ขึ้นอยู่ที่ว่าเราเลือกที่จะมองเขาจากแง่มุมไหน

บางคนพอใจที่จะซ้ำเติมผู้อื่น  เพื่อยกระดับตัวเอง

แต่มันเป็นระดับต่ำ

การที่เรานินทาผู้อื่น

มันช่วยบ่งบอกว่าเราไม่ใช่คนที่น่าคบนัก

การเรียนรู้ในห้องเรียน  ก็แค่บางวิชาเท่านั้น

แต่ทุกวิชาอยู่ที่นอกห้องเรียน

บางคนพอใจที่จะสอนผู้อื่น

แต่ไม่เคยสนใจที่จะสอนตัวเอง

จะรู้สึกต่ำต้อยเสมอ  เมื่อเราอยู่ร่วมกับ  คนขยัน

ทุกคนล้วนเป็นที่ หนึ่ง ได้

หากลงมือ  กระทำ  อย่างเต็มที่

ไม่มีใคร ดี ทุกอย่าง

ในบุคคลหนึ่งย่อมมีเรื่องสองประการทั้ง ดี และ เลว

ความ พร่อง ทำให้มนุษย์มีการพัฒนา

แล้วนำมาซึ่ง จริยธรรม  ควบคู่กับกฎหมาย

ในวัยชรา เรื่องที่มีความหมายสำหรับเขาบ้าง

ก็คือ  อดีต  ที่ผ่านมา

เพราะพรุ่งนี้เช้าสำหรับพวกเขาอาจไม่มี

 

 

เพื่อผลประโยชน์  มิตรภาพ  ที่ดี   ย่อมหักหลังเราได้

หากจะมอบความไว้วางใจใครสักคน

เป็นเรื่องที่ต้องคิดและไตร่ตรอง

เพราะสุดท้าย เพื่อนที่ดี จะกลับกลายเป็น ศัตรูที่น่ากลัว

การทำความดีบางครั้งไร้คนจดจำ

หากทว่าการทำความชั่ว

ยากนักที่คนอื่นจะลืมเลือนแม้ว่าเรื่องนั้นมันผ่านมานานแล้ว

สมอง ของทุกคนต่างมีขนาดเท่าๆกัน

สิ่งที่ไม่เท่าเทียมกันก็คือความรู้ที่บรรจุในสมอง

ไม่แปลกนัก ทำไม  บางคนฉลาด  บางคนโง่เขลา

คนหัวประจบ

มักถูกมองว่าเป็นคนดีในสายตาของผู้เป็นนาย

เพราะผู้เป็นนายก็เคยเรียนรู้การประจบมาก่อน

บางครั้งเรา แก้ปัญหาให้กับผู้อื่นได้

แต่พอปัญหาเกิดขึ้นกับเรากลับแก้ไขไม่ได้

นั่นเป็นเพราะเรามองคนอื่นมากกว่าตัวเอง

ในความระมัดระวัง  บางทีก็พลาดได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ไม่มีรูปทรงใดสมบูรณ์แบบแม้แต่วงกลมเอง

มันยังไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นของมันอยู่ที่ใด

วิชาเกิน   บางทีสำคัญกว่า  วิชาการ

เพราะมันจำเป็นต้องใช้ในแต่ละวัน

ศิลปะป้องกันตัวที่ดี  ก็คือ ความอ่อนน้อมถ่อมตน มากกว่า  แข็งกร้าว

ผู้ที่รู้จัก อดทนรอ  เท่านั้น  จึงจะได้ในสิ่งที่เฝ้ารอ

และคุณค่าย่อมแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับคนที่ไม่รู้จักเฝ้ารอ

 

ความงาม ต่างแง่มุมของคนมอง

อย่าน้อยใจไปที่ตนเองเกิดมาไม่งาม

เพราะยังมีอีกบางกลุ่มชนที่นิยมของแปลก

 

บางคน ไม่รู้จักเอาใจใส่ผู้อื่นเสียเลย

แล้วใครล่ะจะโง่เง่าพอเอาใจเราได้ตลอดเวลา

ทางที่ดี จงรู้จัก เอาใจเราไปใส่ใจเขาบ้าง

 

ถ้อยคำที่หวานหูมักเคลือบพิษร้ายเอาไว้

จะรู้ตัวอีกคราก็สะท้านใจเมื่อต้องพิษร้ายนั้น

 

ถ้อยคำ  นับเป็นอาวุธร้ายยิ่งกว่าอาวุธใดๆในโลก

เพราะมันเชือดเฉือนโดยไม่ทิ้งบาดแผลเอาไว้ให้เห็น

ทางที่ดี จงกลั่นกรองถ้อยคำ เอาสวะ ความถ่อย  ออกไปเสีย

 

อย่าโกรธตัวเอง  เมื่อไม่ได้ในสิ่งที่มุ่งหวัง

หากเราล้วนได้ทุกอย่างตามใจปรารถนา

ในโลกนี้ไยมิใช่เป็นน้ำแกงจืด

บางสิ่งที่ไม่ได้นั้นย่อมเป็นประหนึ่งความหวัง

ที่เราจะมุ่งทะยานไปข้างหน้าแล้วไขว่คว้ามัน