ไยโลกยามนี้หนีรอยยิ้ม ความอ่อนนิ่มอุ่นใจใครทำหาย
กิเลสร้อนขั้วโลกเริ่มละลาย น้ำเย็นกายเหือดแห้งแล้งน้ำใจ
ย่างเท้าหารอยยิ้มไม่มีขาย เช่าน้ำใจมากมายหาที่ไหน
เหมาความรักหมางเมินหมดเยื่อใย ขอรักใสชีพชื่นฟื้นโลกเย็น
อยากให้โลกนี้มีรอยยิ้ม นุ่มนวลนิ่มดับทุกข์สุขให้เห็น
พร้อมอภัยให้ทานขอโทษเป็น ยิ้มยิ่งเด่นด้วยมอบไว้ไม่หวังคืน
สันติสุข
๒๗ มกราคม ๒๕๕๓
๒๒.๑๐ น
ไม่มีความเห็น