นิทานข้อคิด "KPI"


วันพุธที่แล้วได้ฟังเรื่องเล่านิทาน KPI จากอาจารย์กุลนารี ซึ่งก็ Intrend พอดีกับช่วงนี้เข้าเทศกาลเขียนภาระงานและประเมินกันอีกแล้ว (เฮ้อ!)

เสียดายอาจารย์บอกว่ามี power point ลูกอาจารย์ทำให้สนุกมาก แต่ Notebook ตัวเก่าเจ๊ง(ใช้มา 15ปี)  ผู้เขียนเลยนำมาบันทึกไว้

อาจารย์บอกว่าพยาบาลท่านหนึ่งเขียนไว้ ในวารสารสสส. เรื่องมีอยู่ว่า...

ในเมื่อเราทำงานรพ. เมื่อมีอันเป็นไปเราก็ต้องได้ขึ้นสวรรค์อยู่แล้ว และขณะที่กำลังรอเข้าคิวฟังท่านเทวดาตัดสินว่า...เราจะไปอยู่ในชั้น Gold class, Silver, Platinum &...อยู่นั้น  ก็อดสนใจใคร่รู้กระบวนการตัดสินไม่ได้ เลยยื่นหน้าไปฟังคำตัดสินของคนอื่น ๆ พบว่าท่านท้าวเทวดากำลังตัดสิน โชเฟอร์คนขับ Taxi อยู่ โดยท่านท้าวเทวดาตัดสินให้ท่านโชเฟอร์ไปอยู่ในชั้น Gold class มีอัตบริขาร ทุกอย่างเป็นทอง ถัดมาก็เป็นบาทหลวง ซึ่งได้ยินเช่นนั้นก็กระหยิ่ม ยิ้มย่องคิดดัง ๆ (มั๊ง) ว่า อย่างเราก็น่าจะต้องเป็นชั้น Platinum แหง ๆ ก็บวชมาตั้งแต่เด็ก เข้าโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ นำผู้คนสวดมนต์ตั้งมากมาย และแล้วก็ถึงเวลาตัดสิน ผลปรากฏว่าท่านท้าวเทวดาก็มอบ ไม้กวาดและให้ไปทำงานในชั้นที่มีอัตบริขารใน silver class บาทหลวงได้ฟังดังนั้นก็สงสัย !! เนื่องจากเป็นคนมีเหตุผล อาจมีการตัดสินผิด ก็เลยสอบถาม...

ท่านท้าวเทวดาเลยบอกว่า..ก่อนหน้านี้ท่านโชเฟอร์(ตีนผี) นั้น เมื่ออยู่ในโลกสามารถทำให้คนทุกชาติ ทุกภาษา ท่องบทสวดมนต์ได้ ต่างจากท่านเมื่อนำสวดมนต์ได้ไม่เท่าไร ก็ทำให้ผู้คนพากันหลับหมด....ก็เพราะใช้บทสวดมนต์เป็นตัวชี้วัด (เป็นเช่นนี้นี่เอง)

อาจารย์กุลนารีบอกว่าพยาบาลท่านนั้น ไม่เคยไปอบรมที่ไหนเลย ไม่เคยใช้งบ แต่เมื่อคนอื่นไปประชุมตัวเองก็ทำงานแทนหมด  เพราะฉะนั้นเมื่อนำ KPI เรื่องการไปอบรม ประชุม จึงไม่มีคะแนน คะแนนเป็นศูนย์ เช่นเดียวกับอาจารย์ไม่เคยอบรมเหมือนกัน คะแนนอบรมเป็นศูนย์ (แต่อบรมคนทั้งประเทศ...) เมื่อก่อนไม่ให้นับด้วย แต่ตอนนี้อาจารย์บอกว่านับให้แล้ว อาจารย์ให้คำแนะนำไว้ว่าการใช้ KPI ก็ดีแต่ต้องใช้ให้ถูกต้องด้วย

เผอิญปีนี้ผู้เขียนเป็นกรรมการประเมินด้วยอ่ะ เลยนำมาบันทึกเป็นข้อคิด...อ่ะน๊ะ(เฮ้อ ! ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว เพราะความจริงแล้วผู้เขียนอุตส่าห์เสนอป้าดาให้หน่วยเราส่งพี่โอ๋ (อโณ)อ่ะ !!!)

 

 

คำสำคัญ (Tags): #kpi
หมายเลขบันทึก: 330873เขียนเมื่อ 25 มกราคม 2010 12:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 12:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับคุณศิริ

          เป็นอุทาหรณ์ที่ดีนะครับ  บางคนทุ่มเททำงานเพื่อคนอื่น เพื่อชุมชนหรือเพื่อองค์กรของตัวเอง  แต่ไม่เคยหันกลับมามองตัวเองว่าได้รับการพัฒนามามากน้อยเพียงไร  ขอบพระคุณครับ

555

ชอบจังเลยค่ะ... เข้าตัวเองด้วย

เมื่อถามหาผลงานจากกะปุ๋ม กะปุ๋มไม่มีผลงานเลยค่ะ มีแต่เชียร์ให้คนทำงานที่นั่นที่นี่ ตัวเองเลยไม่มีผลงาน แต่ก็ไม่เดือดร้อนนะคะ จัดให้ไปอยู่ชั้นไหนก็ได้...

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท