เมื่อคนเรามีอายุมากขึ้นเข้าสู่วัยกลางคน
หลอดเลือดแดงจะมีการเปลี่ยนแปลง
โดยมีความหนามากขึ้นและมีความยืดหยุ่นน้อยลง
เมื่อร่วมกับมีระดับของไขมันโคเลสเตอรอลในเลือดสูง
จะทำให้มีการสะสมของไขมันที่ผนังหลอดเลือด
และทำให้หลอดเลือดตีบแคบลงเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านไป
กระบวนการเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นกับหลอดเลือดแดงทั่วร่างกายรวมถึงหลอดเลือดหัวใจด้วย
และเมื่อเกิดขึ้นกับหลอดเลือดหัวใจจะทำให้เลือดและออกซิเจนที่ไปเลี้ยงหัวใจลดน้อยลง
เรียกว่า “โรคหลอดเลือดหัวใจ”
ในเวลาที่ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจทำงานหนักขึ้น ออกกำลังกาย
หรือมีความเครียด จะมีผลทำให้หัวใจทำงานหนักขึ้น ต้องเต้นเร็วขึ้น
สูบฉีดเลือดมากขึ้น หัวใจจึงต้องการเลือดมาเลี้ยงมากขึ้นด้วย
จนกระทั่งหัวใจมีความต้องการเลือดมากกว่าความสามารถของหลอดเลือดหัวใจที่จะนำเลือดมาหล่อเลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจได้
ก็จะทำให้มีอาการเจ็บหน้าอกเกิดขึ้น (angina) เรียกว่า
“กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด”
บางครั้งอาจเกิดรอยแยกในบริเวณที่มีการสะสมของไขมันที่ผนังหลอดเลือด
จะทำให้มีเกร็ดเลือดมารวมตัวและเกิดเป็นลิ่มเลือดขึ้น
ถ้าลิ่มเลือดมีขนาดใหญ่มากจนอุดกั้นหลอดเลือด
ทำให้เลือดผ่านไปเลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจไม่ได้ ทำให้เกิด
“กล้ามเนื้อหัวใจตาย”
ในบริเวณที่หลอดเลือดนั้นไปเลี้ยง หลังจากเกิดกล้ามเนื้อหัวใจตาย
กล้ามเนื้อบริเวณนั้นจะถูกแทนที่ด้วยเนื้อเยื่อพังผืด
ซึ่งไม่สามารถยืดหยุ่นได้
ต้องมีการหนาตัวของกล้ามเนื้อหัวใจในบริเวณข้างเคียงขึ้นมาทำหน้าที่ทดแทน....ติดตามตอนต่อไป