ศรัทธาแรงกล้า ปฏิปทาตั้งมั่น
ช่วงนี้ เกิดวิกฤติการณ์มากมายหลายเรื่อง ซึ่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ย่อมไม่หนักหนาสาหัสเท่ากับวิกฤติศรัทธา
หากถึงจุดหนึ่งที่เราจะต้องยืนอยู่บนเส้นทางที่จะต้องเลือกไปทางใดทางหนึ่ง ไม่สามารถที่จะเดินทั้งสองทาง เพราะมันคนละแนวความคิด และคนละกรณีกับการทำตัวเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยข้อพิพาท
หากหูสองข้าง เราต้องฟังเรื่องเดียวกันที่แตกต่าง และขัดแย้งกันอย่างรุนแรง...เราจะฟังอะไรให้ได้ยิน...เราฟังเพราะเชื่อในความรู้ของผู้พูด หรือฟังเพราะเชื่อใน "การรู้" อย่างมีสติของเราเอง
หากถึงจุดที่จะต้องฟัง และต้องเชื่อ อะไรคือเกณฑ์ที่เราจะเลือกตัดสินใจว่าแนวคิด ความเชื่อข้างไหนเหมาะสมแก่การปฏิบัติของเรา
เราคงไม่อาจเอาตนเองไปวัด ตัดสินในเนื้อหาวิชาการว่าสิ่งนี้ถูกต้องหรือไม่ แล้วจึงเลือกได้ เพราะเราอาจจะไม่มีความรู้ในเรื่องนั้นพอที่จะหาเกณฑ์วัด อีกทั้ง ในบางเรื่อง ไม่ใช่กรณีที่จะวัดกันที่เนื้อหาตำรา คัมภีร์ แต่วัดกันที่การปฏิบัติ ซึ่งผู้รู้ดีคือตัวเราเอง
ดังนั้น หลักง่าย ๆ ที่เราพึงยึดมั่น ไม่คลอนแคลนหวั่นไหวกับกระแสวิกฤติศรัทธา
นั่นก็คือแนวทางไหนที่เราน้อมนำมาประพฤติปฎิบัติแล้วทำให้กิเลสเราลดลง เบาบางลง จิตสงบร่มเย็นลง รู้ตัวมากขึ้น...มันคือแนวทางที่ถูก ที่ควรสำหรับเราแล้ว มิใช่หรือ
การยึดมั่นในหลักธรรมและการปฏิบัติ ทำเพื่อธรรม ไม่ได้ทำเพื่ออะไร เพื่อใคร ย่อมไม่มีวิกฤติใด ๆ มาทำลายได้ หากมันถูกทำลายลงได้เมื่อไหร่ นั่นก็คือศรัทธาที่กลับกลอก
จงอย่าสงสัยในปรากฎการณ์ หรือคำเล่าลือใด ๆ ที่เกิดขึ้น เพราะมันก็ย่อมผ่านพ้นไปในที่สุด แต่สิ่งที่ไม่ผ่านไป สังเกตให้ดีคือการไม่หยุดคิดค้น คุ้ยหาของเราเอง
...หาอะไร??? ก็ไม่รู้ เจอแล้วได้อะไร ก็ไม่รู้....
จงหยุดแสวงหาคำตอบ เพื่อมาสนองกิเลสความอยากรู้ที่ไม่มีสิ้นสุดของเรา หากมันไม่ได้ช่วยให้กิเลสลดลง
ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า "ศรัทธาแรงกล้า ปฏิปทาตั้งม้่น"
ทำเพื่อธรรม ทำแล้ว ย้อนกลับมาดูตน กิเลสลดลง เป็นพอ....
ขอเป็นพลัง กำลังใจ ให้กับผู้ยึดมั่นในการปฏิบัติทุกท่าน
ความเห็น (16)
สวัสดีค่ะน้องศิลา
- ช่างเป็นบันทึกที่ตรงกับความต้องการของพี่คิมจริง ๆ นะคะ
- เพราะผ่านสถานการณ์แบบนี้มาหมาด ๆค่ะ
- ขอขอบพระคุณน้องศิลามาก ที่มีบันทึกให้อ่านได้ข้อคิดที่ดีค่ะ
เขียนได้หยุดคิด ทบทวน ปล่อยวางแต่ไม่ว่างเปล่า
Jatuporn Wisitchotiaungkoon
อ่านบันทึก แต่ตาจับจ้อง "เมฆ" สวยๆ
มาชวนเข้าร่วมเป็นสมาชิกชมรมคนรักมวลเมฆครับ...
ผม Confirm Flight 06/02/10 นะครับ ส่วนเวลาจะเเจ้งอีกครั้งหนึ่ง
Thanx. ครับ
- ขอบพระคุณพี่ครูคิม
มากค่ะ และดีใจมากที่บันทึกนี้ตรงใจ - เวลาที่มีอยู่น้อยคิด คิดปุ๊บก็เขียนปั๊บ เพื่อเตือนใจตนในช่วงนี้ค่ะ
- พอผ่านช่วงนี้ไป ก็คงไม่เหลือร่องรอยอะไรให้เขียน ไม่เหลือความรู้สึกอะไรให้นึกถึง
- การเขียนในยามหนึ่งของเรา ก็ช่วยเป็นบทเรียน เมื่อเราต้องเผชิญสถานการณ์ที่ใกล้เคียงกัน บทเรียนก็ช่วยเราได้เหมือนกันนะคะ
- เชื่อว่าวิกฤติศรัทธาน่าจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้กับทุกคน มีประสบการณ์ดี ๆ ก็อยากฟัง เพื่อมาแลกเปลี่ยนกันค่ะ
สวัสดีครับ
เข้ามาน้อมรับความคิดเห็นและตามข่าวอยู่เนืองๆครับ
ผมก็เขียนไว้หนึ่งบันทึกเหมือนกันครับ ชื่อ สั่นสะเทือน
ผมได้ข่าวมาสักพักแต่ที่น่าประหลาดไม่น่าเชื่อ
ผมได้ทราบเรื่องราวนี้เมื่อผมไปที่วัดป่าแห่งหนึ่งซึ่งใกล้กับบ้านผมมากๆครับ
วัดนี้ตั้งมานานมากแต่ผมไปครั้งแรก ไม่รู้อะไรดลใจ
แต่พระอาจารย์ที่ท่านแสดงความเห็นเรื่องนี้ท่านได้ย้ายไปอีกวัดแล้วครับ
แต่ผมก็ได้รับ CD ซึ่งมีการกล่าวถึงอย่างละเอียดครับ
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย ให้เรื่องนี้ลุล่วงด้วยความจริงนะครับ...
ช่วงนี้ผมก็ศึกษา ปฏิบัติตามหลักพ่อ แม่ครูบาอาจารย์เหมือนเดิมครับ
ด้วยจิตระลึกถึงครับ...
อ่านบันทึกอาจารย์แล้วยิ่งตอกย้ำครับว่าการศรัทธามั่นในศาสนาคือสิ่งที่ดีที่สุดที่จะนำพาเราผ่านพ้นห้วงเวลาของบททดสอบต่างๆได้ครับอาจารย์
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ดีใจที่ได้อ่านบันทึกดี ๆ อ่านแล้วน้อมใจ พิจารณาตนไปพร้อม ๆ กันค่ะ...
ทำเพื่อธรรม ทำแล้ว ย้อนกลับมาดูตน กิเลสลดลง เป็นพอ...
เพียงขอให้เรามั่นคง มั่นใจในการคิดดี พูดดี ทำดีทั้งต่อตนและผู้อื่น สิ่งนั้นจะคุ้มครองไม่ให้เราหลงไปผิดทางค่ะ
งานคงยุ่ง ๆ ใช่ไหมคะ รักษาสุขภาพมาก ๆ ด้วยนะคะ
ระลึกถึงคุณศิลาอย่างมีความสุขเสมอค่ะ
(^___^)
- ขอบคุณ คุณเขาอกทะลุ มากค่ะที่แวะมาแลกเปลี่ยนร่วมกัน
- ขอบพระคุณคุณ นาง นงนาท สนธิสุวรรณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
- ขอบพระคุณคุณเอกที่แนะนำค่ะ จะสมัครชมรมคนรักมวลเมฆด้วยคนค่ะ รอให้เราไปป๊ะกันที่อุดรแล้วคุยกันอีกครั้งนะคะ ช่วงนี้รู้สึกว่าต่างคนต่างยุ่งหัวฟูกันอย่างยิ่งค่ะ
- แวะไปอ่านบันทึกที่คุณ Phornphon แนะนำมาแล้วค่ะ แต่ละคำคม ๆ และเย็นใจค่ะ
- ความจริงที่ปรากฎคือผลของผู้ปฏิบัติที่ตระหนักรู้กันดี เรื่องนี้จึงเข้าใจเองว่าความจริงนั้นอยู่ในใจแต่ละคนอยู่แล้ว การที่พูดออกมามากมายเพียงอยากให้คนอื่นเชื่อ ตาม ซึ่งยิ่งพูดมากไป ก็จะไปชักนำผู้อื่นเปล่า ๆ ควรเอาเวลามาทบทวนตัวเองก็จะเป็นการดี ซึ่งเรื่องนี้เราก็เห็นตรงกันนะคะ จากคำกล่าวนี้ค่ะ
ช่วงนี้ผมก็ศึกษา ปฏิบัติตามหลักพ่อ แม่ครูบาอาจารย์เหมือนเดิมครับ
- ขอบพระคุณคุณเสียงเล็ก ๆ
มากค่ะ ที่ให้ข้อคิดได้น่าสนใจมาก ศรัทธานำพาให้เรามีวิริยะที่จะทำความดีค่ะ
เรียนรู้จากครูมาว่า
การตัดสินอะไรก็ตาม
ถ้าคนเรามี "สมมุติสัจจะ Assumption" ที่ต่างกัน
ก็ไม่มีวันเข้าใจกัน เพราะต่างคนต่างคิด ต่างตัดสินใจ บนพื้นฐานสมมติฐานที่เราตั้งไว้ในใจที่ต่างกัน
สวัสดีค่ะพี่หญิงศิลา
หายเงียบไปเลย อย่าลืมแว้บมาส่งข่าวคราวความเคลื่อนไหว นะคะ คิดถึงๆ
.. เชื่อมั่นว่า ความศรัทธาในชาติ ควรอยู่เหนือสิ่งอื่นใด เพื่อไทยร่มเย็นค่ะ ;) ...