ตามไปเชียร์พี่ชิว ใน a day workshop 2 เมฆ อิน ไทยแลนด์ ^^
สวัสดีครับชาว Cloud Lovers ทุกท่าน ผมได้ไปเข้าฟัง Workshop มาด้วยแหละครับ ^^ โดยพี่ชิวหัวหน้าแก๊งค์จอมซนของเราไง...ไปก่อเรื่องให้ทาง a day เค้าเนื้อเต้น ถึงกับจัดกิจกรรมนี้ขึ้นมา เมื่อ วันที่ 16 มกราคม 2553 ที่ TCDC ชั้น 6 ดิ เอมโพเรี่ยม บางกอก เด้อ!!
ผมเองนั้นโชคดีที่พี่ชิวกรุณาบอกข่าวนี้ล่วงหน้า 2 เดือน ว่ามีบรรยายเรื่องเมฆ และท้องฟ้า a day workshop 002 - เมฆ in Thailand (16 มกราคม 2553) โดยนิตยสาร a day เป็นผู้สนับสนุน ได้ยินดังนั้นผมก็แสดงตัวออกนอกหน้าทันทีครับว่าจะไปด้วย (ได้ข่าวว่าพี่ชิวไม่ชวน 555) แต่ก็ต้องทำตามกติกา...คราวนี้ไม่มีเส้นสาย 555 โดยการส่งภาพเมฆและท้องฟ้าไปให้ a day ทางเมลล์ พร้อมบอกชื่อ เบอร์โทรฯ และเหตุผลว่าเหตุใดเจ้าจึงอยากมางานนี้จ๊ะ? ^^ แล้วทีมงานก็คัดเลือกเอาเพียง 40 คนที่มีภาพและเหตุผลโดนใจมาม่วนกันวันนั้นจ๊า ;) ผม ตู่ และพี่เอกโชคดีครับ...ได้มากับเค้าด้วย อิอิ
คืองี้ครับ... มี 2 เหตุผลหลักๆที่ผมอยากไปงานนี้คือ
1. a day จัดเว้ย! ผมอ่านนิตยสารมานาน ไม่เคยไปร่วมกิจกรรมอะไรกับเค้าเลย ครั้งนี้แหละโอกาสเหมาะ
2. เพราะพี่ชิวไงครับ ^^ ด้วยความรักและเคารพที่มีอยู่เดิม ผมต้องการไปฟังแกพูดอีกครั้ง หลังจากติดใจคราที่มาเล่าเรื่องท้องฟ้าแบบ มาเร็ว เคลมเร็ว ที่ขอนแก่น ด้วยเวลาที่จำกัด (ไม่ถึงชั่วโมง) ครั้งนี้ได้ฟังเต็มๆ 2 ชั่วโมง ฮ่าๆๆๆๆ อีกอย่างคือ ผมอยากพาตู่ ภรรยาผมไปนั่งฟังด้วยกันครับ เพราะผมคุยไว้เยอะครับว่าพี่ชิวนั้นเป็นเลิศด้านวิชาการความรู้ และเป็นเริ่ด ด้านการถ่ายทอดให้หัวหงอกหัวดำฟัง ไม่ว่าจะเรื่องอะไร พี่ชิวพูดน่าฟังหมด แกรู้แทบทุกเรื่องเลยกระมัง 555 เลยอยากให้มาเห็น มาได้ยินด้วยตัวเอง ^^
งานนี้พี่เอก จตุพร ของเรามาด้วยเด้อ เย้!! ผมได้ความกรุณาจากพี่ชายท่านนี้ครับในการเดินทางมากรุงเทพฯ พี่เอกถามไถ่ตลอดก่อนวันงานว่า มายังไง ถึงเมื่อไหร่ และเตรียมการต้อนรับอย่างดียิ่งเมื่อเจอกัน เลี้ยงอาหารเที่ยงอร่อยๆ และจูงมือไปถึง ดิเอมโพเรี่ยมโน่นเลย ดีกว่าเดินดุ่มๆกัน 2 คนเป็นไหนๆ ขอบพระคุณพี่เอกมากมายครับผม ^^
กิจกรรม a day workshop 2 เมฆ อิน ไทยแลนด์ เริ่ม 13.00 น. เราสามคนมาถึงที่ ดิ เอมโพเรี่ยม ก่อนเวลาเล็กน้อย เลยมีเวลาเดินเล่นกันที่ TCDC (Thailand Creative & Design Center) หรือ ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ ผมขออออกความเห็นตามประสาบ้านนอกเข้ากรุงครับว่า ที่นี่โคตรเจ๋ง มาที่นี่จะเห็นอะไรเป็นศิลปะไปหมด สวยงามมากครับ ผมชอบทางเข้าและห้องแห่งการเรียนรู้ด้านใน ที่เปิดให้เราเข้าไปเรียนรู้ได้ฟรีๆทุกวัน มีหนังสือดีดีเพี๊ยบ!!! เรา 3 คนเดินไปก็อู้ ว๊าวไป 555
นี่คือส่วนจัดแสดงที่มาของงานสร้างสรรค์ ไม่ต้องเข้าใจ แค่ทำตัวตามสบาย และปล่อยความรู้สึกไปกับงานศิลปะครับ ^^
พี่เอก กรี๊ดมาก กับโลโก้ของ TCDC ที่เป็นรูปใบตองห่อขนมใส่ไส้
นามบัตรของบุคคล และหน่วยงานด้านออกแบบต่างๆ มีให้หยิบไปติดต่อกันเอง ^^
คุณพร้อมกันแล้วหรือยัง เราเดินเข้าห้อง ไปหาพี่ชิวกันดีกว่าครับผ๊ม ^^
งาน a day workshop 2 / เมฆ อิน ไทยแลนด์ จัดที่ห้อง Auditoriam ครับ เราต้องเดินเอาตัวเข้าไปถูกับความเท่ห์ของห้องสมุดด้านในก่อน เดินผ่านไปไม่หยุดดูนี้ยอดคน 555 เพราะความสวยงามของการตกแต่ง เลี้ยวตามทางที่ไม่มีป้ายบอก อาศัยเจ้าหน้าที่ใจดีชี้ทางครับ คือขนาดเดินมาจอดหน้าห้องยังไม่รู้ตัวเลยว่ามาถึงแล้ว 555 คือประตูห้องมันเนียนไปกับผนังน่ะครับ ^^ แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะของพี่ชิวดังลอดออกมาจากหลืบประตู เอาเป็นว่าห้องนี้ล่ะเว๊ย!!! เปิดเข้าไปล่ะน๊าาาาา....
สวัสดีคร๊าบบ พี่ชิว ^^
พี่ชิวดูร่าเริงเช่นเคยครับ กำลังง่วนกับ Presentation อยู่ ซึ่งจะฉายภาพที่ผู้เข้าร่วมส่งๆกันมานั่นแหละครับ ก็อู๊ ว๊าวกันไปถ้าภาพใครแจ่มๆปรากฎบนนั้น มองๆดูผู้มางานแล้วก็ อะเด๊ อะเดครับ ^^ คือจะเป็นวัยรุ่นที่มีความสนใจใฝ่รู้ หน้าจะแนวๆหน่อย (ผมหน่ะหน้าบ้านๆ อิอิ) และรู้สึกว่าเค้ารักท้องฟ้ากันทั้งนั้น แน่วแน่ที่จะมาว่างั้นเถอะ...ดีใจแทนพี่ชิวด้วยครับ :)
จากนี้ไปผมจะเล่าไปตามเรื่อง บรรยายใต้ภาพให้รับทราบเท่าๆกับที่ผมได้รับความรู้มาในวันนั้นนะจ๊ะ ;)
เริ่มจากทดสอบความรู้กันนิดหน่อย ว่าแต่ละคนที่มานั้นรู้จักท้องฟ้า และมวลเมฆ มากน้อยกันแค่ไหน ถามกัน 10 ข้อให้งงกันเล่นๆ บางคำถามพี่ชิวเล่นเอาชื่อเมฆยากๆ ชื่อเทพแห่งท้องฟ้ามาถามกันเลย 555 ในใจคิดว่าหวานหมู กูรู้มาบ้างเว้ย 555 ซึ่งผมว่าดีนะครับ คำถามยากๆนี้มันไกด์ไปได้ว่า สิ่งที่เรายังไม่รู้เกี่ยวกับท้องฟ้าน่ะ มันมากมายจริงๆ ได้มาเรียนรู้พร้อมๆกันอีกก็ยิ่งสนุก และทบทวนให้แน่นยิ่งขึ้น ^^
เรื่องที่พี่ชิวเอามาพูดในวันนั้นก็อย่างเช่น ชื่อเมฆชนิดต่างๆ ชั้น และระดับของมัน ประวัติของคุณ Luk Howard เจ้าพ่อแห่งมวลเมฆ ผู้ศึกษาเรื่องท้องฟ้าคนแรกๆของโลก เป็นคนบัญญัติชื่อเมฆเป็นภาษาละตินครับ มีพูดเรื่องรุ้ง และสีสันสวยๆของท้องฟ้าด้วย ^^
ทุกเรื่องที่เล่า พี่ชิวแกเอาคนฟังอยู่ครับ ผมชื่นชมมากๆ และอีกอย่าง พี่ชิวแกเป็นคนตลกนะผมว่า 555 ไม่ว่าจะพูดเรื่องไหนเป็นมีกัดมีแซวไปทั่ว 555 ซึ่งขีดอารมณ์ขันตรงกันด้วยมั้งครับ จึงทำให้งานนี้สนุกสนานเฮฮากันหลายๆ ^^
นั่งฟังกันเพลิน...^^
ขอยกตอนที่ชอบที่สุดของผมมาเล่าให้อ่าน คือ เรื่องฟ้าผ่าครับ ^^ คือเรื่องเมฆ ฟ้าจะสวยไม่สวยยังไงนี้เป็นความรื่นรมณ์ที่หวานสำหรับผู้เข้าร่วมฟัง...มันใกล้ตัวและชวนออกไปข้างนอกเพื่อชมมันนัก แต่ปรากฏการณ์ฟ้าพิโรธ เช่นฟ้าผ่า ฟ้าร้องนั้นมันใกล้ตัว...ทว่าชวนให้ระมัดระวัง และรู้เท่าทันมัน จะได้ปลอดภัยและเล่าต่อกันด้วยข้อมูลที่ถูกต้อง เพราะเท่าที่พี่ชิวเล่ามานั้นผมก็เห็นด้วยอยู่ตรงที่เราถูกผู้ใหญ่ใส่ผ้าไหมบอกอะไรผิดๆมาเยอะมาก พอฟังข้อเท็จจริงในแบบมีหลักฐานสนับสนุนที่น่าเชื่อถือในวันนี้ก็ตาสว่างหลายกรณีเลยครับ ^^
อย่างกรณีนี้ คลายข้อข้องใจได้ว่า ทำไมเราจึงไม่ควรหลบอยู่ใต้ต้นไม้เมื่อมีฝนฟ้าคะนอง เพราะเมื่อฟ้าฝ่าต้นไม้แล้ว มันมีพลังงานมากมาย พอที่จะแฉลบออกข้างมาใส่เราไงครับ ^^
อันนี้ผมชอบมาก...บ้าน กับต้นไม้สูงข้างๆนั้น ใครจะโดนผ่าก่อนกัน ได้ข้อสรุปสั้นๆว่า ฟ้าผ่าลงมาตรงกลางระหว่างบ้านกับต้นไม้ปุ๊บ ใครยื่นมือ(กระแสดึงดูดขั่วตรงข้ามบวก, ลบ) ขึ้นไปรับก่อนก็เป็นโดน!! ในภาพนี้ กระแสไฟฟ้าที่ปล่อยลงมาเป็นลบครับ พอต้นไม้มันมีกระแสไฟฟ้าบวกซึ่งมากกว่าบ้าน แถมอยู่ระดับสูงกว่า เลยถูกผ่ากันไป ^^
ภาพอันบนนี้เจ๋งมากครับ...เป็นความรู้ใหม่เลยว่า ฟ้ามันผ่าเราได้เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด เช่นก้อนเมฆตรงกลางนั้นน่ะเป็นการผ่าที่เป็นไปได้แบบทั่วไป คือเมฆนั้นส่วนบนจะมีกระแสไฟฟ้าเป็นบวก ฐานเมฆจะมีกระแสไฟฟ้าเป็นแบบลบเสมอ และฐานเมฆมันจะส่งคลื่นพลังงานปรับเปลี่ยนพื้นดินข้างใต้มันนั้นให้กลายเป็นขั่วบวก พอดูดกันก็จะผ่าเปรี้ยงๆเลย ฮ่าๆๆๆ
และยังมีฟ้าผ่ากันเองเหมือนก้อนด้านขวาด้วยครับ อันนี้ก้อนกลางมันเห็นก้อนเล็กข้างๆมาใกล้ ระดับของขั่วบวกนั้นใกล้พอเอื้อมถึงใช่ม๊า อย่างนี้ก็เสร็จเลย...ผ่าเปรี้ยงๆๆๆๆ ปรากฎการ์นี้เราเรียกว่าฟ้าแล๊ป ฟ้าร้องครับ ^^ ต้องเคยเห็นกันบ่อยๆแน่เลย
อันสุดท้ายฝั่งซ้ายนี้สุดๆครับ เป็นการผ่ามาจากบนโน้นเลย คืองี้ครับ ฐานเมฆมันจะปรับให้ดินเป็นขั่วบวกแค่บริเวณที่มันอยู่ ส่วนที่ไกลออกไปนั้น พื้นดินยังเป็นขั่วลบเหมือนเดิม พี่ชิวบอกว่า เมฆฝนนั้น ก่อนที่มันจะสลายตัวนะ มันจะแสดงอิทธิฤทธิ์สุดท้ายออกมาเสมอ เช่นกรณีนี้ มันผ่าเปรี๊ยงจากด้านบนลงมาเลย ข้อเตือนใจที่ดีมากๆในกรณีนี้คือ ระยะปลอดภัยที่จะไม่โดนฟ้าผ่าแบบที่ 3 นี้ ต้องอยู่ห่างจากเจ้าเมฆฝนก้อนนั้น ไม่ต่ำกว่า 40 กิโลเมตร!!!!! แม่เจ้า!!!! พี่ชิวยกตัวอย่างได้เข้าใจง่ายมากๆ เช่น โปรกอล์ฟกลุ่มนนึงกำลังออกรอบอยู่ พอมีเมฆฝนอยู่ไกลๆ ก็บอกว่า หวดกันต่อสักหน่อยดีกว่า อีกตั้งไกล พอมันเคลื่อนมาใกล้ๆค่อยเลิกเล่นกัน ซึ่งระยะประมาทนั้น มีสิทธิ์โดนผ่าได้นะคร๊าบบบบบ ^^
.....................................................................
ขอติดไว้ก่อนนะครับพี่พี่ ผมขอนอนก่อน พรุ่งนี้เข้างานเช้า เดี๋ยวผมมาพิมพ์เพิ่มเติมต่อเด้อ!!! ^^
มีเรื่องหนุกๆอีกเยอะครับ
ขอบพระคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะครับทุกท่าน :P
**************************************************
และผมก็มาต่อแล้วจ๊า เมื่อเวลา 11.55 น. ^^
อีกหนึ่งความน่าสนใจคือ กรณีตัวอย่างจากข่าวฟ้าผ่าตามหน้าหนังสือพิมพ์ต่างๆ ที่พอเข้าใจผิด แล้วมันมาอยู่หน้าหนึ่งแล้วเนี่ยก็ง่ายในการบอกต่อกันในสังคม ส่วนนึงได้ออกทีวี แล้วหนักๆเข้าก็จะกลายเป็นความเชื่อในที่สุด
พี่ชิวจึงนำเรื่องนี้ขึ้นมาพูดให้คนในห้องได้ตาสว่าง ที่เค้าบอกๆกันมานั้นว่า เวลาฟ้าร้อง อย่าใช้โทรศัพท์มือถือเอย, หรือการอย่าใส่เครื่องประดับจำพวกทองออกนอกบ้าน น่ะจริงๆแล้วควรระวังตัวอย่างไรจึงถูกต้อง ผมได้ความรู้ในวันนั้นเยอะ และแน่นมากๆ จะเล่าให้อ่านเป็นเรื่องๆ อธิบายเป็นข้อๆไปนะครับ ^^
1. เมื่อเกิดฝนฟ้าคะนอง แล้วเราหลบอยู่ใต้ต้นไม้ มีโอกาสถูกฟ้าผ่าได้
เพราะฟ้ามันผ่าต้นไม้เสร็จใช่ม๊า กระแสไฟฟ้าจะแล่นลงสู่ดิน และแผ่ขยายเป็นวงกว้างตามพื้น พอมันวิ่งมาถึงเราก็เสร็จเลย อิอิ อีกอย่างก็ side flash ไงครับ...มันแฉลบออกข้าง มาจี้เอวเราเหมือนภาพด้านบน
วิธีที่ดีที่สุดถ้าเราไม่มีที่หลบภัยในที่โลงคือ
นั่งจิกเท้า พับเข่ายองๆบนพื้น ก้มหัวลงหว่างเข่า มือปิดหู หรือพูดง่ายๆคือ ให้ผิวเราสัมผัสพื้นดินน้อยที่สุด และเท้าต้องชิดกันด้วยนะ ไม่งั้นจะเป็นแบบพี่ชิวพูดติดตลกไว้ว่า ไฟฟ้าวิ่งเข้าเท้าขวา วิ่งขึ้นหัวใจ แวะที่สมองแป๊บนึง แล้วก็วิ่งลงมาออกเท้าซ้าย และลงพื้นไป 555 (นักเรียนในห้องฮาตรึม)
2. โลหะที่เราสวมใส่นั้นเป็นเพียงสื่อนำไฟฟ้า ไม่ใช่ตัวล่อฟ้าผ่า
ก็ในเมื่อต้นไม้ไม่ได้ใส่สร้อยทอง ยังโดนผ่าเลยใช่มั้ยครับ ^^ เช่นเดียวกัน เราเองถ้าไปยืนเปลือยล้อฟ้ากลางทุ่งนาก็โดนผ่าได้เช่นกัน :) เช่นข่าวที่ว่าฟ้าผ่าวัวตายทั้งคอก เพราะวัวแขวนกระดิ่งทองเหลืองนั้น พี่ชิวชวนคิดต่อว่า ลองนึกภาพดูนะครับ สายฟ้า 10-20 สายพุ่งเข้าใส่คอวัวแต่ละตัวนั้นคงจะน่าดูพิลึก ^^ เหตุที่วัวตายนั้นเพราะกระแสไฟที่ไหล วิ่งตามพื้นนั่นเอง หรือถ้าตัวไหนอยู่ใกล้รั้วลวดหนามหน่อย ไฟฟ้ามันผ่าที่รั้ว แล้วก็กระโดดเข้าตัววัวได้นั่นเอง
หรืออาจจะผ่าเป็นสิบแฉกก็เป็นได้นะครับ ถ้ามีหลักฐานมาให้ดูล่ะแจ๋วเลย เพราะวิทยาศาสตร์รอการบันทึกใหม่อยู่แล้ว ;)
ข่าวด้านบนนี้ตลกร้ายดีครับ เค้าพาดหัวว่า 2 สาวไทยเสียชีวิตโดยการถูกฟ้าผ่า ภายหลังมาตรวจร่างกายพบว่าเธอใส่ชั้นในแบบมีขดลวดดันทรง แล้วตรงนั้นเองที่เกิดแผลไหม้เป็นรอยโค้ง ตำรวจฝรั่งก็บอกว่านี่ไง สาเหตุที่ฟ้าผ่า!!! 555 แต่ตอนนั้นคงหัวเราะกันไม่ออกแน่ๆครับ และคาดว่าคงจะเชื่อกันสนิทใจ เลยเถิดไปถึงขั้นบริษัทผู้ผลิตยกทรงรายหนึ่งได้ออกชุดชั้นในรุ่นใหม่ที่ เสริมโครงลวดแล้วยังเคลือบชั้นพลาสติกทับอีก 1 ชั้น เพื่อป้องกันฟ้าผ่า!!! ตรงนี้เองที่พี่ชิวบอกว่ามันเป็นเรื่องการเข้าใจผิดซ้อนผิดอีกทีนึง เพราะมันไม่ถูกตั้งแต่แรกแล้วที่ยกทรงจะเป็นสายล่อฟ้า ;)
ตรงนี้ไง ชี้ให้ดู อิอิ ^^
ผมล่ะชอบจับภาพแอ็คชั่นพี่ชิวจริงๆ 555 แล้วชอบได้ท่าประมาณนี้ด้วยนะ ฮ่าๆ
พี่เอกครับ ^^ นั่งสนทนากันหลังเลิก Class
เล็กเชอร์ของพี่เอกครับ ^_^
เก้าอี้สีสวยๆทั้งนั้น ^^
ส่งท้ายกันด้วยความรู้สึกว่า สนุกสนานและได้ความรู้มาเต็มๆครับ ^^ บางส่วนที่น่าเก็บไว้เป็นตัวอย่างที่ดีคือการนำเสนอความคิด หรือรูปแบบการเล่าเรื่องในสไตล์ของพี่ชิวครับ ผมชอบสุดๆ ช่างลื่นไหลและเพลิดเพลินเสียจริง น่าคิดที่ว่าเรานั้นมีความรู้เต็มหัวแต่ถ่ายทอดออกไปไม่เก่ง อย่างนี้ก็น่าเสียดายออกครับ ดร.ชิว คนนี้ ท่านเจ๋งจริงๆ ^^ ชื่นชมนะครับพี่ :)
และเรายังหวังว่าจะได้สมาชิกชมรมคนรักมวลเมฆเพิ่มขึ้นจากงานนี้ด้วยนะครับ 555 เห็นแววแล้วหลายท่านเลยล่ะ ยินดีต้อนรับนะครับ มาร่วมเรียนรู้แบบรื่นรมณ์กันเยอะๆเด้อ!!
ผมและตู่นั่งรถทัวร์จากอุดรฯมาถึงกรุงเทพฯตอนตี 5 ของวันที่ 16 ครับ พอWorkshopเสร็จก็นั่งรถทัวร์เจ้าเดิมกลับบ้านตอน 4 ทุ่มของวันเดียวกัน ^^ ถึงบ้านตี 5 อย่างปลอดภัย เย้!!!
งานนี้มีเรื่องราวน่าสนใจเยอะแยะครับ ต้องรอภาพ + เรื่องเล่าเพิ่มเติมจากพี่เอก และพี่ชิวซะแล้ว ติดตามอ่านกันได้นะครับ ^^
ขอบพระคุณทุกท่าน สำหรับการติดตามเรื่องราวดีดีนี้ครับผม :P
ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่รักทุกๆวันเด้อ!!
(ภาพนี้ขโมยพี่ชิวมาครับ...น่ารักมั้ยล๊า)
ความเห็น (26)
ขอบคุณเน้อ น้องเดย์ ;)...
เล่าซะเหมือนอยู่ในงานด้วยเลย
ชอบตู้นามบัตร ดู ART & MODERN มาก
ไม่ได้เข้าเมืองหลวงนานแล้ว ล้าสมัยไปเลย
น้องเดย์
ฟ้าผ่าที่สูงไหม เช่น เครื่องบิน
พี่แก้วไม่แน่ใจ......
นิตรยสารนี้พี่นึกว่าตั้งตามเดย์ว่า Aday
ไม่เห็นภาพน้องตู่เลย นำโชว์หน่อยจ๊ะ
สวัสดีครับพี่ Was Wasawat Deemarn
ขอบพระคุณเช่นกันเด้อครับ ^^ มาเยี่ยมกันซะดึกเชียว เพิ่มเติมต่อแล้วนะครับพี่..อ่านรึยัง :)
ผมหวังว่าบันทึกนี้จะเป็นประโยชน์กับทุกท่านครับ เพราะผมนั่งฟังพี่ชิวพูดนะ โอ้โห...บันเทิงหลายๆ เป็นการสอนที่ตรงประเด็นเลยคือ ให้นักเรียนเข้าใจ และจำได้...
...พี่ชิวท่านสอนเก่งจริงๆนะเออ เอาไว้ไปทัวร์เชียงใหม่เมื่อใด จะเชิญพี่มานั่งกอดเข่าฟังเรื่องท้องฟ้ากันนะครับผม ;)
หรือถ้าเข้ากรุงอีกเมื่อใด ผมจะมาที่ TCDC อีกแน่นอนครับพี่...มันเจ๋งอีหลีเด้ออ้าย 555 อยากให้มานะครับ
ขอบพระคุณมากครับพี่ Was ^^
อิจฉาจังเลยน้องเดย์
แต่ดูภาพและที่น้องเดย์เล่าก็เพลิดเพลินไปด้วย
สวัสดีครับพี่แก้ว แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช 
จากคำถามที่ว่า ฟ้าผ่าที่สูงมั้ย เช่นเครื่องบิน...ตอบว่าผ่าครับผม ^^
เครื่องบินนี้โดนบ่อยมากครับ เจอกันแทบจะทั้งนั้น แต่ด้วยเทคโนโลยีที่ดี เค้าทำให้กระแสไฟฟ้าที่ผ่ามานั้น ไหลออกไปหมด ไม่ทำลายตัวเครื่องจ๊า ^_^
ผมเคยได้ยินเรื่องเล่าจากเพื่อนลูกเรือว่า บางไฟล์ทมีฟ้าผ่าลงปีกเครื่องแปล๊บ!!! ผู้โดยสารตกใจกันใหญ่ แต่ไม่มีใครพูดอะไร ฮ่าๆๆ ตรงนี้จึงอยากให้เข้าใจตรงกันว่า ปลอดภัยจ๊า :)
นำภาพน้องตู่มาโชว์แล้วนะครับพี่ อิอิ สบายกันไปบนรถทัวร์ (แต่ขามาจากอุดรฯน่ะ ผมนอนบ่หลับเลยครับ T_T)
พี่แก้วสบายดีใช่มั้ยครับ ไม่ได้ทักทายพี่พี่ที่โรงพยาบาลเล๊ย ช่วงนี้เพลิดเพลินกับการอ่านหนังสือครับ แฮะๆ :P แต่คิดถึงเสมอครับผม ^^
สวัสดีครับพี่นาง ^^ นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์
ผมเองตั้งใจมานั่งฟังเต็มที่ครับพี่นาง หลายๆเรื่องนั้นเราๆที่ G2K นี้อาจจะพอทราบมาบ้างจากบล็อกพี่ชิว แต่การออกไปWorkshopครั้งนี้เหมือนเราไปเป็นแรงเชียร์เล็กๆครับ ^^ หัวหน้าแก๊งค์เปิดบรรยายทั้งที ไม่มีลูกทีมไปด้วยมันก็หงอยๆอยู่น๊า 555
สรุปคือสนุกมากครับพี่นางงานนี้ เหมือนๆกับที่ขอนแก่นคราโน้นเลย...(ไม่แน่ใจว่าพี่นางอยู่ฟังมั้ยน๊า???)
ขอบพระคุณมากครับพี่นาง...หวังว่าจะสบายดีนะครับผม เดย์ไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไหร่เลย อิอิ อ่านหนังสือกองโตยังไม่หมดเลยครับ ^^
มาฟังเน้องเดย์เล่าอยู่ค่ะ
ตอนนี้จะไปนอนละ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ
บรรยายได้เหมือนไปนั่งฟังบรรยายในเวิร์กช้อปเลย ^____^
สวัสดีคะ
คุณเดย์คุยสนุกนะคะ อ่านเรื่องที่คุณเขียนมีแต่ความสบายใจคะ
ก็ดีเหมือนกันคนชอบก้อนเมฆเป็นคนชอบของสูงๆใช่ไหมคะ คริ คริ
การมองเมฆเป็นเรื่องของการจินตนาการนะคะ
จินตนาการจากการสั่งการของสมอง
สมองเรามองอะไรมักจะพยายามเข้าใจในสิ่งที่เห็น สรุปรวบยอดให้เจ้าของได้รับรู้
เช่นมองเห็นแขนโดดๆ ก็พยายามบอกว่าสิ่งที่มองนั้นคือคนนะคะ ไม่ได้บอกว่าเป็นแขน
การมองก้อนเมฆก็เหมือนกัน ก็พยายามจะเข้าใจมัน ว่าเหมือนอวัยวะส่วนหนึ่งส่วนใด ก็สรุปรวบยอดว่าเป็นสิ่งนั้นตั้งตัว
มีความสุขจากการมองก้อนเมฆนะคะ
ครับผม พี่นาง นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์
ผมก็มีเวลาดึกๆนี่แหละครับในการแวะเข้ามา G2K ฮิฮิ เวลาอื่นก็ทำงาน+เล่นโน่นนี่ไปเรื่อย ^^
ราตรีสวัสดิ์ตอนนี้ และก็อรุณสวัสดิ์ในทุกๆวันจ๊าพี่นาง ขอบพระคุณครับผม ;)
สวัสดีครับคุณ lovecloud
เอ????? ไม่แน่ใจเหมือนกัน...มี Sense ว่าคุณ lovecloud คือ 1 ในผู้เข้า Workshop รึเปล่าน๊า??? ถ้าใช่ก็ดีเลยครับ ^^ เพราะผมว่าทุกคนในห้องนั้น วันนั้นน่ะได้สาระและบันเทิงไปเยอะแยะจากพี่ชิว เรื่องฟ้าผ่าเป็นหนึ่งเรื่องที่ผมจำได้ดีครับ อิอิ
ขอบพระคุณมากนะครับที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนได้ฟังบรรยาย :) แสดงว่าเขียนพอใช้ได้ 555
สวัสดีครับคุณgannigar
อื้อหือ...ผมก็ชอบความเห็นคุณ gannigar มากเช่นกันครับผม ^^
ไล่เรียงมาเลยว่า ขอบพระคุณมากนะครับ :~) ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่ใครชมว่าเขียนได้ดีพอใช้ เพราะส่วนตัวนั้นพยายามฝึกฝนการเขียนให้น่าอ่านอยู่จ๊า ^_^
ผมชอบการจินตนาการที่คุณ gannigar ยกมาชวนคุยนะครับ เห็นแขน แล้วคิดไปต่อว่านั่นคือคน ^^ อยากจะบอกว่าผมมองเมฆแห่งจินตนาการเป็นความรื่นรมณ์ครับ ทำใจให้บริสุทธิ์ มองเหมือนเด็ก คิดแบบเด็กๆ (เพราะมันไม่ใช่เรื่องเครียดนี่นา^^) บางวันก็จิตใสมากเกิน จนไม่เห็นอะไรเลย 55555+++ ได้ความสบายอย่างเดียว ซึ่งแค่นั้นก็ดีมากแล้ว :)
มีความสุขกับการมองเช่นกันนะครับคุณ gannigar ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมครับผม
ปล. คุณเขียนบันทึกน้อยจังครับ อิอิ
น้องเดย์
พี่หนุ่ย อิจฉาตาร้อนนนนนน ค่ะ น้องเอกด้วย ...ได้ไปร่วมฟังพี่ชิว ... แต่ว่าไปอ่านน้องเดย์เล่าก็มันไปอีกแบบค่ะ ...
ขอบคุณนะค่ะมาแบ่งปันคนไกล อิอิ
รักคนข้างๆ ให้มากๆ นะน้องเดย์ แล้วก็มีน้องให้น้องธอมส์ ไวๆ นะ แฮ่ แฮ่
เอาน้องธอมส์มาฝาก
เผื่อน้องเดย์มีลูกสาว จะได้ จอง ฮาาา
น้องเดย์..น้องตู่..
ไม่เจอกันนานไปร่วมงานคุณชิวแถมเจอคุณน้องเอกด้วยอิอิ..ไม่อิจฉาหรอกเพราะว่าดู..ฟังมาเผื่ออยู่แล้วแม่นบ่..ท่าทางน่าสนุกได้ความรู้คุณชิวปล่อยมุขมั่งอะเปล่า..
มีคนบอกไหมว่าหน้าเหมือนกันแหละ
- แหม. ปีนท้องฟ้า ขึ้นไปไต่เมฆเล่นเพลินเชียว..นะเดย์ ตู่..^^
- ชอบ ๆ ภาพสวย ๆ ทั้งนั้น..
- แต่ตอนนั่งเครื่องกลับไม่เห็นเก็บภาพเมฆมาฝากบ้างเลย 555
พี่หนุ่ยสวัสดีคร๊าบ NuiErnik
สบายดีทั้งครอบครัวแม่นบ๊อ?? อิอิ เก็บบันทึกนี้มาฝากคนไกลเช่นพี่หนุ่ยครับ จะดีใจมากมั้ยครับถ้าจะบอกว่าพี่ชิวน่ะ เอาภาพเมฆคอนเทรลของพี่หนุ่ยไปชายที่งานด้วยน๊า ;) ฮือฮากันใหญ่เลยครับ เพราะพี่ชิวบอกว่าที่เนเธอร์แลนด์บ้านพี่หนุ่ยน่ะ เครื่องบินผ่านประจำ เลยได้เห็นคอนเทรลบ่อยๆ 555 (มีแอบอิจฉากันด้วย คิกๆ)
อืม...มีจองลูกสาวกันแระ...555 น้องธอมส์ยังซนเหมือนเดิมมั้ยครับพี่หนุ่ย เดย์ชอบเด็กอย่างนี้ครับ เล่นด้วยสนุกดี ^^ แต่เล่นไปเล่นมาผมก็จะเหนื่อยเอง อิอิ
สวัสดีครับพี่นุสสสส nussa-udon
เดย์เก็บเกี่ยวมาฝากกันอยู่แล๊ววววครับผม ;) มันส์มากๆพี่นุส อย่างที่ได้บันทึกไป และที่ยังเล่าไม่หมด แต่รับรองว่าอยู่ชมรมที่หัวหน้าแก๊งค์เจ๋งอย่างพี่ชิวนี้ มีแต่ได้กับได้เด้อเอื้อย ^^ มุขกระจายครับ 555 ตอกย้ำภาพแฟมิลี่แมนหนุ่มอารมณ์ดีของพี่แกนักแหละ :P
หน้าเหมือนกันเค้าว่าเป็นเนื้อคู่น๊าพี่นุส อิอิ เขินนะ 555 ^^
บ้านเราฝนตกหลายวันแล้วเนาะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :)
สวัสดีครับผมพี่เกษตรฯ เกษตร(อยู่)จังหวัด
งานนี้ประหยัดสตางค์ นั่งรถทัวร์ไปครับพี่ ^^ นั่งเครื่อง 2 คน ไปกลับนี้เกือบ 5 พันเชียวน๊า รถทัวร์ ไปกลับ 2 คน พันเจ็ดเองครับ ^^ เอาตังค์ไปช็อปได้หลาย อิอิ
ไป-กลับกลางคืน ไม่เห็นเมฆข้างทางเลยครับ T_T
Hello adayday 1980
ใครกำลัง บรร-ระ-ยาย "เมฆแม่ไก่" เอ่ย?
ดาวเป็นแฟนคลับพี่ชิว เลยตามมาเชียร์พี่ชิวด้วยคนค่ะ...
เห็นท่าทางบรรยายของพี่ชิวแล้ว สุดยอดจริงๆ
แถมท้ายด้วยอาการอิจฉาตาร้อนนิดๆ เมื่อเห็นภาพหวานแหววของคู่รักข้าวใหม่ปลามันแห่ง G2K อิอิ
- ลีลาพี่ชิวบรรยายนี่สุดยอดไปเลยยย
- ท่าทางจะมีคนหลงรักมวลเมฆเพิ่มอีกเยอะเลยย นะคะ
สวัสดีครับพี่ชิวบัญชา ธนบุญสมบัติ
ผมแวะไปดูแล้วครับพี่ ในบล็อกของอะเดย์น่ะนะ เขินดีครับที่มีรูปเราด้วย 555 นี่ก็ว่าจะไปแสดงตัวที่โน่นซะหน่อย เอิ๊กๆ
ขายดีจริงๆ ภาพนี้ ^^
สวัสดีครับคุณดาวblue_star
เพราะเดย์ก็เป็นแฟนคลับพี่ชิวเช่นกันครับ ฉะนั้นจึงไม่ไปไม่ได้เชียว ฮิฮิ นั่งรถทัวร์ไปฟังพี่แกพูด 3 ชั่วโมงนี้รู้สึกว่าเท่ดี 555
พี่ชbวพูดเก่งสุดยอดครับ เพลิดเพลินแหละ คือคำที่เหมาะที่จะบอกต่อหลังออกจากห้อง ^^ ต้องลองดูสักวันนะครับ หลังๆมานี้ต้องมีบ่อยแน่ๆ :)
สวัสดีครับพี่พิซซ่า พิชชา
หวังเป็นอย่างยิ่งเลยจริงๆนะครับ ที่ว่าจะได้สมาชิกเพิ่มจากงานนี้ ก็ดูจากความสนใจกันแล้ว ก็น่าจะมีบ้างแหละน๊าที่กลับไปทำการบ้านอย่างดี พร้อมการมาเป็นสมาชิกใหม่แบบติดหนึบอย่างเราๆ ฮิฮิ
ส่วนนึงน่าจะตามมาเพราะลีลาพี่ชิวนี่แหละ ก๊ากๆๆ
แวะมาแอบร่วมงาน อืมสาวคนข้างๆนี่สวยจัง แฟนใครเอ่ย
อยากไปเที่ยวแต่ไม่มีเงิน