น้อมบูชาครู

น้อมจิตวันทา บูชาคุณครู กตัญญูกตเวที

น้อมจิตวันทาบูชาคุณครู

ผู้สอนศิษย์รู้หนทางสร้างสรรค์

ประสิทธิ์รวมศาสตร์วิชาสารพัน

ผู้ช่วยสานฝันพัฒนาชาติไทย

ความกตัญญูกตเวทีที่ศิษย์แสดงนั้น

พร้อมมิหันเหร่วมด้วยแก้ไข

ช่วยตน ช่วยคน ช่วยชนก้าวไกล

เพื่อให้ได้ไปในทิศทางครูชี้นำ

ประภารัตน์ เต็มเปี่ยม

๑๖ มกราคม ๒๕๕๓

ครูในความรู้สึกของข้าพเจ้า เป็นหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่และเป็นเสาหลักของชาติอีกอาชีพหนึ่ง มีคนเปรียบครูเป็นแม่พิมพ์ พ่อพิมพ์ หากแม่พิมพ์บิดเบี้ยวก็ย่อมส่งผลต่อศิษย์ได้เช่นเดียวกัน และมีคนกล่าวว่า เด็กคืออนาคตของชาติ ดังนั้น ถ้ามองลึกไปอีกครูจะมีบทบาทสำคัญเพิ่มเป็นเท่าทวีคูณเพราะเป็นผู้ปั้น เป็นผู้ชี้แนะแนวทางอนาคตของชาติ ดังนั้น คนที่เลือกและรักจะเป็นครูต้องตระหนักและเห็นความสำคัญของตนเองและเพื่อนครู การเห็นความสำคัญมิใช่การยกตนข่มท่าน หากแต่ตระหนักไว้ว่า ครูสำคัญ ความรู้ความสามารถที่จะถ่ายทอดประสบการณ์และสิ่งดีงามทั้งหลายสู่เด็กที่เปรียบดั่งผ้าขาวบริสุทธิ์นั้นจะต้องเลือกสรรพร้อมสรรหาสิ่งที่ดีที่เป็นประโยชน์ให้แก่พวกเค้า

สำหรับข้าพเจ้าครูคนแรกคือแม่ ไม่ใช่หมายเพียงมีแม่เป็นครูหากแต่ แม่สอนทุกสิ่งไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือใหญ่ ตั้งแต่เล็กจนถึงปัจุบัน ก็ยังได้รับการสอนสั่งด้วยอยากเห็นลูกของตนเองทำในสิ่งที่ถูกที่ควร ที่เป็นประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น และจากอดีตถึงปัจจุบัน ครูของข้าพเจ้านั้นทุกคนเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ศิษย์ไม่ว่าจะตอนไหนแม้ว่าเราไม่ใช่สายเลือดในอก แต่ก็เป็นสายเลือดอีกแบบที่ยังคงความเหนียวแน่น มีแต่ความรักและปรารถนาดีให้กับศิษย์โดยแท้จริง ข้าพเจ้าและเชื่อว่าอีกหลายท่านก็คงเหมือนข้าพเจ้าที่พบประสบครูดี ครูที่เสียสละ ทำให้เรามีแม่พิมพ์ มีแบบอย่างในการประพฤติตนอยู่ในคุณธรรมสืบไป

ให้สมกับปณิธานของ รัชกาลที่ ๖ ท่านทรงพระเมตตาเห็นความสำคัญของครู โปรดพระราชทานวันที่ ๑๖ มกราคม ของทุกปีให้เป็นวันครู เพื่อให้ทุกคนเห็นความสำคัญของครู และอาชีพครูในฐานะที่เป็นผู้เสียสละประกอบคุณงามความดีเพื่อประโยชน์ของชาติและประชาชนเป็นอันมาก

ในปัจจุบันถึงแม้ข้าพเจ้ามีตำแหน่งในฐานะผู้บริหารโรงเรียน แต่ในทางปฏิบัติข้าพเจ้าก็ถือว่าตัวเองเป็นครูอีกคนหนึ่ง เพราะข้าพเจ้าได้มีโอกาสสอนหนังสือ เสริมประสบการณ์ให้กับศิษย์ร่วมกับสมาชิกเพื่อนครูคนอื่นๆทั้งในระดับอนุบาลและประถม ซึ่งการพัฒนาโรงเรียนนั้นตัวจักรที่สำคัญที่จะทำให้โรงเรียนพัฒนานั้นคือความร่วมมือร่วมใจกันระหว่างผู้บริหารและครู เราจึงทำงานร่วมกัน เสมือนคนในครอบครัวเดียวกัน วันนี้ข้าพเจ้าจึงอยากที่จะกราบขอบคุณคุณครูที่ได้ถ่ายทองวิชาต่างๆให้กับข้าพเจ้าและขอบคุณเพื่อนครูทุกคนที่นำพาการศึกษาเพื่อเด็ก เพื่อโรงเรียนอย่างเสียสละและทุ่มเทตลอดมา

ขอบคุณจริงๆคะ

เขียนใน GotoKnow โดย นางสาว prapharat tempiam
ใน การบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศ

คำสำคัญ (Tags): #น้อมจิตวันทา บูชาคุณครู

หมายเลขบันทึก: 328527เขียนเมื่อ 16 มกราคม 2010 13:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน