เป็นคือกันบ่น้อเจ้า ยามมื้อเหงาเฝ้าเมฆหม่น เหลียวเบิ่งฝนหล่นจากฟ้า คนจาเว้ากะบ่มี
สายลมตีใบตองกล้วย สายฝนฮวยจนฮอดค่ำ งานประจำคือใจว่าง ไผสิสร้างตางฮ่วมฝัน
สามสิบวันบ่เห็นค่า จากดาวหนาจนแดดส่อง มือประคองออ้มกอดว่าง ผู้เคียงข้างสิแม่นไผ
นำทางใจให้แน่ฟ้า ซ่อยนำพาคนฝันไฝ่ นำทางใจไผคนนั้น ให้ฝันพ้อแน่จักคราว
มื้อลมหนาวสิเป็นผ้า มื้อหมอกหนาเป็นไออุ่น โปรดลงทุนความรักใคร่ ด้วยใจเจ้าได้บ่น้อ
อ้ายสิขอปงใจว่าง เดินฮ่วมทางยามไหวหวั่น เติมแต่งฝันยามเจ้าท้อ ขอเคียงข้างมื้อทุกทน เด้อน้องเอ๊ย
หายไปดน บ่เห็นเจ้า เอาผญามาแจกจ่าย
งานยากบ่บ่าวหล่า บ่จาต้าน หมู่คึดเถิง
หรือไปเวิง ไกลบ้าน ไปทำงานเมืองนอก
บอกหมู่เฮา ให้ฮู้ พอให้ซ่วงคึดเถิง
อย่ามาหวานปากหม้อ...พอล้อให้มดตาย
อดสาเว้านำคนผู้ฮ้าย ซามพ้อผู้เพิ่นดีเนาะ
เห็นว่าผักหมเหี้ยนกางทางอย่าสิฟ่าวเหยียบหยํ่า
บาดมันถอดยอดขาว บาดมันทาวยอดอั้ว
ยังสิได้ว่าก่ายเกินเด้อ้ายเอ๊ย
..................ลองแวะมาเว้าเบิ่ง ห่าลางเทื่อเว้าบ่เป็น เว้าบ่ถึก กะขอโทดเด้อ
...................ข่อยกะคนบ้านนอกคือกันตั้ว.............................
แบบว่าเรียนมาน้อยนั่นหนา....
สวัสดีครับบ่าวบ้านนอก
สวัสดีครับอ้ายบ่าว
ข่อยอ่านผญาเจ้าแล้วมักหลายเด้
ข่อย บ่ แม่น คนอีสานแต่มักผญาก็เพราะอ้ายแหละเด้อ ซิตามอ่านไปเฮื่อย ๆ เด้อ
ขอบคุณที่ข่อยได้มาเจออ้ายเด้อ
ຈັນຢູ່ຄູ່ຟ້າ ຊ່າງມາດູງາມປານແຕ້ມ
ບັກອ້າຍໄດ້ແຕ່ແນມ ຈັນປານແຕ້ມຈົນເຈັບຄໍ
ສູງກໍ່ສູງແທ້ໜໍ ຈັນຄູ່ຟ້າບໍ່ຕົກລົງມາໃຫ້ໄດ້ເຊີຍຊົມແດ່ບໍ່
ໄດ້ແຕ່ແນມຈໍກໍ ປານໄດ້ໜໍຈັນຊິເຫັນໃຈບັກອ້າຍ...ຯຯຯ.
ผมต้องการซื้อผญาครับติดต่อกับด้วยครับ