กลับมาแล้วค่ะ
หลังจากที่ไปต่างประเทศ (สปป.ลาวเพื่อนบ้านเรานี่เอง) ก็มาลุยงานที่ทำค้างไว้หลาย ๆ เรื่องต่อ จนไม่มีเวลาเข้ามาอ่านหรือบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ เลย ทั้ง ๆ ที่อยากเขียนหลาย ๆ เรื่อง การที่เราปล่อยสิ่งที่เราอยากเขียนอยากเล่าไว้นานเกินไป "ความอยาก" ก็มักจะน้อยลง และรู้สึกว่าอรรถรสของเรื่องที่จะเขียนก็น้อยลง สมองก็เริ่มมีการปรุงแต่งกลั่นกรองมากขึ้น
ก่อนที่จะเขียนเรื่องราวที่ได้ทำอะไรต่อมิอะไรมาแม้ว่าบางครั้งจะโน๊ตเรื่องราวบางตอน(เพราะกลัวจะลืม)ไว้ แต่พอกลับมาพลิกอ่านดูบางเรื่องก็ไม่อยากเขียนเพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่ทันเหตุการณ์ไม่น่าบันทึก จึงรู้สึกว่าการบันทึกลง Blog บางครั้งต้องเหมือนกับการทำหน้าที่เป็นนักข่าวเหมือนกัน ต้องให้น่าสนใจ ทันเหตุการณ์ เรียกว่าถ้าของใครสด-ใหม่ ก็ได้รับความสนใจค่ะ
-น้อง-