ที่เหลาดินสอสีฟ้า


● ที่เหลาดินสอสีฟ้า เดินทางมากับสาวๆ จากจอมบึง เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นปรากฏการณ์เช่นนี้ มันทำให้ฉันรู้สึกถึงความใส่ใจของใครบางคน ที่เป็นต้นคิดอันรอบคอบต่อความเกื้อกูลการเขียน จิตใจของเขาคงจะละเอียดอ่อนและอาทรต่อการเรียนรู้เป็นอย่างยิ่ง แน่นอนเหลือเกิน ที่เขาหรือเธอคนนั้น คงเป็นคนที่หมั่นขัดเกลา เหลาความแหลมคมของจิตวิญญาณอยู่สม่ำเสมอ ขอบคุณนะที่เหลาดินสอสีฟ้า ยินดีแท้ที่เราได้พบกัน

 

 

ที่เหลาดินสอสีฟ้า

ครูกานท์

.

ในบรรดา สคส. ที่ผมได้รับในปี ๒๕๕๓ นี้  ล้วนมีแง่มุมของความรู้สึกดีๆ ที่ยังคงรักษาความทรงจำเก่าๆ มิตรภาพที่แน่นหนัก แม้โลกของออนไลน์บนหน้าจอมือถือจะยั่วยุบริการสะดวกและรวดเร็วเพียงไร  แต่คนแห่งความทรงจำก็ไม่เลือกใช้มันในกรณีของความรู้สึกที่ลึกซึ้ง

.

มีอยู่ฉบับหนึ่งครับที่ผมประทับใจหยิบขึ้นมาอ่านอยู่หลายครั้ง มิใช่จะมีถ้อยคำ หรือภาพที่มหัศจรรย์อันใด  หากแต่เป็นถ้อยคำและภาพที่ธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา...

ไม่มีใครอื่นจะรู้ถึง “สาร” อันซุกซ่อน ซึ่งสามารถสัมผัสรับรู้ได้เฉพาะเพียงผู้ส่งและผู้รับเท่านั้น แต่ด้วยแง่มุมอันซุกซ่อนดังกล่าวเป็นความงดงาม ดั่งดวงดอกไม้ที่แสนหอม โชยมากับสายลมอันบริสุทธิ์สะอาด มิใช่เรื่องลับลวงอะไร จึงอยากนำมาขยายความรู้สึกดีๆ สู่มิตรมวลผู้อ่านในอุทยานอากาศแห่งนี้ด้วย

.

(โปรดสังเกตคำในวงเล็บ "ที่เหลาดินสอสีฟ้า" อันเป็นที่มาของโพสนี้)

.

ประเด็นแรก ภาพนี้น่าจะเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับต้นกล้าของแผ่นดิน ซึ่งมีนัยแห่งความรัก ความงอกงาม และความอบอุ่น จากพ่อถึงลูก จากต้นไม้ใหญ่ถึงต้นไม้เล็ก...

ประเด็นที่สอง ภาพนี้ราวจะสื่อนัยถึงวันนั้น วันที่เธอผู้ส่ง สคส.นำคณะนักศึกษาวิชาเอกภาษาไทยจากมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง  มาเรียนรู้ที่ทุ่งสักอาศรม เพื่อปลูกต้นไม้แห่งความรักภาษา ผ่านการอ่านคิดเขียนเรียนรู้ธรรมชาติด้วย และ

ประเด็นที่สาม คำว่า “ที่เหลาดินสอสีฟ้า” ในวงเล็บท้ายนามของเธอ เกี่ยวข้องกับถ้อยคำในสมุดบันทึกของผม ที่เขียนเป็นตัวอย่างพร้อมๆ กับการฝึกเขียนบันทึกของเธอและลูกศิษย์ในวันนั้น โดยผมให้โจทย์ว่า “ให้ทุกคนเขียนถึงอะไรก็ได้ที่ตนเองมองเห็นขณะนี้ ครูกานท์ก็จะเขียนไปพร้อมๆ กับคุณด้วย คนละประมาณห้าบรรทัด มาลงมือกันเลยครับ” เวลาผ่านไปราว ๑๐ ถึง ๑๕ นาที หลังจากทุกคนเขียนเสร็จและได้อ่านผลงานของตนเองกันแล้ว ผมก็อ่านบันทึกของผมเป็นคนสุดท้าย ดังนี้ครับ...

.

● ที่เหลาดินสอสีฟ้า เดินทางมากับสาวๆ จากจอมบึง เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นปรากฏการณ์เช่นนี้ มันทำให้ฉันรู้สึกถึงความใส่ใจของใครบางคน ที่เป็นต้นคิดอันรอบคอบต่อความเกื้อกูลการเขียน จิตใจของเขาคงจะละเอียดอ่อนและอาทรต่อการเรียนรู้เป็นอย่างยิ่ง แน่นอนเหลือเกิน ที่เขาหรือเธอคนนั้น คงเป็นคนที่หมั่นขัดเกลา เหลาความแหลมคมของจิตวิญญาณอยู่สม่ำเสมอ ขอบคุณนะที่เหลาดินสอสีฟ้า ยินดีแท้ที่เราได้พบกัน  

.

เสียดายครับ ที่ผมยังค้นไม่พบบันทึกในส่วนที่เป็นของคุณและเธอที่เขียนกันในวันนั้น...

 

คำสำคัญ (Tags): #สคส.๒๕๕๓
หมายเลขบันทึก: 325481เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2010 20:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:11 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • สวัสดีปีใหม่ค่ะ
  • กราบขอพรพระคุ้มครอง และอวยพรให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุข มีความสำเร็จในทุกด้านค่ะ
  • ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจจากท่านค่ะ

ขอความมี อายุบวร

แด่ครูลำดวนและครอบครัวครับ

 

  • มาสวัสดีปีใหม่ย้อนหลัง
  • ยังไม่มีโอกาสแวะไปทักทายอาจารย์เลยครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท