ภาวนาซกเช็น (3-4 /10/2009 @ PangHai, Chiang Mai)

ภาวนาซกเช็น ครานี้ ที่ปางไฮ ท่ามกลางไอ หยาดฝน ชุมฉ่ำเหลือ

แต่ไม่อาจ ทำให้ พวกเราเบื่อ ไม่อยู่เหนือ จิตใจ มุ่งมั่นกัน

ทุกคำสอน จากท่าน ริมโปเช ใจเกเร ต้องขยับ หาที่มั่น

ได้เรียนรู้ เรื่องความคิด เธอและฉัน สาระพัน พันผูก อยู่กับเรา

ได้เรียนรู้ การหายใจ แบบเก้ารอบ ต่างก็ชอบ สมาธิเพิ่ม ไม่มีเหงา

ทั้งช่วยให้ โรคภัย ได้บรรเทา อีกทั้งเอา จมูกโล่ง โปร่งจากไอ

ได้เรียนรู้ การเพ่ง อักขระอา จะได้มี สมาธิ ที่โปร่งใส

ได้ให้เกิด ความสงบ ขึ้นในใจ ไม่ให้ไป เถลไถล วิ่งไปมา

อีกทั้งได้ เรียนกราบ อัษฎางคประดิษฐ์ อาจารย์กฤษฯ ท่านสอน ทุกถ้วนหน้า

ต่างก็พา กราบได้ ไม่สงกา ช่วยกายา เข้มแข็ง พร้อมใจงาม

ภาวนา ครานี้ ต่างเรียนรู้ เราทุกผู้ ต่างได้ ต่างคำถาม

ต่างซึมซับ ได้รับ แม้บางยาม อาจไม่ตาม ความคิด เราได้ทัน

ดังที่ท่าน ริมโปเช สอนสั่งไว้ จงฝึกให้ ใจมอง ทุกอย่างนั่น

เพราะมันเป็น เช่นมัน ดูให้ทัน อย่ามองมัน อย่างเรา อยากให้เป็น

ท่านกล่าวไว้ ว่ามัน อาจจะยาก อาจลำบาก ครั้งแรก จะยากเข็น

แต่จงหมั่น ฝึกให้ ครั้งแรกเป็น แล้วจะเคย เช่นนั้น เป็นง่ายดาย

ทุกอย่างล้วน เราเอง เป็นผู้สร้าง ไม่ต้องอ้าง หาใคร มาช่วยได้

แม้แต่องค์ พระปฏิมา มาช่วยไว้ ก็ไม่ได้ หากตัวเรา ไม่เอาเอง

จงฝึกตน ฝึกจิต เป็นที่ตั้ง ฝึกทุกครั้ง ใช่ช่วย เพิ่มความเจ๋ง

เป็นการฝึก เพื่อให้ดู ใจตัวเอง ลดความเก่ง ลดอัตตา เกิดปราณี

แล้วเป็นทาง ก่อให้ เกิดความรัก ไม่เลือกรัก ชังใคร คนโน้นนี่

ยิ่งฝึกไป ช่วยให้ใจ ลดดีกรี แล้วอาจมี ที่เหนือคิด ทวิลักษณ์ไป 

 

**ขอบคุณอ.กฤษดาวรรณ หงส์ลดารมณ์ ที่นำสิ่งดีดีมา ให้ http://krisadawan.wordpress.com/

**ขอบคุณคุณชรินทร์ ที่เอื้อเฟื้อสถานที่...ที่ชุ่มฉ่ำรื่นรมย์

[Phornphon]

สาธุ สาูุ สาธุครับ

ขอบพระคุณที่นำบันทึกธรรมมาฝากครับ