อุปสรรคในการขอ(ตอนที่ 3) "ความกลัว"

Appreciative Inquiry : อุปสรรคในการขอ "ความกลัว"

อัพซะดึกเลยวันนี้ ก็ขออภัยสำหรับผู้ที่ติดตามนะครับ

ก่อนอื่นก็ต้อง สวัสดีปีใหม่ครับทุกท่าน ในปีเสือนี้ก็ขอให้ทุกท่าน

ขอให้มีความสุขตลอดปี พบสิ่งดีตลอดไปนะครับ ^^

มาต่อกันกับข้อที่ 3 ของอุปสรรคในการขอ "ความกลัว" ครับ


ก่อนอื่นเราต้องรู้จักกันก่อนว่า "ความกลัว" มันคืออะไรน้ออออ

ความกลัว คือ สิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง อาจจะมาจากประสบการณ์ที่เคยผ่านมา

หรือสภาพแวดล้อมที่เคยพบเจอมา เช่น-กลัวถูกปฎืเสธ กลัวเสียหน้า กลัวถูกมองว่าโง่

ซึ่งความกลัวเหล่านี้ เป็นอุปสรรคอย่างยิ่งสำหรับการขอ เพราะมันทำให้เราไม่กล้าขอครับ


ยกตัวอย่าง >>> "กลัวถูกปฏิเสธ" เรื่องนี้จะเห็นได้ชัดที่สุดคงจะเป็นเรื่องความรัก

ครับ.. ผู้ชายทุกคนกลัวที่จะถูกคนที่ตนชอบปฎิเสธมากที่สุด ความกลัวนี้หลายๆครั้ง

ทำให้เราเสียโอกาสไป เคยมีกรณีของน้องชายผมคนหนึ่ง สมมุติว่าชื่อ จ.นะครับ

นาย จ. ของเราแอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่งมานานหลายปี น้องคนนั้นชื่อ ม. นามสมมุติ

เขา 2 คนคุยกันมา รู้จัก เจอหน้าเจอตากันมาเป็นเวลากว่า 4 ปี สนิทมากเลยทีเดียว ( ต่างฝ่ายต่างชอบกัน )

แต่เชื่อไหมละครับ ว่าเขา 2 คนไม่เคยไปออกเดทกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพราะว่านาย จ. ของเรา

กลัวที่จะถูกน้อง ม. ปฎิเสธ จึงไม่กล้าแม้แต่ที่จะขอให้ไปกินข้าว หรือดูหนังด้วยกันเลย... จนวันหนึ่ง

ด้วยความชอบเป็นพ่อสื่อของผม 555+ ผมเลยไปถามน้อง ม. ว่า ถ้านาย จ. ชวนไปออกเดทเนี่ย

น้อง ม. จะไปไหม... น้อง ม. ออกอาการเขิลครับ แต่ก็ตอบมาว่าไปค่ะ... นาย จ. ได้ยินแบบนั้นถึงกะยิ้มไม่หุบ

แล้วก็พูดออกมาว่า ที่จริงพี่จะชวนนานแล้วละ แต่ไม่กล้า... น้อง ม. ก็เลยสวนกลับมาครับ ทำไมไม่ชวนละค่ะ

คือหนูเป็นผู้หญิงจะให้ชวนผู้ชายก่อนมันน่าเกลียด และถ้าพี่ชวนหนูก่อนหน้านี้ หนูก็คงไม่ปฎิเสธหรอกค่ะ

เห็นไหมละครับ... เพราะความกลัวที่จะถูกปฎิเสธของนาย จ. ทำให้เขาไม่กล้าขอในสิ่งที่ต้องการ เสียเวลา เสียโอกาสกันเห็นๆ

ซึ่งถ้ากล้าขอซะตั้งแต่เนิ่นๆ คู่นี้อาจจะคบกันเป็นแฟนได้ 2 ปีแล้วก็ได้ครับ ^^

อีกตัวอย่างหนึ่งครับ... เคยสงสัยไหมครับ ว่าทำไมเด็กไทยถึงมะกล้าถามอาจารย์ในห้องเรียน หรือระหว่างสอน

ไม่กล้าแม้กระทั้งจะตอบคำถาม ที่อาจารย์ถามขึ้นในห้อง แล้วบอกว่าใครก็ได้ตอบคำถามผมที

ครับสิ่งต่างๆเหล้านี้เกิดขึ้นจาก "ความกลัวที่จะถูกมองว่าตนเองโง่"ครับ สังเกตุได้จากพฤติกรรมวัยเด็กของหลายๆท่าน

อาจารย์บางท่านสอนเร็วไป เชื่อไหมครับเกือบจะ 100% ไม่มีใครกล้าที่จะยกมือ ขอให้อาจารย์ท่านนั้นพูดช้าลง

เรียนๆไปแล้ว ตรงจุดนี้อาจารย์อธิบายไม่ค่อยเข้าใจ เชื่อไหมครับเกือบจะ 100% อีกนั้นละ ไม่กล้าที่จะบอกให้อาจารย์อธิบายอีกรอบ

เพราะว่าอะไรเหรอครับ เพราะว่ากลัวจะถูกคนอื่นมองว่าโง่ กลัวจะเป็นตัวถ่วงเพื่อนๆ ความกลัวต่างๆเหล้านี้

ทำให้เราไม่กล้าขอในสิ่งที่เราต้องการ...  เพราะความกลัวที่เราสร้างขึ้นเอง ยอมที่จะไม่รู้เรื่องต่อไปแบบนั้น ดีกว่าถูกมองว่าโง่

ตัวอย่างสุดท้าย... อันนี้มาจากกรณีศึกษาที่เกิดขึ้นจริงนะครับ ผมได้มีโอกาสไปสัมภาษณ์น้องคณะผมท่านหนึ่ง

เธอสามารถเอาชนะความกลัว และกล้าที่จะขอในสิ่งที่เธอต้องการ ครับ... เธอขอศึกษาต่อ ในขณะที่เธอทำงานอยู่ในบริษัทแห่งหนึ่ง

ซึ่งรุ่นพี่ในบริษัทนั้นเคยขอศึกษาต่อแล้ว เป็นเวลากว่า 11 ปี ยังไม่ได้รับการอนุมัติ แต่เธอคนนี้ไม่กลัวครับ...

เรื่องราวของเธอจะเป็นอย่างไรนั้นติดตามอ่านต่อได้ใน Link นี้ครับ >>> เคส น้องเชอร์รี่



อ่านมาถึงตรงนี้ หลายๆท่านคงจะเห็นด้วยกับผมนะครับว่าความกลัวนั้นเป็นอุปสรรคอย่างมากที่ทำให้เราไม่กล้าขอ

"เพราะฉะนั้นเราต้องเอาชนะมันให้ได้ครับ เพราะความกลัวคือสิ่งที่เราสร้างขึ้น ฉะนั้นคนที่จะทำลายมันได้ก็คือตัวเราครับ" ^^


พรุ่งนี้พบกันต่อกับอุปสรรคการขอในข้อที่ 4 "ความเคารพตัวเองต่ำ"

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ ^^

แล้วคุณละคิดยังไง

[นัท]

ทุกอย่างต้องเริ่มที่ใจ

ถ้าทำใจให้สบายได้ ก้จะดีเองใช่มั๊ยคะ

[Charmmy]

เคยมีความกลัวก่อนที่จะขอเหมือนกันค่ะ

อยากจะขอพ่อเรียนต่อ แต่ก้กลัวไม่ได้ ก้เลยไม่กล้าขอ

จนกระทั่งพ่อถามกลับมาเองว่าอยากเรียนไหม โดนถามตัดหน้าก่อนที่จะขอเลยค่ะ

ถ้าเป็นแบบนี้ก้น่าตัดความกลัวออกไปก่อน แล้วลองขอดุูก็น่าจะได้เหมือนกัน

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาฝากนะคะ ^^