(๑๒) อนิจจา...สังเวช พระคาถา พระมหากาล

(๑๒) อนิจจา...สังเวช พระคาถา พระมหากาล

รูปและจิตนี้เอง เป็นที่ตั้งของทุกข์  ดังนั้นพระอรหันต์ทั้งหลาย เมื่อท่านได้ไปดูซากศพ ก็เกิดสังเวช

เหมือนดังที่พระมหากาล พิจารณาเห็น ขันธ์ ๕ เป็นทุกข์ว่า

อนิจจา  วัฎสังขารา              สังขารทั้งหลาย ไม่เที่ยงแท้อันใดเลย

อุปา  ทวยธัมมิโน                 เกิดขึ้นแล้วเสื่อมไปเป็นธรรมดา

อุปชิตตวา  นิรุตจันติ           เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป

เตสังวูปสโมสุขโข               การดับขันธ์ ๕ เข้าสู่นิพพานเสียได้นั้น จึงเป็นสุข

.....................................

ปี ๒๕๕๒ นั้นไม่เที่ยง ใกล้จะแตกดับ

แล้วลับเป็นปีใหม่

อนิจจาหนอสังขาร