พบกันเพื่อจาก

สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน

       ในแต่ละวัน เราคงพบเห็นผู้คนเดินผ่านเราไปมากมาย โดยเราไม่ได้สนใจใดๆก็ไม่เกิดทุกข์

       แต่หากเราสนใจผู้คนเหล่านั้นและได้รู้จัก ด้วยการทักทายและสนทนากันแล้ว ความเนิ่นนานของเวลาที่ได้รู้จักกัน จะก่อให้เกิดความรู้สึก ความผูกพัน เกิดความคิดถึงและห่วงใย เกิดความสัมพันธ์และเกิดเป็นอารมณ์ เราจึงมักทึกทักเอาว่าคนเหล่านั้นเป็นเพื่อนของเรา หรือเป็นคนรักของเรา ใจเราจึงไม่นิ่งเสียแล้ว ความทุกข์จึงเริ่มเกิด

      แต่หากเราคิดว่า พบกันเพื่อจาก จะทำให้ใจเรานิ่ง ความทุกข์จะไม่เกิด เพราะทุกครั้งที่เราพบกัน ไม่ช้าไม่นานเราก็ต้องจากกัน

      จะทุกข์ใจกันอยู่ทำไม เพราะเราพบกันเพื่อจากกันทั้งนั้น

      รศ.พงศ์วัชร สิริจันทรวงศ์

[พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)]

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ พ.ศ. ๒๕๕๓

ขอให้อาจารย์พงศ์วัชรและครอบครัวมีความสุขดังบทบาลีที่ว่า เต อัตถลัทธา สุขิตา วิรุฬหา พุทธสาสเน อโรคา สุขิตา โหถะ สหสัพเพหิ ญาติภิ. ขอให้ครอบครัวของท่านพร้อมด้วยหมู่ญาติ จงประสบสุขในสิ่งที่ปรารถนา มีสุขภาวะที่สมบูรณ์ปราศจากโรคภัยและเจริญงอกงามไพบูลย์ในพุทธธรรมตลอดไป เทอญ.

[รศ. พงศ์วัชร สิริจันทรวงศ์]

ได้รับพรจากท่านมหาแล ขำสุข แล้วครับ