อัดอั้น


มันจุดไฟมาต่อไฟ ไฟในใจไม่กล้าหือ ไฟจากปากยิ่งลากลือ ไฟกระพือโหมแรงไฟ

                                                                   

                                                                     

                                                                  อัดอั้น
     
                                                           อยากเอ่ยปากปากก็ปิด
                                                     เพียงแค่คิดก็หนาวสั่น
                                                     อยากบอกใบ้จนมือคัน
                                                     กลัวมือมันมาตัดมือ
                                                          มันจุดไฟมาต่อไฟ
                                                     ไฟในใจไม่กล้าหือ
                                                     ไฟจากปากยิ่งลากลือ
                                                      ไฟกระพือโหมแรงไฟ
                                                           กระสุนร้อนประสานร้าย
                                                       ทะลุกายทำลายใจ
                                                       กระสุนชั่วช่างจัญไร
                                                       กระสุนใครทำร้ายคน
                                                            มือระเบิดขว้างระบาด
                                                       ขาแขนขาดเลือดแดงข้น
                                                       มือที่สามมือที่ซน
                                                       ผ้าเหลืองป่นอนิจจา 
                                                            จะหาใครมาช่วยคลาย
                                                       ต่างหันหายไม่เห็นหน้า
                                                       รอบรอบตัวก็ล้วนตา
                                                       กระหายฆ่าหื่นโหดทราม
                                                            อยากเอ่ยปากถูกปิดปาก
                                                      อาจถูกพรากหากพูดพล่าม
                                                       ทั้งข่มขู่ทั้งคุกคาม
                                                      ถิ่นใต้ยามสิ้นร่มเย็น
                                                           
                                                                                    ศานติศุกร์  ตุลา

    ลงในสยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์   ๒๕๓๕  ครับ เผาโรงเรียนภาคใต้  ๓๐  โรง   ขว้างระบิดใส่พระ ฆ่าประชาชนบริสุทธิ์   แปลกครับกลอนบทนี้ทันสมัยอยู่เสมอ

                                                           


หมายเลขบันทึก: 321825เขียนเมื่อ 21 ธันวาคม 2009 07:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ชีวิต เรื่องจริง ชีวิตจริง แล้วใครจะช่วยได้ นิ

..กลอนดี แต่เหตุการณ์แย่

..ได้แต่เฝ้าภาวนา

ถ้าเข้าใจชาวบ้าน ไม่ตามใจเจ้านาย ทุกอย่างจบครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท