วันว่างกับร้านคอม


เด็กติดจัง มันหนุกตรงไหน เมื่อเล่นก็รู้ว่าเออจริง...(สิ่งที่ได้คือ เราคุยกับหลานรู้เรื่องขึ้น หลาน ๆ เข้ามาคุยกับเรามากขึ้น เรียกว่าคุยภาษาเดียวกัน และเข้าใจ เข้าถึง)

อ า ร า ย ก็...กับโลกของเด็ก

 

คำนี้ได้ยินจากกลุ่มวัยรุ่นที่บ้านค่ะ และจากเสื้อยืดหลาย ๆ ตัวที่เด็ก ๆ เขาใส่กัน อ่านแล้วก็ทำให้หัวเราะว่า ช่างคิดแฮะ มีมานานแล้วค่ะ แต่ตอนนั่งเล่นคอม พลางก็หันไปเห็นอีกรอบ ก็เลยอยากเขียนถึง เพราะทำให้คิดถึงเรื่องของการทำงานว่า แล้วการทำงานของเรา เราคิดอย่างนั้นด้วยปล่าว บางครั้งก็คิดนะ แต่บางครั้งก็ด่าตัวเองว่า ก็อยากเสนอหน้าเองนี่หว่า (555) แต่ก็ได้คำตอบสวนกลับมา(ความรู้สึกข้างในว่า) ก็งานเขาประเมินเป็นทีมนี่หว่า หากเฉยด้วยมันก็ยิ่งต่ำเข้าไปอีก ฮือ เหนื่อยไหมประเทศไทย  

 

การทำงานของคุณเป็นอย่างไรบ้าง เจออย่างข้าพเจ้าไหม คงมีบ้างนะ ข้าพเจ้ามิได้คิดอะไรหรอกแค่เห็นประโยคนี้แล้วก็นึกขึ้นมาขำ ๆ เพราะหากว่าทุกคนในที่ทำงาน ต่างปลง แล้วต่างพร้อมใจกันบอกว่า ช่างมันเถอะ หรือไม่ก็ หากไม่อยากเหนื่อยก็เฉย ๆ ซะ แล้วงาน ความเป็นตัวตนขององค์กรคุณคืออะไร เป้าหมายที่ต้องไปให้ถึง จะถึงเมื่อไร หรือจะไปแบบรถไฟไท ฉึงกาชาง มาย ฉึงกาชาง(เทียบเสียงเองเหน่อ)

 

วันนี้เป็นวันหยุดก็อดไม่ได้ที่จะไม่คิดเรื่องทำงาน อยากพักนะ ก็เลยมานั่งเล่นเน็ตกับเ ด็ก ๆ เขาที่ร้านข้างบ้าน ทำให้เห็นและเกิดประเด็นดังกล่าว  ช่วงหลัง ๆ รู้สึกเหมือนกันว่าข้าพเจ้าเองก็เริ่มติดการเล่นเน็ต(เฉพาะเกมส์นะ) เมื่อก่อนก็เล่นที่ห้องก็แค่การเขียนเรื่องเล่าแล้วลงในบล็อก แต่ช่วงนี้ต้องมาเล่นที่ร้านเพราะอยากเล่นเกมส์เต้นนะ ออดิชั่น งัย หลาน ๆ บอก ก็เห็นเด็กติดเกมส์นี้จัง มันหนุกตรงไหน เมื่อเล่นก็รู้ว่าเออจริง...(สิ่งที่ได้คือ เราคุยกับหลานรู้เรื่องขึ้น หลาน ๆ เข้ามาคุยกับเรามากขึ้น เรียกว่าคุยภาษาเดียวกัน และเข้าใจ เข้าถึง)

 

 พี่ ๆ เพื่อน ๆ ในบล็อกติดด้วยไหม ไม่ทราบ หนุกดีน่ะ กดไม่ทันเด็กหรอก เขาไม่รู้ว่าเราแก่แล้วและลองเข้าไปเล่น โดนด่าก็มีนะ เล่นไปด้วยหัวเราะไปด้วย เหมือนย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง หนุกมาก ทำให้ลืมเรื่องงานไปเหมือนกัน แต่ก็เหลือบไปเห็นเสื้ออย่างที่บอกทำให้มันมาอีกแล้ว ไปละค่ะ แค่อยากเล่าเรื่องโก๊ะ ๆ ที่ข้าพเจ้าทำก็แค่นั้น ไม่อายกับการจะบอกว่าตัวข้าพเจ้าเองกำลังกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง(แก่นะ)หลังมันหายไปนานแล้ว

 

หมายเลขบันทึก: 321411เขียนเมื่อ 19 ธันวาคม 2009 11:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 11:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ยุคนี้ ไม่ว่าใคร ที่ทันสมัย ว่าง ปุ๊บ คอม ฯ ปั๊บ ค่ะ

  • ขอบคุณค่ะครูอ้อย
  • ส.ศรัณ ก็เป็นค่ะเดี๋ยวนี้เริ่มติดเกมส์เหมือนเด็กแล้ว แต่ก็สนุกและรู้สึกเข้าใจหลาน ๆ มากขึ้นนะค่ะ ว่าทำไมเขาถึงต้องเช้ามาก็ร้านเน็ตหรือเกมส์

ผลเคยทดลองเข้าไปนั่งในร้านอินเทอร์เน็ต...
ร้อยทั้งร้อยเป็นการเล่นเกมส์ ไม่มีสักคนเลยก็ว่าได้ที่จะใช้ประโยชน์อย่างอื่นจากอินเทอร์เน็ต  บางคนถึงขั้นมันในอารมณ์ แสดงความรู้สึกและส่งเสียงออกมาอย่างชัดแจ้ง

สำหรับผมแล้ว..เล่นเกมส์ในคอมฯ ไม่เป็นสักเกมส์ ...

ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท