แนวคิดเรื่องการดูแลชุมชนโดยเภสัชกร ไม่ใช่แนวคิดใหม่อะไร เพียงแต่ มันเกิดขึ้น...ตั้งอยู่แล้วก็...ดับไป ตามหลักสัจธรรมเท่านั้น เหล่าเภสัชกรทั้งหลายคงลืมคิดไปว่า ประชาชนและวิชาชีพยังคงอยู่ตลอดไป ไม่มีวันดับ
มีคนคิดและเขียนเรื่อง เภสัชกรเพื่อชุมชนมากมาย แต่แปลกที่เภสัชกรก็ยังไม่ได้มีการดูแลชุมชนเท่าที่ควรจะเป็น อาจจะเพราะยังไม่มีความพร้อม และโอกาสยังมาไม่ถึง แต่โดยส่วนตัวแล้ว โอกาสต้องแสวงหาและความพร้อมก็ต้องอยู่ในตัวตลอดเวลา
โดยส่วนตัวของเภสัชคนนี้แล้ว การทำงานเพื่อมวลชนอยู่ในสายเลือดตลอดมา มีบางช่วงเวลาที่หลับไหลและบางเวลาที่พลุ่งพล่าน... เหมือนเช่นเวลานี้ ที่มีโอกาสจาก คภ.สสส (เครือข่ายเภสัชศาสตร์เพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ..หนึ่งในโครงการของ สสส) ได้หยิบยื่นมาให้ ความกล้า..จึงมาก่อนควากลัวที่จะล้มเหลว อย่างน้อยเราก็ได้ออกเดินแล้วหนึ่งก้าว ก้าวต่อไปจะเป็นอย่างไร มันก็ต้องเป็นไป และเรายังเชื่อมั่นอยู่อย่างว่า เมื่อคนตั้งใจจะทำดี ก็ต้องมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นเพื่อสนับสนุนให้สามารถดำเนินงานต่อไปอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน
วันนี้จึงเป็นวันที่เภสัชกรคนหนึ่งในมุมเล็กๆของสังคม มีความตั้งใจที่จะทำงานเพื่อสังคม หวังเพื่อจะเป็นแรงที่ช่วยขับเคลื่อนให้สังคมเดินไปอย่างที่มันควรจะเป็น
เวลาเหนื่อย อ่อนล้า เราอาจจะเข้ามาขอแรงใจจากที่แห่งนี้ได้บ้าง...ขอบคุณค่ะ
เภสัชชมพู
แวะมาให้กำลังใจครับ ;)...
ขอบคุณคุณ Wasawat Deemarn ค่ะ
ขอบคุณอีกหนึ่งกำลังใจ คุณอำนวย สุดสวาสดิ์ ค่ะ
ตอนนี้เริ่มทำโครงการแล้วค่ะ..
กล้าไว้ดีแล้ว ครับ ดีกว่า ขลาดเขลา เป็นกำลังใจให้ครับ